เรื่องตุลาการเกือบจะสายไปแล้ว แต่ฝั่งตุลาการยังพอมีทางแก้ถ้ายอมถอยอะนะ คือตอนนี้ความน่าเชื่อถือมันดิ่งฮวบ ๆ ไปแล้ว ยิ่งประโยคขออยู่ก่อนสิบปีนี่ยิ่งเรียกแขก ถ้าเปิดใจยอมทุบเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างกับโครงการอื่น ต่อ ๆ ไปในอนาคตก็พอจะกู้ชื่อเสียงได้บ้าง


ปัญหาตอนนี้คือความศรัทธาต่อตุลาการมันดิ่งฮวบ ถ้ายื้อต่อไปจะพาลเป็นไม่เชื่อถือระบบศาลเพราะสามารถมองได้ว่าไม่ต่างอะไรจากองค์กรเอกชนที่อาศัยช่องว่าของกฏหมายหรืออะไรก็ได้ที่กฏหมายไม่ห้ามทำแล้วตนเองได้ประโยชน์ทำ


ไม่ดีเลยเพราะหลายปีที่ผ่านมาความน่าเชื่อถือของฝ่ายรักษากฏหมายลดแบบฮวบฮาบ ส่วนมากเพราะทำตัวเองไม่ว่าจะเป็นการเลือกปฏิบัติ ช่วยเหลือคนมีอำนาจ ไม่ตามคดี จนหลายปีมานี้ประชาชนตัดสินใจลุกขึ้นเรียกร้องกันเอง เพราะเขามองว่า ตำรวจ ทนาย อัยการ ตุลาการ ศาล ก็พอ ๆ กัน แต่ตุลาการ กับศาล ยังมีความน่าเชื่อถืออยู่จนมาถึงเรื่องนี้นะแหละ


โอกาศพลิกวิฤตเป็นพระเอกได้มีแต่ไม่ทำ มัวแต่ยึดว่าก็ถูกกฏหมายนี่แล้วจะทำไม ก็เป็นอย่างที่เห็น



ส่วนตัวผมมองอีกมุมนึง เรื่องแบบนี้ ต้องไม่ใช่เฉพาะคนในพื้นที่ เพราะลำพังคนในพื้นที่เสียงมันไม่มากพอที่จะกดดันไปถึงส่วนกลาง อีกทั้งคนในพื้นที่ถ้าสู้เพียงลำพังพวกเขาจะถูกกดดันและใส่ร้ายป้ายสี สุดท้ายจะเหมือนม็อบน้ำดีหลายม็อบที่พังไป ตัวเขาและครอบครัวถูกกดดันจากภาครัฐ โครงการหลาย ๆ โครงการที่ผิดปรกติก็ยังดำเนินต่อ


เรื่องพวกนี้ผมเห็นว่าคนทั้งประเทศต้องมีส่วนร่วมช่วยกันกดดัน ไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง แสดงให้เห็นว่าถ้าคุณทำสิ่งที่ไม่สมควร ไม่ใช่แค่คนในพื้นที่ คนทั้งประเทศก็จะออกมาต่อต้านคุณ อย่าไปหวังพึ่งกระบวนการของภาครัฐ เพราะกระบวนการของภาครัฐมันจะยื้อ และเอื้ออำนวยต่อข้าราชการด้วยกัน ยิ่งเป็นโครงการแบบนี้แล้วบทสรุปคือชลอให้เรื่องเงียบ ระหว่างนั้นก็ไปกดดันแกนนำในการชุมนุม เหมือนอีกหลาย ๆ ครั้ง