เสียดายผลบอลเชลซี เคยบ่นกับเพื่อนว่าเจอทีมใหญ่ทีไรทำไมต้องจบลงที่คำว่า "ทีมเราแพ้เกมเพรสซิ่งหนัก"

ตั้งแต่หมดยุคดร็อกบา แลมพาร์ด บัลลัค เห็นโดนทีมใหญ่เพรสซิ่งแล้วเล่นเหวอตลอด ก็ไม่เข้าใจว่าในเมื่อรู้ว่าแพ้แล้วทำไมถึงไม่หาทางแก้ไขล่ะ

แต่ก็ได้คำตอบจากเพื่อนว่ามันไม่ได้แก้อะไรได้ง่ายขนาดนั้น เลยปลงๆละว่าต้องเจอคำว่า "ทีมเราแพ้เพรสซิ่ง" ไปทุกนัดแน่ๆ

แต่ปรากฏว่านัดนี้ไม่มีละไอคำว่า "แพ้เพรสซิ่ง" ไม่รู้ว่าผมมองแบบลำเอียงหรือเปล่านะ แต่รู้สึกว่านัดนี้เชลซีไปเพรสเขาได้ดีกว่าโดนเขาเพรสอีก

เปโดรหลายคนบอกว่าไม่มีประโยชน์ เพราะไม่ได้เลื้อยแบบอาซาร์หรือง้างชนเสาแบบวิลเลียน แต่ไอนี่มันคือตัว support ชั้นเยี่ยม ถูกเซ็ตมาเพื่อไล่บอลให้เพื่อนสวนกลับชัดๆ แล้วนัดนี้เชลซีก็เล่นบอลสั้นกันได้ดีมาก ไม่มีอีกแล้วไอที่รนๆแล้วโยนบอมบ์คืนกองหลังฝ่ายตรงข้าม คือก็ยังมีสาดบอลอยู่น่ะนะ แต่ถ้ามีจังหวะให้จ่ายสั้นมันก็จะพยายามจ่ายให้ถึงเพื่อนไว้ก่อนตลอด

ใครที่บอกว่าเล่นบอลอุดนี่น่าจะไม่เข้าใจแท็กติกเกมจริงๆ แดนหน้าบีบไล่บอล แดนหลังยืนซ้อนดักบอลจากกองหน้า ได้บอลปุ๊บก็ชิ่งบอลไปถึงหน้าโกลบาร์ซ่า มันอุดตรงไหน ดูแค่โอกาสยิงก็รู้แล้วว่าไม่ได้กะมาอุดเลย