เราได้อะไรจากการกดเข้าไปดู 4 ลิงค์นั่นหรอครับ

ลิงค์แรก เป็นข้อมูลเมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้ว

ลิงค์สอง อันนี้ล่าสุดหน่อย

ลิงค์สาม เสีย

ลิงค์สี่ ข้อมูลปี 2560

ืทั้ง 4 ลิงค์ (เสียไป 1)

ก็ไม่ได้มีอะไรบอกว่า มาจากไหนเลย ไอ้ 70:30 นั่น ต่อให้พยายามบวกช่วยแค่ไหนก็ไม่ได้ใกล้เคียงเลย

ทำไมเราต้องพยายามอะไรขนาดนั้น ทั้งๆที่ข้อมูลล่าสุดที่เราหาได้ ว่าสัดส่วนระหว่าง โชห่วย VS ร้านสะดวกซื้อ เป็นแบบไหน ก็อยู่ในหน้าที่แล้ว ที่ทั้งผม และ คุณเป็ดเอามาลงนั่นแหละ

ปล. ต้นทางพึ่งแก้ไขเอาลิงค์มาลงเมื่อวาน 6 โมงเย็น

ผมเอามาโพสต์ตอน 10 โมงเช้าเมื่อวานครับ

พอเห็น 70:30 โผล่มา ก็ไม่ได้กลับไปดูอีกเลย ไม่อยากจะสนใจ

แต่พอเห็นรูปคุณ Por ก็อ๋อ และ โพสต์แย้งเลย จนคุณเป็ดมาบอกมีลิงค์นี่แหละ ถึงย้อนไปดู

แปลว่า เห็นแค่รูปรีบพิมพ์เลย ทั้งที่ผมก็เขียนตั้งต้นไว้แล้วว่า เขาอัพเดตใหม่นะ

ได้รู้ว่าข้อมูลมีที่มาจากไหน ซึ่งที่มีก็คือ

[1] The Committee of Economic, Commerce, and Industry, “How do people
suffer if retail business fails?,” Thai Senate Convene, 2008.

ซึ่งน่าจะพอเชื่อถือได้ระดับหนึ่ง ว่าข้อมูลที่หยิบมานั้นมาจากการประชุมของวุฒิสภาในปี 2008 และไม่ต้องบวกอะไรเลย ข้อมูลปี 2008 ที่ผู้ทำกราฟหาได้ล่าสุดระบุอยู่แล้วว่าคือ 70:30 ต้องหาอะไรมาบวกกับอะไรอีก?

เรื่องอายุของข้อมูล ถ้าผมไม่หยิบที่มามาให้ดู คุณก็ไม่พูดถึง เพราะคุณเองก็ไม่รู้ว่าที่มามันมาจากไหน ดังนั้นเลิกพูดเหมือนรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้อมูลที่คุณหยิบมาพูด 44.1% นั้นเป็นของปีอะไร ดังนั้นหยุดพูดเรื่องปีของข้อมูลเหมือนรู้อยู่แล้ว

และสุดท้ายข้อมูลที่คุณหยิบมามันคือข้อมูลของปี 2562 ที่ผมหามาได้คือ 2566 ของคุณไม่ใช่ล่าสุด เพราะคุณไม่ได้หา แค่ได้ข้อมูลมาจากโพสไหนซักโพสในเน็ต แล้วจำมาใช้ เพราะถ้าหาต้องรู้ว่าข้อมูลคุณต้องอ่านยังไงกันแน่ แต่มันชัดว่าคุณไม่ได้หา ไม่ได้วิเคราะห์อะไรกับข้อมูลนั้นเลย เพราะคุณยกมาแล้วยังเข้าใจอยู่ว่าส่วนแบ่งการตลาดระหว่างร้านโชห่วยกับร้านสะดวกซื้อ ร้านโชห่วยคือ 44.1% ซึ่งมันไม่ใช่

และก็เหมือนเดิม คุณพร่ำพูดแต่ว่าให้หาข้อเท็จจริง หาหลักฐาน พอคนหาให้คุณไม่แม้แต่จะกดเข้าไปอ่าน แล้วก็ใช้ข้อมูลที่คุณได้รับมาก่อนตอบโดยไม่คิดจะหาความรู้อะไรใหม่ๆ เข้าไป เพื่อนำไปวิเคราะห์คำตอบออกมาใหม่เลยแม้แต่น้อย

คงกลับไปไม่ตอบ และไม่คุยอะไรกับคุณเหมือนเดิมแล้วนะครับ เพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมานั่งคุยกับคนที่ไม่คิดจะคุยกันตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว เสียเวลานั่งหายใจทิ้ง บอกตรงๆ

P.S. แต่ไม่ต้องห่วงจะยังเข้ามาโพสรู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม อยู่ถ้ามีจังหวะที่ทุกคนได้เห็นตัวอย่างไปพร้อมๆ กันอ่ะนะ

อันนี้ใช่ครับ เห็นปุ๊บรีบเลย และกระทู้ก็ไหล ไม่ได้ไปย้อนดูเลย



ทำไมเรากล่าวหา ตัดสิน กันได้ง่ายจังเลยหล่ะครับ?

เราหาข้อมูลเป็นคนเดียวนะ คนอื่นไม่เป็นหรอกฟังเขามา ลอกเขามา บลาๆ ยังงั้นหรอครับ?




ข้อมูลล่าสุดที่เรามี ปี 2562 ก็แบ่งชัดเจนว่า แต่ละ อย่างมีเท่าไร แต่คุณก็จะให้ไปดูข้อมูลของเมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้ว?

ที่ยกมาทั้ง โชห่วย 41.1 เปอร์เซนต์ เทียบกับร้านสะดวกซื้อ โดยไม่เอาไฮเปอร์มาเทียบไม่ใช่อะไรเลย เพราะไม่ได้เถียงกันเรื่อง ไฮเปอร์อยู่แล้ว น่าจะพอพิจารณาได้เองว่า มันหายไปกี่เปอร์เซนต์

สัดส่วนของ 44.1 กับ 33.8 ข้อมูลที่เทียบกันชัดเจนที่สุดเท่าที่พอจะหาได้

ไม่เทียบไตรยางค์ให้ด้วย เพราะ เดี๋ยวก็จะมาแย้งอีกว่าไม่ตรง

ทำไมยังต้องดิ้นรนไปดูข้อมูลเมื่อ 20 ปีที่แล้ว เพื่อจะหามาใกล้เคียง กับ สมมติฐานมโน 70:30 ขนาดนั้นครับ

ขนาดช่วยปัดให้ใกล้เคียงแทบตายยังได้แค่ 60:40 เลย

พยายามอะไรขนาดนั้น....

ปล. รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม ผมก็รู้ว่าแอบแซะผมมานานแล้วหล่ะครับ ไม่ใช่เรื่องเหนือชั้นอะไร แค่ขี้เกียจตอบโต้ มองไม่เห็นประโยชน์ ในการจะมาเถียงกันเรื่อง ตัวบุคคล ถ้าใครทำแล้วมีความสุขก็เชิญตามสบายเลย

เพราะคงไม่มีอะไรหนักกว่าเคยโดนล่าแม่มดจากคนในบอร์ดนี้แล้วหล่ะ

ว่าแต่ การกล่าวหาชาวบ้านแบบกรณีนี้ รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม ต้องยกตัวอย่างยังไงหรอครับ?

ข้อมูล ปี 2008 น่าจะบอกไรไม่ได้แล้วล่ะครับ