แมพปราสาทขาวนี่โคตรอุดมคติผมเลย
อุดมคติที่ว่า​ คือมันเป็นแมพที่ทำให้ผู้เล่นคิดว่าเรากำลังไปทางไหนอยู่ฟระ แต่ในท้ายที่สุดก็ผ่านมันไปได้เนี่ย​

พอดีสมัยก่อนเคยนั่งออกแบบแมพที่มันซับซ๊อนตอนลองสร้างเกมแนวเขาวงกตเป็นโปรเจ็คท์เล็กๆ ตัวอย่างที่นึกออกตอนนั้นคืออยากทำให้ได้แมพที่พางงชิบแต่ก็ไปถึงปลายทางได้แบบปราสาทขาวนี่ล่ะ

ส่วนตัวซื้อมาแบบไม่ได้คาดหวัง+เห็นปรามาสกันเยอะก่อนเกมออก​ มันมีกลิ่นอาย​ GE แต่เป็นแนว​ Soul​ ที่ไม่ได้เล่นบ่อยๆเลยลองดู

สนุกกว่าที่คาดไว้เยอะ​ใน​ความรู้สึกส่วนตัว​ ชอบการเล่าเรื่องที่แม้ตัวประกอบก็ยังมีเบื้องหลัง​ แล้วจุดที่ไม่คาดคิดว่าจะเจอคือ