โดยรวมแล้วเป็นเกมที่ดีมากนะ แต่ถ้าเอาตามมาตราฐานแพนด้าเรื่องมาก ก็คือเกมดีมาก แต่ยังไม่ถึงกับได้ GOTY ในใจผม ขออนุญาติแบ่งเป็นข้อดีกับข้อเสียที่คิด

ข้อดี
- ระบบการต่อสู้พัฒนาจากภาค Remake การมี Synergy Skill และ Ability มีประโยชน์และสร้างสีสันให้กับการต่อสู้ได้เป็นอย่างดี มาทีเรียที่เพิ่มเข้ามาผสมผสานเล่นอะไรได้เยอะขึ้น ทำให้ผู้เล่นสามารถทดลองเล่นได้หลากหลาย perfect guard จากภาค intermission มีประโยชน์มาก ลบจุดอ่อนที่การหลบเกมนี้มันเหมือนไม่มี iframe เหมือนพวกโซลคือคุณต้องหลบล่วงหน้าจริง ๆ หลบกระชั้นชิดไม่ได้และต้องเป๊ะได้
- World Map ทำออกมาได้ดี ไม่แห้งเหมือน 15 16 ที่บางทีมีที่โล่ง ๆ รึเดินยาว ๆ แบบไร้ความหมาย มีซ่อนเควส ซ่อนศัตรูไว้ให้สำรวจ อย่างน้อย ๆ ก็เป็นจุด Fast Travel ได้
- เนื้อเรื่องส่วนเดิมที่เอามาทำใหม่ รักษามาตราฐานเหมือน Remake คือทำดี ทำถึง อย่างหน่วย 7 นี่ ถ้าทีมงานมันทำฉากชิงเรือดำน้ำเหมือนต้นฉบับ แล้วต้องมาตีกับหน่วยนี้คงจะดูดึงอารมณ์ได้ดีกว่าเดิมแน่ ๆ ตัวสมทบอย่างยุฟฟี่รึเรดก็ดูเหมือนซีนไทม์ดีกว่าเดิม ยุฟฟี่เหมือนจะดูดี เป็นผู้เป็นคนกว่ากว่าต้นฉบับนิด ๆ
- อันนี้แทบจะไม่ต้องพิมพ์ เพลงประกอบดี กราฟฟิกดี ตามมาตราฐานเหลี่ยม ไม่น่าจะจำเป็นต้องชมแต่ชมก็ได้ เกมอื่นอาจจะสวยกว่า แต่ของเกมนี้ก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร

ข้อเสีย
- ภายใต้ความเมพของคอมแบทที่กล่าวไปด้านบน มันมีความฮาซ่อนอยู่คือเรื่องเดิม ๆ จากภาค Remake คือ AI ศัตรูมันโครตจะให้รางวัลเหล่าทวยเทพแต่ไม่เป็นมิตรกับคนปกติมากนัก เพราะมันเล็งแต่คนที่คุณบังคับเสียส่วนใหญ่ แผลจะหนักและชัดเจนเมื่อคุณเล่น End Game คุณจะพบว่าเพียงแค่คุณเอาตัวละครมาควบคุม เหล่าบอสก็จะมีอาการ God Eater Sydrome คือ ถ้าใครเล่นเกม God Eater มาก่อน คุณจะพบว่าไม่ว่าคุณและเพื่อนจะเตี้ยมกันแยกอารากามิ ไปไกลสุดหล้าพวกมันก็จะรียูเนี่ยนมากระทืบ คุณเสมอ แบบไม่ต้องการเหตุผลใด ๆ ทั้งนั่น มันไม่ได้ฉลาดเหมือนราทาลอส ราเที่ยน รึเทโอ ลูน่าที่มีพลังแห่งครอบครัว พวกนี้แม่งแค่อยากมารุมกระทืบคุณ ใน 7R / RE ก็เหมือนกัน มอนส่วนใหญ่ ถ้าไม่ได้มี mechanic ที่ว่าจะชาร์จ จะเคาท์เตอร์ รึจำเป็นต้องหนี มันจะปรี่มารุมแม้ว่าคุณจะยืนอยู่เฉย ๆ และตัวละครอีกสองตัวมันจะตีโครตแรงแบบทีสองทีตายก็ตาม ที่บอกว่ามันให้รางวัลเหล่าเทพคือเพราะแบบนี้คนเล่นเก่ง ๆ ที่เข้าใจตรงนี้จะมีแผนแปลก ๆ ถล่มศัตรูได้แบบคาดไม่ถึง แต่คนที่อาจไม่ค่อยเข้าใจตรงนี้ น่าจะประสบปัญหาช่วงหลัง ๆ พอสมควร รึต่อให้เข้าใจบางทีก็ยากอยู่นะ ( ตรงนี้พอผมเล่นเจอ Gear and Gambit แล้ว แอบคิดถึงระบบ Gambit เหมือนกัน ถ้าเขามาใช้ได้คงเทพ )

- มินิเกมเยอะไป ถามดันจริงจัง ยากเอาตายหลายอย่างเหมือนกัน มินิเกมที่เยอะเท่า ๆ กันรึมากกว่าเกมหลักจริง ๆ ทั้งเกมล่ะมั้งเนี่ย แล้วมันเหมือนเป็นอะไรที่แปลกนะ ผมว่าเหลี่ยมทำมินิเกมไม่ค่อยสนุกแฮะ ยกเว้นเกมการ์ดส่วนใหญ่ผมว่าสนุก แต่บางอย่างมันไม่ค่อยสนุก ก็ยังจะเอามาเช่น เจ๊จูเลีย ตลาดปราการ ยิม ไม่รู้ว่า part ต่อไปจะชวนออกกำลังกายวันสิ้นโลกอีกไหม (แต่นี่ว่าพอเหอะ) คือมาทุกภาคเจอแต่ npc ทำเควสเดิม ๆ ทุกภาคทั้ง ๆ ที่มันไม่สนุก มันก็เกินไป

เอาจริง ๆ ปัญหาอาจจะไม่ได้อยู่ที่จำนวนแต่อยู่ที่ว่าจังหวะที่นำเสนอมันมากกว่า พอมันอัดเน้นมาก ๆ มาทุกจังหวะอนูมันเลยดูอืดอัดพอสมควร ฮั่นแน่ ต้องมีคนคิดว่าบ่นขนาดนี้เมิงเล่นไม่ผ่านใช่ไหม ขอโทษทีนะ ผ่านหมดแล้ว...ถึงได้บ่นยังไงล่ะ !!

- เนื้อเรื่อง มันก็ยังหนีไม่พ้น ABITER OF FATE อยู่ดี สรุปแล้ว คิตาเสะ แม่งดาเมจ คอนโทรลจริง ๆ มันไม่มีทางเหมือนออริจิน่อลอยู่แล้วเฟ้ย มาทรงนี้ คือถ้าจะทำตีความใหม่ เราไม่ปฏิเสธ แต่ว่าอยากให้มันเหมือน RE2 มากกว่า คือไม่ต้องอิง original เลย ไม่ต้องมา Flash back รึหาญกล้าชะตาฟ้าท้าลิขิตอะไร เพราะไอ้การมีอยู่ของพวกพรี่ ๆ มันดันทำให้มีคำถามตามมาอีกบาน เกม RPG มันต้องเอาเนื้อเรื่องด้วย เลยขออนุญาติคิดว่าอันนี้เป็นข้อเสีย ที่เล่นจบแล้วทั้งดิ่ง ทั้งมึน

พูดถึงตัวเนื้อเรื่อง คลาวด์ ทีมงานแม่งทำคลาวด์ได้ดูงี่เง่าดีกว่าเดิม (ชม) เหมือนแฟนหนุ่มกาว ๆ ที่มีแฟนสาวโครตดีสลับกันคอยเทคแคร์ แต่เขาก็พยายามเหมือนจะนำเสนอเนื้อแท้ของคลาวด์จริง ๆ ผ่านไซด์เควสอยู่เหมือนกัน รอลุ้น Part ต่อไปเลยว่าถ้าหายอาการค้าวแล้ว จะหล่อขึ้นแค่ไหน

แต่เล่นไปเล่นมาผมว่าผมผิดหวังกับเซฟิรอทแฮะ ยิ่งพอมาเล่นมุกภาคต่อยิ่งทำให้มีคำถามที่ไม่เข้า คือการที่คน ๆ เก่งเจ๋งและฉลาดมาก ๆ ถึงขนาดล่วงรู้ว่ามีมัลติเวิร์ส ทำไมมันถึงบากะได้ขนาดนั่น ทั้ง ๆ ที่ใน Ever Crisis รึ Crisis Core มันดูเหมือนปูว่าจริง ๆ เซฟิรอท เป็นคนที่รักพวกพ้อง เอาใจใส่คนอื่นและใช้สมอง ขนาดที่บอกว่าถึงสุดท้ายชินระจะทอดทิ้งตัวเองก็ไม่เสียใจ แต่กับเอกสารที่ตีความผิด ๆ ถูก ๆ ทำให้เฮียแกบิดเบี้ยวจนถึงขนาดอยากจะเป็นพระเจ้า เป็นภัยพิบัติระดับหมอลำกับจักรวาลได้เฉย แต่ถ้ามันดำเนินเรื่องแบบแกนเดียวตรงนี้เราพอเข้าใจ แต่พอมันเล่นมุกมัลติเวิร์สปุ๊ป มันจะไม่มีเซฟิรอทที่รู้เรื่องจริง ๆ เลยเหรอว่า "แม่" ตัวเองไม่ใช่เอเลี่ยน แล้วเขาก็น่าจะอยากเจอพี่ชิบหาย กลายเป็นว่ายังตัดสินใจแบบเดิมทั้งที่เข้าถึงอภิมหาแหล่งข้อมูลอย่าง Life Stream แล้ว เลยค่อนข้างงง ๆ กับแรงจูงใจแปลก ๆ

และฉากจบภาคนี้ บอกตรง ๆ มึนมากทั้ง ๆ เดี๋ยวก็แอริธตาย เดี๋ยวก็ช่วยได้ ตัดฉากได้งงมาก อันนี้รู้สึกเหมือนทำลายความฝันวัยเด็กอยู่เหมือนกันนะ คือคิดว่าฉากแอริธตายมันคือฉากพีคฉากนึง และเป็นแรงพลักดันของปาร์ตี้คลาวด์ พอมาฉบับนี้มันดันไม่ขลังไม่ถึงไม่สุด คือเหมือนเดิมเลย ไอ้ส่วนที่รั้นจะทำเองผมว่าแย่แฮะ ผิดกับไอ้ส่วนปรับปรุงรึตีความใหม่เหมือนสวรรค์กับนรกเลย