Review : Homestay

กำกับ : ภาคภูมิ วงศ์ภูมิ (ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ, แฝด)



- ตอนแรกแอบกลัวว่าจะ Style over Substance เพราะหนังช่วงแรกๆมันประมาณนั้นเลย ทั้งงานภาพที่แสนจะทะเยอทะยาน และการแสดงแบบเล่นใหญ่ของเหล่าเทพพิทักษ์ มันทำให้หนังในช่วงแรกประดักประเดิดอยู่ แต่ปัญหานี้ก็หมดไปในช่วงกลางไปถึงท้าย เหล่าเทพพิทักษ์ช่วงหลังๆก็ทำได้ดีขึ้น

- ซึ่งเมื่อหนังเข้าสู่พล็อตเรื่องที่เป็นดราม่าครอบครัว มันก็ทำได้ดีทีเดียว สามารถตีแผ่ปัญหาสังคมและครอบครัวหลายๆด้านออกมาได้อย่างดี ชอบที่มันไม่ได้มีแต่มุมของวัยรุ่นอย่างเดียว ปัญหาที่เป็นผู้ใหญ่มากๆก็มีอยู่ และ "การมองปัญหาหลายๆมุม" ที่เป็นเมสเสจหลักของหนัง ก็สื่อออกมาได้ดีมาก

- ซึ่งจากพล็อตเรื่องที่ดราม่านำมาอยู่แล้ว ทำให้ช่วงท้ายของหนังมีฉากที่บีบหัวใจอยู่หลายฉาก แต่อย่างไรก็ตาม แอบรู้สึกว่าอารมณ์มันไปไม่สุด ได้อารมณ์ว่าก็ดี่ แต่อีกนิดได้ไหม ไม่ค่อยแน่ใจว่าเพราะอะไร ไม่น่าใช่การแสดงเพราะก็ทำได้ดีถึงดีมากกันเกือบหมด อาจเป็นเพราะความแฟนตาซีของมันที่ดึงอารมณ์เราออกมาจากตรงนั้น หรืออาจเพราะไม่ใช่บท original แต่ดัดแปลงจากนิยายญี่ปุ่น ซึ่งมันจะมีความญี่ปุ่นแอบๆอยู่ให้รู้สึกได้ มันเลยรู้สึกโดดๆหน่อยพอมาอยู่ในบริบทไทย สุดท้าย อาจเป็นเพราะเราไม่เข้าใจตัวมินเองเพราะไม่เคยอยู่ในสภาพอารมณ์เช่นนั้นเองก็เป็นได้

- ส่วนตัวชอบปมปัญหาของพี่ชายมินมากที่สุด มันมีความเรียลของสภาพจิตใจพี่ชายมินที่ยังเป็นวัยรุ่นอยู่และพอเฉลยออกมามันก็เป็นอันที่ effective กับเรามากที่สุด ส่วนปมที่คิดว่า weak ที่สุด คงต้องบอกว่าเป็นปมของพายหรือน้องเฌอปรางนี่เอง ซึ่งผมคิดว่าตัวละครพายอาจจะต้องลงลึกมากกว่านี้ แค่นี้ยังไม่อาจจะเข้าใจการกระทำของเธอมากนัก คิดว่าเวอร์ชั่นนิยายน่าจะมีรายละเอียดตรงนี้อยู่ (จริงๆก็น่าเอาเวลาช่วงแรกๆที่ยืดๆอะมาเพิ่มให้ตรงนี้หน่อย)

- งานภาพ อย่างที่บอกว่านี่เป็นหนึ่งในหนังไทยที่งานภาพทะเยอทะยานมากที่สุด ไม่ว่าจะมี CG หรือไม่มีก็ตาม ฉากที่ไม่ใช้ CG ก็มีการเล่นแสงเงาและมุมกล้องหวือหวาอยู่ (แอบได้กลิ่นของฉลาดเกมส์โกงที่เล่นใหญ่ขึ้นหน่อย) ส่วนงาน CG ที่หลายคนชมกัน ส่วนตัวคิดว่ามีทั้ง Hit และ Miss ฉากแรกอะดีมาก แต่ฉากต่อๆมาบางฉากก็ไม่โอเค ฉากน้ำขวดกะเม็ดยานี่ไม่ค่อยชอบเลย

- งานแสดง น้องเจมส์สอบผ่านฉลุย คนอื่นๆที่ทำได้ดีคือสู่ขวัญและพี่ชายเจมส์ สู่ขวัญนี้ซีนอารมณืเยอะและทำได้แน่นอนมาก พี่ชายก็เล่นได้น่าโกรธมากในช่วงแรก เรียลดีจริงๆ ส่วนเฌอปราง ถือว่าทำได้ดีมากแล้วนะครับกับภาพยนต์เรื่องแรก ซีนอารมณ์ยากๆเยอะด้วยซึ่งนางก็ทำได้ดี แต่อาจสู้คนอื่นๆที่ประสบการณ์มากกว่าไม่ได้เท่านั้น (จะว่าไป "ฉากนั้น" ของเฌอปราง ที่มีการวิพากษ์วิจารณืกัน ส่วนตัวไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรเลย นึกว่าจะแรงกว่านี้ซะอีก)

- สรุป : เล่นใหญ่ไปในบางมุม ไปไม่สุดในบางตอน แต่โดยรวมเป็นหนังที่ดี มีมุมมองการตีแผ่ดราม่าสังคมและครอบครัวที่ดีงาม (อาจเพราะนิยาย original มันดีอยู่แล้วด้วย)

- เกรด : B+

บทของพาย มีการดัดแปลง ไปคนละทางกับนิยาย Colorful เลยครับ
นิยายบทจะหนักกว่ามาก แต่ไม่ใช่ในทางการเน้นเรียนด้วย ไปในทางลบหนักๆเลยฮะ ถ้าบอกตรงนี้มันจะสปอยไหมหว่า



หลังจากที่ดูๆมาหลายรอบ ทั้งรอบโอตะหวีดของด้อม ทั้งรอบทั่วไป

ก็นั่งประเมินคะแนนมาหลายวันอยู่ แต่ก็ให้ราวๆ 8/10 จุดพลาดก็คิดคล้ายๆกัน เน้นๆก็ซีนอารมณ์มันไม่สุด อีกนิดนึง ก็ตัดฉากละ
55555

บทแนวนี้ของชอบของคนญี่ปุ่นเขา เล่าเกี่ยวกับความเจ็บปวดของชีวิต และหาวิธีให้อยู่กับมันให้ได้


ถ้าไม่มีน้องbnkมาเล่น
สงสัยว่ามันจะเป็นยังไง

ถ้าให้คะแนนน้องเณอในบทของนักแสดงหน้าใหม่
ผ่านไหมครับ

ตินิดนึง

สรุปตอนจบพระเอกชอบใคร

ผมนี่ไปดูแบบไม่ได้หาข้อมูลอะไรมาก่อนเลย ปรากฏว่าประทับใจหนังดีมากกก
พอดีมีคนในครอบครัวเป็นโรคซึมเศร้า เคยคิดจะฆ่าตัวตาย เลยอินเป็นพิเศษ ว่าอาทิตหน้าจะไปซ้ำอีกรอบพร้อมพาเค้าไปดูด้วย

ฉากผู้คุมต่างๆกับCGผมอึดอัดมาก ล้นเกิน โดยเฉพาะน้ำกับยานี่หนักมากเหมือนทีมCGแค่อยากโชว์ของ

พาร์ทครอบครัว ดันเน้นลูกกับแม่ ทั้งที่ๆพ่อกับพี่ก็มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของมินไม่น้อย น่าจะมีบทสรุปของพ่อกับพี่มากกว่านี้หน่อย
ส่วนตัวให้เป็นหนังที่ดีนะ 8/10 ผมให้อยู่ในแนวเดียวกับ ฉลาดแกมโกงแต่เรื่องนั้นบทหลักๆดีกว่า

หนังไปลงความหวานมินกับพายเยอะเกินไป ไม่รู้เบื้องบนสั่งมารึเปล่า น้ำทั้งนั้น
จริงๆปรับบทให้เป็นแฟนกันไปเลยก็ได้นะ

ชอบทำให้เปนอารมณ์หนังสืบสวน แต่มีแค่ช่วงแรกกับช่วงท้ายนิดหน่อยแค่นั้นเอง
ผกก ถนัดทำหนังทิลเลอร์ กับสยองขวัญ น่าจะปรับบทแล้วทำให้สุดไปเลยนะ

โดยแก่นแทบจะเหมือนในนิยายต้นฉบับเลย มันเลยมีการเปรียบเทีนยอย่างช่วยไม่ได้
ผมว่าปรับตอนจบให้แตกต่าง กับการดำเนินเรื่องแบบสืบสวนไปเลยน่าจะสนุก

ได้ดูไปเมื่อวันเสาร์ พอดีอ่านนิยายมาก่อนแล้วชอบ อยากรู้หนังจะดัดแปลงไปมากแค่ไหน

รู้สึกเสียดายที่หนังมุ่งเน้นไปเรื่องรักกุ๊กกิ๊กซะเยอะ เหมือนยังไม่กล้าที่จะดาร์ค เป็นแค่การแย๊บๆความดาร์คให้พอรู้ว่ามี ไม่ถึงกับดาร์คจนจุก

บทตัวละครในหนังที่ไม่เน้นเท่าหนังสือ ถ้าอ่านนิยายมาจะรู้เลยบทตัวละครไหนที่ถูกกดจนเหมือนไม่สำคัญในหนัง แล้วบทนั้นอะเป็นหนึ่งในกุญแจการค้นหาปมปริศนาด้วย

ส่วนไฮไลท์ที่คนเข้ามาดูน่าจะโฟกัสอย่างเฌอปราง รู้สึกน้องยังต้องเรียนรู้อีกเยอะ ฉากดราม่าอามณ์รู้สึกแสดงออกมาแปลกๆ ยังดูเเข็งๆไม่ชวนให้เราดูแล้วรู้สึกแบบนั้น

ซีจีโอเคนะดูโรงธรรมดา มีลอยชัดๆก็ฉากท้ายๆเรื่อง แต่ถ้าผมเป็นคนควบคุมตัวอย่างผมจะไม่ใส่ฉากตึกนะ อยากให้คนมาว้าวกันในโรงมากกว่า พอดูตัวอย่างมาเห็นในหนังอีกทีมันก็เฉยๆแล้ว

รวมๆไม่ดีไม่แย่ แต่ก็ไม่น่าจดจำอะไร คนไม่อ่านนิยายมาก่อนอาจรู้สึกเข้าถึงกว่านี้ก็ได้

ทำไมไม่มีใครชอบอาจารย์เลยอะ

เอากล้องไปตั้งถ่ายทะเลทรายสองชั่วโมงยังน่าสนใจกว่าเลย

สำหรับผมให้ A เลยเป้นหนังไทยที่ดีที่สุดในปีนี้ละสำหรับผม ชอบในด้านเนื้อหาเค้าสอนได้ดีมากๆ

แต่เอาเข้าจริงๆอาจเป้นเพราะก่อนหน้านี้ดู the pool มาก่อนเลยสนุกเป็นพิเศษก็ได้ คือใคร the pool มาแล้วดูเรื่องไหนก็สนุกหมดแหละ

ดูช่วงแรก เห้ยหน้าสนใจ ค้นหาความจริง นั้นนี้ พอกลางเรื่องเริ่มแผ่วลงกลายเป็นรักกุ๊กกิ๊กแทน ช่วงท้ายเรื่องก็เริ่มกลับมาเข้าเนื้อเหมือนเดิม ชอบตรงที่สรุปแล้วพระเอกก็คือตัวพระเอก เสียแค่ช่วงกลางเรื่องมันทำให้นึกขึ้นมาได้ว่าตกลงหนังมันจะไปทางไหนกันแน่ สุดท้ายก็ไปไม่สุดสักทาง

เหมือนหนังพยายามจะดัน เฌอปรางเกินไป มีมุมทำให้สวย ถ่ายแบบ close up เพื่อให้บรรดาแฟนๆใจละลาย แต่ผมว่ามันเป็นการทำร้ายทางอ้อมมากที่ไม่แต่งหน้าให้ดีกว่านี้ ปากซีดมาก


ปล.ขอถามแฟนๆหน่อยครับว่า เฌอปรางนี้ตัวจริงตาเข หรือป่าวเหมือนเห็นจะใส่แว่นด้วย