ก็แอบคิดอยู่ ตั้งแต่ยุคโซนี่บีม(เหมือนจะมาตอนโควิดระบาดพอดี) โซนี่เลียไข่มะกันจนเกินงามละ

ยุคเพลสามไปเพลสี่นี่คือพีคทั้งเทคโนโลยี แล้วก็เซอร์วิสเอาใจลูกค้าสุดๆ

ทุกวันนี้ที่ยังไม่จัดเพลห้าเพราะนโยบายอะไรแบบนี้ด้วยแหละนะ

หมดยุคก็ไม่ได้หมายความว่าความคิดจะเปลี่ยนนี่สิ

ผมมองว่าหลาย ๆ บ. เกมตอนนี้ ได้ผู้บริหารที่เหมือนไม่เข้าใจธุรกิจของตัวเองดีพอแฮะ คือเขาเข้าใจธุรกิจแหละ แต่กับเรื่องเกมเหมือนจะไม่ใช่ เพราะการตัดสินใจหลาย ๆ อย่างเหมือนไม่ได้เข้าใจเลยว่าลูกค้าของตัวเองต้องการอะไร

เดี๋ยวก็เจอวาทกรรม
เราไม่ใช่ target audience อย่ามาบ่น ไม่ต้องเล่น

เพราะเกมส์เขา target modern audience

ซึ่งพวกนี้จริงๆอะนะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนช่วง 20 ตอนเขามาเสนอโปรเจคไรพวกนี้ เขาบอกว่าทำเพื่อขยายฐาน กับ จับลูกค้าใหม่เพิ่มจาก กลุ่มลูกค้าเก่า

แล้วพวกนักลงทุน พวกการตลาด วิเคราะห์เขาก็เห็นดีเห็นงามด้วย ไม่กระทบกลุ่มลูกค้าเก่า

แต่พอทำไปทำมา มันกลายเป็นว่าที่บอกขยาย กลายเป็นไล่กลุ่มเก่า แล้วจะเอามาแทนที่

คำถามคือ นักลงทุน มันรู้ไหม
คำตอบคือ ไม่ เพราะพวกบริหาร พวกที่กำหนดทิศทาง มันไม่ไปบอกหรอก
พอฉิบหายกฺข้ออ้าง

ว่าไป เวลาคุยไรพวกนี้ แล้วเวลาเจอคนพูดมั่วๆ โคตรเห็นลิ้นไก่เลว แต่ก็ไม่อยากจะไปขัดไร ปล่อยให้หลอกตัวเองไปนั่นแหละดีแล้ว

ตลาด กับ ผู้บริโภค มันจะกำหนดแนวทางที่ควรเปฺ็นเอง