หากคิดว่ายัยเบอร์5จะถูกเชื้อของเผ่าเลือดควบคุมนั้น มันคงไม่ใช่ฝันร้ายเท่าใหร่

เพราะผมเคยเล่าเรื่องเผ่าเลือดให้เธอฟังแล้ว แน่นอนว่ามันพอจะมีวิธีป้องกันหรือวิธีถ่วงเวลาเพื่อที่จะแก้ไขได้

ขอย้ำอีกครั้ง นี่คือดอารี่ย้อนหลัง หลายเรื่องราว เป็นเรื่องที่ผม สรุปเป็นเรื่องๆหลังจากที่ผมได้ข้อมูลต่างๆภายหลัง

แน่นอนว่า มันต้องมีคนที่อยู่ในเหตุการณ์นี้อีก แล้วก็เป็นคนที่อยู่บนดาวดวงนี้ก่อนหน้าที่ผมจะมาเหยียบที่นี่ด้วย
















ยังจำได้ใหมเมื่อวานก่อน ตอนที่ผมเจอกับผู้นำประเทศนี้ เจ้านั่นบอกผมว่า เคยมีชายชุดดำที่ดูคล้ายมอริซมาเที่ยวถามอะไรแปลกๆ

นั่นคือสิ่งที่ผมคิดในตอนนั้น ซึ่งมันก็เหมาะเจาะพอดีหากชายชุดดำที่ว่านี้ ออกตามหาเผ่าเลือดที่มาแฝงตัวอยู่บนดาวดวงนี้

ทำไมผมถึงไม่เอะใจเสียแต่เนิ่นๆนะ?















ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องราวบนดาวดวงนี้ ในช่วงก่อนที่ผมมาก็ได้มาจากหมอนี่นี่แหล่ะ

คิดว่าคงจะรู้กันแล้วล่ะ เพราะผมเองก็เคยไปจัดการเผ่าเลือดกับหมอนี่เมื่อไม่นานมานี้ เพียงแต่หลังจากนั้นมันก็ยังตามส่วนที่เหลืออีก

บอกตามตรงว่า ได้เจอหมอนี่ที่ดาวดวงนี้ และสถานการณ์แบบนี้ ผมรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเท่าใหร่หรอกนะ


"เบลค"













จากข้อมูลที่ได้ภายหลังจากพบเบลคแล้ว ดาวดวงนี้ ถูกเผ่าเลือดแฝงตัวและค่อยๆกลืนกิน จนจะหมดดาวแล้ว

จนเหลือเพียงไม่กี่ประเทศ พวกมันซ่อนตัวอย่างเงียบเพื่อรอเวลาฟื้นฟูตัวเอง จนกระทั่งผมมาที่ดาวดวงนี้ มันจึงหยุดชะลอ

เพื่อเฝ้าดูผม...

มันรู้ดีว่าตัวมันในตอนนี้ไม่สามารถจะต่อกรกับผมหรือเบลคที่มาก่อนหน้านี้ได้มันจึงไม่แสดงอาการจู่โจมใดๆออกมา

จึงทำให้ผมไม่สามารถจับค่าพลังที่กระจัดกระจายได้เลย..

ไม่สิอาจเป็นเพราะมันอยู่ไปทั่วที่ที่ต่างหากผมจึงไม่รู้ว่ามันมีอยู่...
















แต่สังหรณ์ของเบลค มีเยอะกว่าที่คิดมาก หมอนี่จึงแอบดูอยู่ห่างๆจนเริ่มเห็นสิ่งผิดปกติ แต่เมื่อผมมาที่ดาวดวงนี้ ทุกอย่างก็เหมือนจะหยุดชะงัก

แม้กระทั้ง ฐานลับใต้ดินที่เก็บศพของพี่ชายยัยเบอร์5ที่เป็นแหล่งฟื้นฟูใหญ่ของเผ่าเลือด ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวเมื่อผมข้ามประเทศมาฝั่งบ้านเกิดของเธอ

มันทำให้เบลคเชื่อมั่นว่า มันคงรอให้ผมไปจากดาวดวงนี้

แต่ทุกอย่างก็ผิดแผนเมื่อศพของพี่ชายยัยเบอร์5เกิดมีสติเพราะชีวิตใหม่ที่เผ่าเลือดมอบให้เพื่อใช้เป็นร่างกาย

ความทรงจำจากเผ่าเลือดคงไปถึงสติของพี่ชายยัยเบอร์5ผลจึงเป็นแบบนี้

ส่วนอารีสมที่ฆ่าตัวตายนั้น...ชั่วโมงนั้นผมคิดไม่ออกเลยว่ามันบังเอิญหรือถูกกำหนดใว้แล้ว?


ส่วนเหตุผลที่เบลคคอยไล่ตามเผ่าเลือด ก็เพราะคำทำนายของมอริซอีกแล้ว เรื่องนี้ยัยเบอร์5เล่าให้ผมฟังภายหลัง

หลังจากที่เธอได้สติกลับมา














ความหมายของสิ่งที่เบลคบอกกับยัยเบอร์5นี้เธอเองก็ไม่เข้าใจ แต่มันเกิดขึ้นจริงในเมื่อยัยเบอร์5ถูกเผ่าเลือดจู่โจม

เบรคได้ขอให้ผมกับยัยเบอร์5รีบออกไปจากดาวดวงนี้ เพื่อปกป้องยัยเบอร์5

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและเฉียบพลัน

แน่นอนอยู่แล้วว่าผมต้องตอบปฏิเสธ เพราะนี่คือปัญหาของผม แผนที่ผมเองได้วาดใว้ก็ต้องเสียไปเหมือนกัน

หากไม่ได้"ฆ่า"มัน ผมคงนอนไม่หลับแน่ๆ















เบลคบอกผมว่ามันจะจัดการกับเผ่าเลือดเอง แค่ให้ผมจัดดการเฉพาะเรื่องของผมก็พอ

จริงอยู่ที่ตอนนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นมันเยอะมาก จนผมไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไรก่อนดี

ผมจะบอกยัยเบอร์5เรื่องพี่ของเธออย่างไร? ผมจะแก้ไขปัญหาจากนี้ได้อย่างไร?

ผมจะปกป้องยัยเบอร์5ได้อย่างไรต่อไป? มันเยอะมาก...

เยอะมากพอที่จะทำให้ผมวางแผนได้ในเวลา5-10วินาที














เพราะปัญหาที่ใหญ่กว่านี้กำลังตามมา

ผมเข้าใจสิ่งที่เบลคพูดแล้วว่าทำไมผมถึงต้องจัดการเรื่องของผม

ผมมัวแต่ไปคิดเรื่องครอบครัวยัยเบอร์5


จนผมลืมไปว่า มีอีกคนที่ก็สำคัญไม่แพ้กันอยู่ที่นี่ด้วย






















นี่สินะข้อเสียของผมที่เบลคมักจะบอกผมเสมอ

"ไม่เคยหนี" หมายถึง สิ่งที่ผมทำจะไม่คำนึงถึงสิ่งต่างๆที่จะตามมาเลย นอกจากเป้าหมายที่ตัวเองมอง



มันน่าแค้นใจตัวเองนัก

















พลังของเซร่า ณ ตอนนี้ ทำให้ผมรู้ว่า พลังของเธอนั้นมีมากจนเหนือการควบคุมเธอจึงไม่เคยปลดปล่อยมัน


ผมจึงไม่เคยเห็นเธอใช้พลังมากแบบนี้มาก่อน แม้ผมจะรู้อยู่แล้วว่าเธอมีพลังแฝงในตัวมากมายมหาศาล


แน่นอนว่าครานี้เธอใช้มันอย่างไม่รู้สึกตัวและไร้การควบคุม












ถึงผมจะมีร่างกายที่Immune magic แต่ก็ไม่ได้รวมถึงคนอื่นๆ...

ไม่สิตอนนี้คงมีเพียงยัยเบอร์5คนเดียวกระมังที่ทนพลังของเซร่าไม่ใหว

ผมรู้ว่าการจะหยุดการความคุมของเผ่าเลือดทำอย่างไร...

แต่วิธีแต่ละอย่างในตอนนี้มันจะทำร้ายเซร่าอย่างรุนแรง

ผมจึงทำได้เพียงเรียกสติเซร่าให้กลับคืนมาเพื่อให้เธอใช้พลังตัวเองต่อสู้กับเผ่าเลือดภายในร่างกายเธอ

แต่ต้องยอมรับว่ามันทำได้ยากหากไม่เคยฝึกวิธีแบบนี้ แต่ตอนนั้นผมคิดอะไรไม่ออกจริงๆ

ผมคิดแต่เพียงว่าจะทำอย่างไรที่ไม่ทำร้ายเซร่า














ผมลำบากใจมากที่จะใช้พลังกระแทกใส่เซร่าซึ่งเป็นวิธีที่เบาที่สุดเพื่อให้ร่างกายของเธอหยุดชะงักชั่วคราว

แต่มันต้องแรงพอที่จะทำให้เลือดในร่างกายของเธอหยุดทำงานด้วย

ไม่อย่างนั้นแม้เธอจะหมดสติร่างกายก็ยังขยับได้อยู่














แต่เหมือนจะมีคนเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ดีเหมือนๆผม

มันเลยจัดการเรื่องนี้แทนผมเพราะว่าจะเสียเวลามากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว

แรงอัดกระแทกพุ่งตรงมาที่จุดๆเดียว

"หัวใจ" ของเซร่า















มันทำให้ร่างกายของเธอชะงักได้แล แต่โอกาสทำอันตรายต่อเซร่ามีสูงมาก

แต่ก็ยังดีที่เป็นเพียงแรงอัดอากาศ แต่ภายในของเซร่าคงบาดเจ็บหนักแน่นอน

ผมหันไปดูต้นทางของคนยิงแรงอัดนี้มา ก็ไม่ใช่ใครที่ใหน


เบลคที่รู้ถึงสถานการณ์ตอนนี้ และเห็นว่าผมไม่กล้าลงมือกับเซร่า....

สายตาที่บ่งบอกถึงว่ากำลังมองสิ่งที่อ่อนแออยู่ มันทำให้ผมรู้สุกไม่พอใจเล็กๆแต่ก็ต้องของคุณมันที่ช่วยหยุดเซร่าแทนผม

แต่ถ้าเซร่าเป็นอะไรผม มันจะโดนผมมิใช่น้อย
















ผมรู้ดีว่าเหตุการณ์หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเห็นว่าเผ่าเลือดทำอะไรได้บ้าง

และจุดจบ...ของการถูกเผ่าเลือดยึดครองจะเป็นอย่างไร















ถ้าให้พูดชัดๆเลยก็คือ ดาวดวงนี้ถูกเผ่าเลือดกลืนกินหมดแล้ว และก็ไม่สามารถย้อนคืนสิ่งที่เกิดขึ้นได้อีก

ผมแฝงตัวเพื่อรอวันที่จะฟื้นฟูตัวเองกลับมา
















และดังที่บอกไปก่อนหน้านี้ มันจะซ่อนตัวอยู่ใต้ดินและคอยแฝงตัวในสิ่งมีชีวิต

สิ่งที่เบลคทำนั้น ก็คือการลากเอาเผ่าเลือดทั้งหมดออกมา

....นั่นหมายถึงการทำลายดาวดวงนี้
















ผมอยู่ในสถานะที่ไม่สามารถพูดหรืออธิบายอะไรได้เลย เพราะความจริงต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร ผมและเบลคต่างก็รู้ดี


ผมทำได้เพียงปกป้องทั้ง2ไม่ให้ถูกเผ่าเลือดเข้าใกล้ไปมากกว่านี้ และรอให้อันดับ1มารับพวกผมออกไปจากดาวดวงนี้ตามที่เบลคบอก..


แม้จะน่าเจ็บใจ แต่ผมก็ต้องเลือกเส้นทางนี้ก่อน...โดยเฉพาะการรักษาเซร่า


การจะจัดการเผ่าเลือดที่อยู่ในตัวเซร่าผมจำเป็นต้องใช้สมาธิและความปลอดภัยระดับหนึ่ง















เหมือนยัยเบอร์5จะเริ่มตั้งสติได้แล้ว.. คำถามที่ผมไม่อยากจะพูดถึงก็หลุดออกมาจากปากของเธอ

ผมกระอักกระอ่วนที่จะตอบคำถามนี้ แต่ไม่ว่าอย่างไรคำถามนี้ก็ต้องมาอยู่ดีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ผมไม่รู้ว่าจะตอบยัยเบอร์5อย่างไรดี...













"ตายแล้ว..."

ประโยคสั้นๆห้วนๆโดยไม่บอกถึงเหตุผลที่ตาย ผมรู้สึกกระดากใจที่จะโกหกและโยนความผิดเรื่องนี้ให้เผ่าเลือด

เพราะสาเหตุการตายจริงๆมันคืออะไรผมรู้ดี...

...แต่มันก็พูดอะไรต่อไม่ออกจริงๆ ผมหาใช่คนดีหรอกนะที่จะทำตัวตงฉินพูดความจริงทุกเรื่อง

เรื่องโกหกผมก็พูดบ่อย ความลับหลายอย่างผมก็ทำเป้นไม่รู้เรื่องเพื่อเก้บใว้

และนี่ก็คงจะเป็นอีกเรื่องที่ผมเก็บใว้ไปจนตาย...

จากนี้ก็ปล่อยให้ยัยเบอร์5คิดเองล่ะกัน















ผมไม่กล้าหันไปมองหน้าของยัยเบอร์5 แต่ก็รู้สึกได้ถึงร่างกายที่ร้อนผ่าวของยัยเบอร์5

ผมหวังแค่ว่าเธอจะเข้าใจ...ไม่สิ ทำใจได้ต่างหาก

ผมรู้ว่ามันยากแต่เราไม่อาจเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ความรุนแรงจากการต่อสู้ทำให้ร่างของพี่ยัยเบอร์5หายไป

มันทำให้ผมโล่งใจมากกว่าหากศพยังอยู่แล้วยัยเบอร์5จะรู้ว่าพี่ตัวเองตายอย่างไร

....ความเงียบของเราทั้ง3ที่กำลังลอยขึ้นเหนือดาว จนในที่สุด อันดับ1ก็มาพร้อมกับยานเดินทาง...