ดู Hospital Playlist ไปถึงตอนล่าสุดตอน4

ซีรี่ย์มันมีเสน่ห์มากๆ ผมเริ่มดูซีรี่ย์เกาหลีเพราะ Reply1994 ที่น้องสาวบังคับให้ดู ตอนแรกก็งงทำไมซีรี่ย์เกาหลีมันยาวจังวะ ตอนละชั่วโมงครึ่งถึง2ชั่วโมง ดูตอนแรกมันก็เฉยๆนะเพราะตัวละครมันคุยบ้าบออะไรกันไม่รู้ทั้งตอนเนื้อเรื่องไม่ไปไหนเลย แต่ก็ยังรู้สึกว่ามันยังอยากดูต่อ พอจบตอน2เท่านั้นล่ะทิ้งปมตู้มเบอเริ่มไว้ ดูรวดวันละ3ตอน6ชั่วโมงจนจบ คือมันจำเป็นนะไอ้ที่คุยไร้สาระพวกนั้น มันเหมือนเรานั่งทำความรู้จักคนๆนึงก่อน มีแนะนำตัวอะไรแบบนี้ ตอนแรกเค้าอาจไม่น่าสนใจ แต่ทุกวันๆเค้าก็จะค่อยๆเล่าเรื่องส่วนตัวให้เราฟัง มีสุขบ้าง ทุกข์บ้างเหมือนเราดูเพื่อนคนนึงใช้ชีวิตเลย แถมยังมีเรื่องให้ค้นหาในตอนต่อๆไปอีก มันเป็นแบบนี้กับทุกเรื่องของผู้กำกับซีรี่ย์คนนี้จริงๆ ผมชอบอะไรแบบนี้จนตามดูครบทุกเรื่องของผู้กำกับคนนี้

ในเรื่องใหม่นี้ก็ยังคงเหมือนเดิม เปิดเรื่องมาคุยอะไรกันก็ไม่รู้เต็มไปหมด จบ1ตอนชั่วโมงครึ่งเนื้อเรื่องคืออะไร เหมือนนั่งดูคนในโรงพยาบาลทำงานกันแค่นั้น แต่พอดูไปเรื่อยๆเริ่มรู้จักว่าแต่ละคนเป็นยังไงก็จะรู้ว่าแต่ละคนก็มีมุมชีวิตให้น่าค้นหา แถมแต่ละตอนจะมีช่วงที่ชอบที่สุดคือช่วงซ้อมวงดนตรีนั่นล่ะ เหมือนเป็นจุดเชื่อมโยงตัวละครทุกตัวแล้วสรุปออกมาใบบทเพลงเป็นตอนๆซึ่งผมชอบมันมากๆ เพลงแต่ละเพลงคือมีความหลังกันทุกคน แล้วเพลงเกาหลียุคปลาย90มันดีจริงๆ(ลองดูได้จากReplyแต่ละภาค ผมว่าเค้าคัดเพลงมาใช้ดีมากๆ)

ข้อเสียคือเนื้อเรื่องเอื่อยมาก ตัวละครพูดมากกันแบบสุดๆ ถ้าชอบการดำเนินเรื่องแนวIteawon Classหรือ Vagabondอาจจะเกลียดเรื่องนี้ไปเลย

ช่วงนี้ดูซีรี่ย์น้อยลงเพราะค่อนข้างเสียเวลาจะเลือกเฉพาะที่อยากดูจริงๆ แต่พอเรื่องนี้มายอมสละเรื่องอื่นมาดูเรื่องนี้ก่อนเลย