ผมเคยดู ที่เขาศึกษาใน USAเรื่องค่าแรงขั้นต่ำ + การเคลื่อนย้ายแรงงาน+ระบบ ศก. ของแต่ละรัฐ ปรากฏว่ารัฐที่ค่าแรงดีจะมีแรงงานจะรัฐอื่นย้ายเข้ามา และระบบ ศก.ดีกว่า เพราะคนเยอะแถมเป็นกลุ่มคนวัยทำงานย้ายเข้ามาด้วยสัดส่วนคนทำงานเยอะ ภาษีได้เยอะ สาถารณูประโภค ก็ดีกว่ารัฐที่กดค่าแรงขั้นต่ำอีกครับ

ถ้าเอามาเทียบว่าเมืองไทยต้องทำยังไง ตอนนี้คำตอบน่าจะเป็น ยังไงก็ต้องให้ค่าแรงที่ดีกว่า พม่า ,ลาว , เขมร หรือเวียมนาม (ถ้าเวียดนามให้ดีกว่าคน ลาวก็เลือกไปเวียดนามแทนไทย) แถมบ้านเราอัตตราเกิดคนมันเริ่มชะลอตัวแล้วด้วยแนวโน้มขาดแรงงานจะหนักขึ้นแน่นอน ทำให้ต้องพึ่งแรงงานเพื่อนบ้านเยอะขึ้น


คือขี้หมูขี้หมาคุยกันกี่ที ยังไงก็ต้องให้เยอะกว่าเพื่อนบ้าน แน่ๆ และอีกเรื่องคือค่าแรงขั้นต่ำมันก็ต้องพอมาจ่ายค่าใช้จ่ายส่วนบุคคล + เงินเหลือพอเก็บ หรือเอามาใช้ในการศึกษา หรือ ซื้อของฟุ่มเฟือย แล้วรัฐก็ไปเก็บภาษีจากของฟุ่มเฟือยกลับมาครับ
ซึ่งมีแนวคิดว่าถ้า คนมีเงินเหลือ คนจะกล้าซื้อของที่มีคุณภาพดีขึ้น มันกระตุ้น ศก. ความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ดีกว่าการกดค่าแรงครับ

แต่อย่างว่าถ้าเราไปขึ้นค่าแรงมากๆ ทีเดียวมันจะทำให้ผู้ประกอบการ นายจ้าง ชอคได้เพราะปรับตัวไม่ทันรัฐมันก็ต้องหาจุดสมดุลให้ได้ ให้ WIn-win กันหมดด้วยครับ

อีกเรื่องคือ รัฐบาลทหาร ตู่ นี่มันขึ้นค่าแรงขั้นต่ำช้ามากๆ มาหลายปีแล้วยังไงรัฐบาลใหม่มันจะต้องเร่งเรื่องนี้แน่ๆ แต่ข้อแม้มันมีอยู่ว่าถ้าได้ค่าแรงเยอะขนาดนั้นจะให้คนไปทำงานอะไรเนี้ยแหล่ะ
ถ้าจะมีงานดีๆทำ ก็ต้องพัฒนาธุรกิจเทคโนโลยีสูงขึ้นด้วยนั่นแหล่ะ

ในมุม และ ปสก ที่ผมเกี่ยวข้องนะครับ

ธุรกิจเก่าๆ know how มันตัน อย่างจีนที่เค้าค่าแรงเดือนนึง 2-3 หมื่น เค้า มีเทคฯ ครับ จากผลินสินค้ากลายเป็นผลิตเครื่องจักรแทน
คือ know how ของคนรุ่นเก่า หรือ กลางๆ ของเรามันตัน ด้วยการศึกษา ไอคิว

อย่างผมคนหัวกลางๆ เรียนก็กลางๆ มันพัฒนาธุรกิจ กับนวัตกรรมได้เท่านี้ จะดีกว่านี้ต้องฉลาดกว่า ความคิดดีกว่า แต่จะบอกว่าในบรรดาเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันทั้งหมดหรือรุ่นพี่รุ่นน้อง เพื่อนที่ทำงาน ผมคือคนที่ทำธุรกิจจนสำเน็จแต่คนเดียวเท่านั้น

ค่าแรงต้องขึ้นครับ 350 บาทมันไม่พอแน่นอน แต่ พนง จะมีโอทีทำ ผมว่าปีละ 25 บาท ทุกๆปี ผปก น่าจะพอปรับตัวได้ และไม่มีใครบ่น