ถึงแม้ว่าประธานคนใหม่ของ Square Enix (คุณมาสึดะ โยสุเคะ) จะรับหน้าที่เป็น Executive producer แต่เซ็ตสึนะเกมนี้ก็คือเกมเล็ก ๆ จากทีมใหม่ล่าสุดของทางค่าย (Tokyo RPG Factory) รีวิวอันนี้ก็เป็นรีวิวเล็ก ๆ นะครับ

รีวิวด้วยเวอร์ชั่น PlayStation 4 ตามเคยครับ ได้ยินว่าของ Vita โหลดเปลี่ยนฉากค่อนข้างนานแล้วก็มี frame skip ในฉากสู้ แต่เจ้าของเครื่องน่าจะชินกันแล้วมั้ง หลายเกมที่มัลติ ฯ ก็จะออกมาแนว ๆ นี้ แล้วตัวเอนจิ้นที่ใช้ก็ไม่ค่อยมีชื่อเสียงในทางที่ดีเท่าไรเรื่องการจัดการกับเมโมรี่ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่ได้ยินข้อเสียอะไรเพิ่มเติมอีกแล้ว

กราฟิก

เอนจิ้นที่ว่าข้างบนก็คือ Unity ครับ พื้นฐานสำหรับนักทำเกมมือใหม่เลย พื้นฐานมากขนาดคนรีวิวยังเคยใช่ :P แต่ออกมาสวยงาม วาดรูปเล่นบนพื้นหิมะตอนเดินได้ (และด้วยจิตใจอันบริสุทธิ์งดงามของคนรีวิว รูปแรกที่วาดคือรูปนี้ http://i.imgur.com/N6xayzF.jpg) งานภาพนี่พอเข้าใจว่าทำแบบเห็น Vita เป็นพื้นฐานก่อน ไม่ก็ไม่เชี่ยวชาญจริง ๆ หรือทุนต่ำแบบไม่พอกินจริง ๆ แต่ถ้าบอกว่าเซ้ตสึนะภาพห่วยแตกล่ะก็คิดผิดแล้ว สวยอยู่จ้ะ

ทว่าจะสวยไม่สวย เกมทั้งเกมมีแต่หิมะ+ถ้ำน้ำแข็ง+ดันเจี้ยนที่มันไซไฟหน่อย ๆ รีไซเคิลไปมา แค่สามรูปแบบแค่นี้ก็ออกจะจำเจไปนิด ที่จงใจทำแบบนี้อาจจะเพราะขอเล่นง่ายไว้ก่อนลองของเกมแรกหรือเพราะดทนเรื่องมันควรจะเป็นแบบนี้ก็มิอาจจทราบได้ เวลาเล่น RPG แบบ full scale ผมไม่ค่อยเจอแบบนี้นะ (ที่พอนึกได้มีอยู่สองเกมคือ Breath of Fire 5 ที่มีแต่ใต้ดิน กับ Suikoden 4 ที่มีแต่เกาะ ๆ ทะเล ๆ)

เพลงประกอบ

90% เปียโน ไอ้เพราะมันก็เพราะนะ แต่อย่าได้เล่นตอนง่วงเชียว นักแต่งเพลงคนนี้ไม่ใช่มือใหม่ของวงการ แต่นาน ๆ จะรับบทเป็นพระเอกแต่งโซโล่คนเดียวทั้งเกม พี่ก็โซโล่แต่เปียโนเวรกรรม นอกจากเสียงดีดคีย์เปียโนตึงตะลึงตึ๊ง ดึ๋ง ๆ ทั้งเกม เกมก็มีเสียงพากย์ฮึ่ย ๆ ย่ะ ๆ เวลาสู้เล็กน้อย ผลที่ได้คือคนรีวิวเล่นไปดูหนังไปดีกว่า ยอม

เนื้อเรื่อง

ผู้แต่งต้องการอยากให้เราเศร้า ให้โรแมนติค เจอแบบนี้เข้าไปคอมโบกับเพลงประกอบยิ่งหลับลึกยิ่งกว่าเดิม...ZzZZzzZZgamespreviewZz

เนื้อเรื่องเบสิคครับ ตามสาวไปบูชายัญตัวเองเพื่อขจัดปีศาจที่มารุกรานเพื่อนมนุษย์ ระหว่างทางก็เจอพรรคพวก เจอคนเดือดร้อนให้ช่วยเหลือ ค่อนข้างตรงไปตรงมาครับ เข้าใจว่าโทนของเรื่องต้องการให้เรารู้สึก down ให้เราชิลล์ (ก็มีแต่หิมะ) แต่สิ่งที่คนรีวิวได้ออกมาคือ "พี่ครับผมเบื่อจะตายอยู่แล้ว" นี่ขนาดว่าส่วนตัวค่อนข้างชินกับผลงานวรรณกรรมเก่าวรรณกรรมคลาสสิคนะ พวกที่หนาเป็นสมุดโทรศัพท์หรือใช้คำกับการเล่าเรื่องสไตล์สมัยหลายศตวรรษก่อนอะไรแบบนี้ (ก็จบทางนี้มา ช่างมีประโยชน์ต่อการเขียน Resume สมัครงานเหลือเกิน) เวลาอ่านงานพวกนี้ต้องคลิกครับ แต่เซ็ตสึนะไม่คลิกครับ จะว่าเพราะเนิบไปหรือเพราะหนังที่เปิดดูอยู่มันเบี่ยงเบนความสนใจมากไปก็ไม่ทราบ ใครเล่นแล้วประทับใจส่วนนี้ก็บอกเล่าในคอมเมนท์ดูนะครับ จะว่าสไตล์โดจินเกมก็ไม่น่า เพราะว่าเล่นมาเยอะก็ไม่ถึงขนาดนี้ แต่ไอ้ความน่าเบื่อที่ว่านี่ไม่ใช่ประสบการณ์ที่แย่นะครับอย่าเข้าใจผิด ชีวิตมันก็ต้องมีโมเมนท์เนิบ ๆ เรื่อย ๆ นอนขี้เกียจทั้งวันบ้าง สิ่งที่ผมไม่ชอบจริง ๆ คือพูดน้ำท่วมทุ่ง อีโม พยายาม edgy วางสเกลเหมือนจะเข้มข้นเจ้มจ้น แต่ไม่มีห..อะไรเลย ซึ่งเซ็ตสึนะไม่ตกในหลุมนี้ครับ ค่อนข้างตรงไปตรงมาแล้วก็ชิลลลล์มาก

0% อารมณ์ขัน ไปตลกตรงคำตอบคำถามของตัวเอกที่แม้จะไม่ส่งผลต่อเนื้อเรื่อง แต่แพทเทิร์นเป็นแบบนี้ ข้อแรกส่วนใหญ่ = เป็นพระเอกเกมทั่วไป คนดี๊คนดีน่ารัก ข้อสองส่วนใหญ่ = ไอ้ตูดหมึก สมองกลวงนิด ๆ คนจัยยยยร้ายยยยย ซึ่งข้อสองนี่ไม่ค่อยจะเข้ากับโทนเกมเลย...

เกมเพลย์

ก่อนอื่นเลยคนเล่นต้องเข้าใจประเด็นนี้ก่อนนะครับว่าเซ็ตสึนะเกมนี้เนี่ยทำมาเพื่อเป็น "RPG ในยุคก่อน" ซึ่งยุคก่อนที่ว่าคือสมัย 16bit ที่พวกเราวัยลุงใกล้ชราหลาย ๆ คนชื่นชอบ เพราะฉะนั้นถ้าใครเคยเล่น RPG สมัยนั้นมาเยอะ ๆ จะเข้าใจเกมนี้มากกว่าคนที่ไม่เคย ในขณะที่ผู้เล่นหน้าใหม่ก็สนุกไปกับมันได้เพราะว่าตัวระบบเกมโดยเฉพาะระบบสู้ การเดินทาง แล้วก็จังหวะการดำเนินเรื่องจะนำมาจากผลงานที่ได้ชื่อว่า "ดีที่สุด" อย่าง Chrono Trigger ครับ ลอก กัน มา แบบจะ จะ (เน้น เน้น) โอเคล่ะว่าเกมทุนต่ำขนาดนี้ลอกไปแค่ไหนก็คงไม่ถึงขั้นเทพครับ แต่ก็ไม่ใช่ไม่ดี

ทั่วไปแล้วก็เรียบง่ายครับ เหมือนกับการออกแบบงานศิลป์ก้คือตัวเกมไม่มีอะไรซับซ้อน เดินทางจากจุด A ไป B ทางแยกในดันเจี้ยนทั้งนั้นคือหีบอีกทางคือทางไปต่อ สุดทางมีบอส สู้ ๆ คุย ๆ สักพักมีเรือเหาะ พอมีเรือเหาะก็ไปทำพวกเนื้อเรื่องเสริมหรือไปปะทะหัวหน้าใหญ่เลย อวสาน เซฟหลังจบไม่ได้เอาไปเล่น New Game+ แต่จะโหลดมาจุดก่อนสู้หัวหน้าใหญ่ให้ผู้เล่นไปตามเก็บพวกของเหลือ ๆ เอาโทรฟี่หรือชอบเล่น 100% ก็ว่ากันไป

ส่วนระบบสู้ใช้ ATB แบบ Chrono Trigger (ซึ่งนำมาจาก Final Fantasy อีกที) แม้จะปรับสปีดการต่อสู้ไม่ได้แต่บาลานซ์ค่อนข้างโอเคครับ ก็คือไม่ยากเกินไป ไม่ง่ายเกินไป ผู้เล่นสามารถเลือกได้หลายหนทางที่จะเอาชนะศัตรู ก็คือ 1. เก็บเลเวลเยอะ ๆ แล้วกด O หรือใช้ท่าหากินพวกท่าหมู่ท่าคู่กำจัดศัตรูแบบทีเดียวเทิร์นเดียวตายไปเรื่อย ๆ ซึ่งถ้าทำแบบนี้สะดวกสบายก็จริงแต่จะได้ของ drop จากศัตรูที่จะเอาไปทำท่าเพิ่มไม่เพียงพอสำหรับให้ตัวละครใช้ แล้วช่วงหลังของเกมชีวิตก็จะลำบาก เพราะฉะนั้น 2. ฆ่าศัตรูด้วยท่าต่าง ๆ ธาตุหลาย ๆ ธาตุ ฆ่าแบบเซ็ตสึนะคอมโบบ้าง ฆ่าแบบใช้เวทสายลดสเตตัสบ้าง ฯลฯ แบบนี้ตัวเกมสนับสนุนกว่า แล้วก็สอนวิธีใช้งานให้แก่ผู้เล่นค่อนข้างละเอียด (อาจจะลำบากหน่อยสำหรับผู้ไม่แข็งภาษาญี่ปุ่น) ยิ่งได้ของ drop เยอะ ตัวละครก็จะได้ท่ามาใช้เยอะ ๆ ยิ่งเก่งขึ้นไปอีก ในทางกลับกันเกมก็ง่ายขึ้นไปอีก ซึ่งถ้าคิดว่าเป็นแบบนี้แล้วเกมง่ายมากจริง ๆ หลังจากได้เรือเหาะแล้วเรายังสามารถไปยังหมู่บ้านที่ผู้อาศัยคือ staff ที่สร้างเกมนี้เพื่อเพิ่มระดับความยากของเกมได้ครับ ก็ถือว่าเขามองล่วงหน้าถึงส่วนนี้ไว้ให้ (ส่วนตัวยังคิดว่าเกมยังค่อนข้างง่ายอยู่ดี)

ทางด้านการพัฒนาตัวละคร ก็ตามที่บอกไปคือนอกจาก Level และของสวมใส่ตามประสาเกม RPG ปกติ เราจำเป็นต้องหาพวกวัตถุดิบที่ตกตามพื้นหรือฆ่าศัตรูด้วยท่าชนิดต่าง ๆ เพื่อเอาวัตถุดิบไปใส่ตัวละคร ซึ่งอันนี้ Chrono Trigger ไม่มีครับ จะออกมาคล้ายกับระบบ Materia ของ Final Fantasy VII เสียมากกว่า ตัวผู้เล่นถ้าเป็นสายเก็บก็จะชอบในส่วนนี้ ตามที่บอกไปในย่อหน้าที่แล้วว่าถ้ายิ่งเอาของ drop จากศัตรูไปทำท่าเยอะ ๆ เกมยิ่งหมูเข้าไปใหญ่ ถ้าเล่นมั่วไม่เก็บอะไรเลย มีแต่เวทพื้น ๆ ไปสู้บอสก็คงลำบากหน่อย (แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะสู้ไม่ได้ ถ้าเลเวลสูงพอ)

จำนวนเนื้อเรื่องเสริมกับความลับถือว่ามีพอประมาณ ไม่เยอะเกินไป ถ้าเน้นแค่ไปเพื่อได้สู้บอสได้เก็บของดี ๆ มาใช้เฉย ๆ ก็ทำแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่ถ้าจะเอาของจากศัตรูครบ 100% ทุกตัวจริง ๆ ก็อาจจะต้องใช้เวลามากกว่านั้น ส่วนตัวเกมหลักประมาณ 20 ชั่วโมง (เช่นเดียวกันกับ Chrono Trigger)

RPG ยุคคลาสสิค บรรยากาศหิมะ ๆๆๆๆๆ แต่ไม่มีโรงแรมให้นอน ซื้อเต๊นท์ไปนอนเบียดกันเอาเองบนฉากแผนที่/จุดเซฟ ทีมสร้างคิดอะไรอยู่?

โดยรวมพอใช้ได้ครับ พลังเด็กรุ่นใหม่เกมแรกแต่ก็ทำออกมาได้ถึงระดับนี้ คราวหน้าอย่าทำ RPG ทีมีแต่แมปลาวาหรือแมปชายหาดก็พอ (มันน่าเบื่อโว้ย)

7.5 คะแนน