ใครว่าไงไม่รู้ ผมว่า คนร้ายควรได้รับโทษที่สาสม ไม่ใช่ยิงเขาแล้ว มาทำเบาะๆแบ๊ะๆมอบตัวลอยนวล แบบนี้ผมว่าไม่เวิ๊ก

ถ้าเจอกับตัวมั่งแบบญาติพี่น้องผมเป็นผู้เคราะห์ร้ายผมคงไม่รู้ให้กระบวนการยุติ(ความ)เป็นธรรมพวกนี้จัดการหรอกฮะ
นี่แหละเหตุผลที่ วิญญูชนควรมีสิทธิในการป้องกันตัว

แล้วถ้าคนร้ายหรือญาติคนร้ายไม่ได้รับจุดจบที่น่าสังเวชแบบนี้ผมว่า พฤติกรรมเลียนแบบจะ คอนทินิวไปเรื่อยๆฮะ (เพราะกรูไม่กลัวยิงคนไม่มีทางสู้พอตำรวจมากูชูมือกินข้าวฟรีแล้วจบ)

เอาจริงๆไอ้เรื่องไม่ออกข่าวเบลอหน้าคนร้ายแล้วคนจะไม่กล้าทำทำตามนี่ส่วนตัวผมว่าเลอะเทอะ

ผมไม่เคยเห็นหน้าคนร้ายแล้วอยากทำตามเลย มีแต่คิดว่าถ้าเมิงเจอกรู กรูเอาเมิงแน่ (ขอโทษเพื่อนๆที่คิดเห็นไม่ตรงครับ)


ผมเล่าประสปกามส่วนตัวและกัน
ผมจับปืนตั้งแต่อายุ 13 เพราะที่บ้านทำสวน อยู่ชนบท เจอสัตว์ร้าย ใช้ปืน โคลท์ 1911 .45 กับ สมิท โมเดล25 .45โคลท์
เริ่มฝึกจริงๆจังๆตั้งแต่ อายุ 14-15 นี่แหละ เล่นทั้งเกมทั้งปืนตั้งแต่วัยรุ่น ไม่รู้สึกว่าประเทศปลอดภัยเลยฮะ

และสิ่งที่เชื่ออยู่อย่างนึงคือ ถ้า กม. ประเทศนี้ยังคุ้มครองโจรต่อไปอีกละก็ ตัวใครตัวมันฮะ ผู้บริสุทต้องสังเวยอีกเรื่อยๆ