ใจหายจริง ๆ ครับ แต่ก็เข้าใจได้ว่ามันต้องมีวันนี้

แต่เอาจริง ๆ ผมค่อนข้างเซอร์ไพร์ด้วยซ้ำที่อยู่มาได้นานขนาดนี้ (ฮา) เพราะแค่ตัวผมเองก็แทบไม่ได้เข้ามาใช้เลยตั้งหลายปี เพิ่งไม่กี่ปีก่อนที่นึกขึ้นมาได้ว่าตอนเด็ก ๆ 10 กว่าปีก่อน ที่นี่เป็นเว็ปไซต์ที่ผมเข้ามาบ่อยสุดเลย ผมชอบเล่นเกม และซื้อเครื่องเกมคอนโซลเครื่องแรกก็เพราะที่นี่ หลังจากนั้นก็สิงอยู่ในนี้ตลอด ทุกครั้งที่เปิดเบราเซอร์มา จีคอนจะเป็นเว็ปแรก ๆ เลยที่ผมเข้ามาใช้ ทั้งตั้งกระทู้ อ่านข่าวเกม ดูชาวบ้านเขาคุยกัน สมัยนั้นมันคึกคักมากจริง ๆ

ผมเองก็เคยมีทั้งความทรงจำดีๆ และก็ที่ไม่ค่อยดีเท่าไร อย่างตำนานของตัวเองกับกระทู้ถามเรื่องทรงผมนักเรียน จำได้ว่าโดนคนทั้งเว็ปรุมล้อยับ ดังจนไปถึง drama addict คอมเม้นต์น่าจะพุ่งไปหลายพันคอมเม้นต์ เป็นประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมเลย แต่มันสอนอะไรผมเยอะมาก

สำหรับผมจีคอนเป็นเหมือนไทม์แคปซูลที่ผมเก็บความทรงจำวัยเด็กเอาไว้ และทุกครั้งที่กลับมาเปิดอ่าน ทุกอย่างมันล้วนมีความหมายไปหมดเลย อย่างเช่น เราเคยคุยกับคนนี้ด้วยหรอ ทำไมตอนนั้นเราคุยเหมือนสนิทกันจัง แล้วตอนนี้เขาไปไหนแล้วนะ เกิดอะไร หรือข้อความสั้น ๆ ที่เราเคยพิมพ์ทิ้งไว้ในนี้ ที่ตอนนี้กลับมาอ่านก็ได้แต่ถามตัวเองว่า เราเคยคิดแบบนั้นด้วยหรอ (ฮา)

แอบเสียดายที่อีก 10 ปีผมคงจะไม่มีโอกาสย้อนกลับมาดูอะไรแบบนี้อีกแล้ว มันคงเหมือนเหล้าที่ยิ่งนาน แล้วมองย้อนกลับมาไกลเท่าไร มันจะยิ่งกินใจ

ไว้ถ้าได้วันที่ปิดแบบเป็นทางการแล้วเมื่อไร จะกลับมาอำลาอีกทีนะครับ