เพิ่งได้อ่าน 2 ตอนรวด

ตอนคาโน่จบตัวเองนี่เล่นเอาใจหายเหมือนกันนะเนี่ย...ทั้งๆที่เป็นตัวละครที่แช่งชักหักกระดูกมานานแท้ๆ แต่เหนสีหน้าคุโรแแล้วนี่อารมณ์เดียวกับเราเลยค่ะ...

ตอนล่าสุดที่อ่านนี่ ต้องเปิดเพลง Gong ของ SRW ไปด้วยเลยค่ะ ดรีมทีมโคตรๆ เป็นตอนที่ฟีลกู๊ดสุดๆในหลายๆตอนเลย...ถึงจะรู้สึกว่า"ออกจะง่าย"อยู่หน่อยๆ แต่ถ้าจะ"ให้ยาก"ล่ะก็คงยืดน่าดู เอาเถอะ ยอมได้