มันคงมีหลายนิกาย แต่ทำใจเรียกพวกที่มันมีพฤติกรรมต่างจากของเราไปเยอะว่าพระไม่ได้น่ะ

จะนิกายไหน มันก็ไม่ได้ซับซ้อนพิสดารอะไรหรอกครับ มันก็คือๆกันนี่แหละ เรียนพระสูตรแบบเดียวกัน จะแยกไปเป็นจิ้งเขียวแบบยันตระก็ยังได้

มหายานจะบูชาอมิตาภะ โพธิสัตว์ ตารา แต่แก่นของมัน ก็หลักธรรมคำสอนแบบเดียวกับนิกายอื่น




พุทธแบบชินโต มันก็ไม่ได้พิศดารไปกว่าพุทธแบบพราหมณ์บ้านเรา บ้านเราชีพราหมณ์ แม่ชี เยอะแยะที่ดูแลสำนักธรรม แต่พวกนี้ก็ไม่ใช่ภิกษุณี

คือมันไม่เกียวกับว่าทำใจเรียกว่าพระไม่ได้ คนทั่วไปก็เรียกว่าพระ เพียงแต่สถานะจริงๆของมันไม่ได้เป็นพระภิกษุ คือคำเรียกมันจะเป็นยังไง มันจะใช้ระบบไหน จะจัดการบริหารดูแลวัดยังไง แต่ใครเป็นอะไร แบ่งประเภทยังไง อยู่ในสถานะไหน ใครเป็นฆารวาส ใครเป็นภิกษุ มันก็แบ่งตามที่พระศาสดาบอก

แม้แต่พระญี่ปุ่นด้วยกันก็ยังแยกแยะได้ว่าพวกนักบวชฆาราวาสที่ เยสเมีย กินเหล้าได้ มันไม่ใช่พระภิกษุที่ถือศีลพรตตามหลัก คือมันก็ไม่เหมือนกัน เป็นคนละประเภทกันอยู่ดี

ผมถึงบอกว่าพวกที่ชอบเอาพระญี่ปุ่น มาแซะพระไทย ว่าพระไทยดัจริต ไม่กล้าเยสเมีย กินเหล้า มันเข้าใจผิดกัน เพราะจริงๆพวกนั้นมันไม่ได้เป็นพระภิกษุแบบของเรา ของเราที่มีเมียคือแอบมี และมันก็ผิดไงครับ คือภิกษุมีเมียไม่ได้เลย

(แต่ถ้าลดระดับลงไปเป็นนักพรต นักบุญ นักบวช ฯลฯ ที่ไม่ใช่พระภิกษุ จะเอาแบบญี่ปุ่น หรือสร้างแนวใหม่แบบยันตระ อันนั้นก็อีกเรื่องละ คือถามว่าแล้วเป็นพุทะไหม ดูกันที่คำสอนครับ)