เรื่องที่ปูตินเปิดสงครามกับยูเครน มันสะท้อนสิ่งที่ปูตินพยายามทำมาตั้งแต่ขึ้นมันมีอำนาจ

ตอน​ USSR ล่มสลาย ชาวรัสเซียลำบากกันมาก ทั้งยากจนข้นแค้น สมองไหล คอรัปชั่นสูง แต่ที่เสียหายสุดคือ self esteem เสียความภาคภูมิใจในชาติ ที่เคยเป็นมหาอำนาจของโลก กลายเป็นผู้แพ้สงครามเย็น ในประเทศที่ล่มสลาบในทุกๆ ด้าน ไม่เหลืออะไรให้ยึดเหนี่ยว

คนรัสเซียเลยหาแพะเพื่อให้ตัวเองสบายใจขึ้น เรียกกอร์บาชอฟว่าคนทรยศ เรียกเยลซินว่าไอ้ขี้เมา อันที่จริงการล่มสลายของรัสเซียมันเกิดจากระบอบการเมืองและเศรษฐกิจคอมมิวนิสต์ที่มันรอความล้มเหลวมาเป็นเวลาหลายสิบปี และมาระเบิดเอาตอน 90 จังหวะที่โลกเสรีเจริญก้าวหน้ากว่าจนเทียบกันไม่ได้

ปูตินเป็นผู้นำที่ขายฝันถึงความรุ่งเรืองและความยิ่งใหญ่ให้กับชาวรัสเซีย คนรัสเซียโหยหาความยิ่งใหญ่ ความแข็งแกร่งที่รัสเซียแบบปูตินมอบให้ ตอนสงครามเชเชนย่า ปูตินก็จัดหนักแบบไร้ความปราณี ถูกใจฝ่ายขวายิ่งนัก ขนาดฝ่ายซ้ายที่ต่อต้านสงครามและการเพิ่มกำลังทหาร ลึกๆ ยังแอบอดปลื้มปูตินเวลามีพาเหรดฉลองชัยชนะ WW2 ในวันที่ 9 พ.ค.ของทุกปี เพราะลึกๆ แล้วชาวรัสเซียต้องการความภาคภูมิใจในชาติที่มันหายไปนาน ไม่เกี่ยวไรกับการระลึกถึงการชนะนาซีอะไรนั่นหรอก

ปูตินจัดไครเมียและดอนบาสปี 2014 เพื่อนำเสนอความยิ่งใหญ่ให้กับชาวรัสเซีย ซึ่งก็ได้ผลบวกมหาศาลทางการเมือง มันเลยได้ใจทำต่อในปีนี้ ดูข้ออ้าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องนาซี นาโต้ อะไรแม่งไร้สาระ แต่คนรัสเซียส่วนใหญ่ยังเทใจ

แต่การที่ผลบนสนามรบคราวนี้มันไม่เหมือนเดิม รัสเซียอัดโดนยับทั้งการทหาร การเมือง เศรษฐกิจ และที่สำคัญภาพแห่งความยิ่งใหญ่ที่ปูตินนำเสนอมันถูกทำลายลงไปอย่างสิ้นเชิง กองทัพที่ชาวรัสเซียภาคภูมิใจและทั้งโลกเกรงกลัว จริงๆ แล้วมันเป็นของปลอมเน่าใน

ยังไงๆ ปูตินยอมให้เรื่องนี้ซึมเข้าใปสู่สมองของชาวรัสเซียส่วนใหญ่ไม่ได้ ตอนนี้พวกกลุ่มสนับสนุน blogger สายทหารที่เชียร์กันมาแก้ตัวให้สารพัด เริ่มรับไม่ได้กับผลลัพธ์ เริ่มออกมาด่ากองทัพ หาแพะกันแล้ว นี่คือสิ่งที่ปูตินกลัวที่สุด