จริงๆประเด็นแรกคือถ้าประเทศไทยมีการสนับสนุนอุตสาหกรรมวีดีโอเกมส์มากพอ ทุกคนในแวดวงเกมเมอร์แคสเตอร์หรือแม้กระทั่งขาจรเกมอินดี้ทั่วไป จะมีทิศทางสามารถควบคุมและตรวจสอบเนื้อหาข้อมูล ได้ดีกว่าตอนนี้ที่รัฐบาลมั่วอยู่ที่กระทรวงติจิตอลกันอยู่
แต่ตอนนี้คือวงการเกมในประเทศไทยเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์(ใช่มั้ย) ที่เป็นธุรกิจจากบริษัทต่างประเทศมาเข้าสู่กระบวนการในไทย แล้วก็จำหน่ายภายใต้ตัวแทนจำหน่ายของแต่ละนิติบุคคล มันเลยกลายเป็นแค่ธุรกิจสำหรับเฉพาะสายงานที่เกี่ยวข้องเท่านั้น

ข้อสองการสนับสนุนจากภาครัฐหรือเอกชนยังมีไม่มากพอที่จะกำหนดทิศทาง คือสมมุติอย่างหนังดังซักเรื่องอยากลงสื่อโฆษณาที่คนดูรับชมเยอะๆ ก็เช่าช่วงเวลาโฆษณาสถานีโทรทัศน์ดังๆในการปล่อยตัวอย่างหนัง แต่วงการเกมตัวแทนจำหน่ายยังสนับสนุนไม่ถึงระดับนั้นกัน แต่เท่าที่มีก็จะเป็นแค่เพียงเกมจากมือถือที่ยังไงเกมมันก็ขายได้ในยุคนี้
และสิ่งที่ไม่ค่อยได้เกิดขึ้นมากนักกับวงการเกมบ้านเราเหมือนกับค่ายทรูทำระบบรองรับขึ้นมา คือถ้าเอไอเอสเปิดเซิร์ฟซื้อของสร้างระบบของเกมดีๆซักเกม มันก็จะเป็นการต่อยอดออกไปในการเพิ่มความสำคัญในส่วนรายละเอียดขั้นแอ๊ดวานซ์ และมันคือการลงทุนในตลาดที่ความนิยมอาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาเหมือนกัน

และสุดท้ายค่านิยมต่างๆนาๆเกี่ยวกับวงการเกมเหมือนลมที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป สิ่งที่ตลาดเกมยังคงอยู่คู่กับไทยได้ระยะเวลานาน มาจากนักเล่นเกมอาชีพจริงๆคือวันๆเล่นแต่เกมไม่ได้มีอาชีพอื่นทำ ของต่างประเทศเกมเป็นธุรกิจสื่อบันเทิงที่มีทุกบ้านมันเป็นเรื่องปกติ สำหรับไทยใครเล่นเกมคือคนที่พอมีกำลังทรัพย์หรือไม่ก็ทำอาชีพเกี่ยวกับวงการเกมไปเลย
สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ถ้าคนไทยอยากจะพัฒนาวงการเกมขึ้นมาจริงๆ คือส่งบุคลากรเก่งๆออกไปเรียนรู้ระบบการตลาดขององค์กรใหญ่ ว่าเขามีการจัดการกับปัญหาเรื่องพวกนี้อย่างไร ไม่ต้องมารอความหวังว่าซักวันวงการนี้มันจะดีขึ้น ถ้าไม่ไปเรียนรู้ด้วยตัวเองครับ