สรุป 1
ปี 15 ป.ว.286 จัดสรรหมู่บ้านไม่ต้องมีนิติ
ปี 26 หมู่บ้านป้า จัดสรรเป็นที่อยู่อาศัย ห้ามทำการค้า
ปี 30 กฤษฎีกา ว่าซื้อที่ดินอยู่อาศัยมาทำการค้าได้
ปี 43 จัดสรรหมู่บ้านต้องมีนิติ

ปี 52 ศาลตัดสินว่าจัดสรรที่ดินเพื่ออยู่อาศัย ห้ามใช้พาณิชย์ เคสที่ยกมาคือคนซื้อที่ต่อเอาไปสร้างหอพัก ต่อมาโดนร้องเรียน ศาลวินิจฉัยว่าที่ดินดังกล่าวจัดสรรตามป.ว.286 เหมือนกับที่ดินของป้า ใช้เพื่ออยู่ไม่ใช่พาณิชย์ หรืออุตสาหกรรม ที่แปลงนั้นจึงใช้เพื่อพาณิชย์ไม่ได้ ถึงจะซื้อมา ก็ต้องทำการจัดสรรเหมือนตั้งแต่ต้นทาง ใช้พาณิชย์ไม่ได้

ปี 56 ศาลสูงสุดยืนตาม

สรุป 2
- หมู่บ้านก่อนปี 43 ไม่ต้องมีนิติ เขตอย่าอ้างว่าไม่มีนิติไม่ใช่หมู่บ้าน
- ปี 30-52 เขตอนุญาตให้ใช้พาณิชย์ ไม่ผิด เพราะแปลตามกฤษฎีกา แต่คนได้รับอนุญาตพาณิชย์ ไม่ได้รับอนุญาตทำตลาด แต่เขตปล่อย =ผิดละเว้น

ตลาดทั้งหมด ไม่ได้ใบอนุญาตทำตลาด เขตปล่อยให้ทำ =ผิดละเว้น

แต่ศาลกำลังพิจารณา ศาลคุ้มครองห้ามรื้อเฉพาะ 2 ตลาด ที่ได้อนุญาตพาณิชย์ แต่ตลาดอื่น เขตจะอ้างว่ารอศาลไม่ได้

ป.ล. คำว่า ป.ว.286 น่าจะแสลงใจร่านไม่น้อย