สำหรับผมปูเป้mvpของเรื่องเลย ลั่นทั้งโรง จะบอกว่าผมได้ยินคนสะอื้นร้องไห้ในโรงด้วย
สำหรับผมในเรื่องนี้น้องอันเดอร์ได้ผลตอบเเทนจากการพยายามเเล้วครับเด่นมากทุกคนโดยเฉพาะจิ้บกับเจน
ทุกคนเเสดงความรู้สึกให้คนดูอินได้จริงๆ เเต่จะมีตัวเเย่งซีนอยู่คือปูเป้นี่เเหละ555ส่วนน้องโมผมนั้นก็สนุกอย่างเดียวเลยไม่มีอะไรจะเล่ากับเขาจริงๆ555ก็สไตล์น้องมันเเบบนั้นกะเเล้วไม่ได้ร้องไห้กับเขาหรอก555

6/10 ไม่มีไรเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ก็เรื่องที่รู้ๆกันอยู่แล้ว เนื้อเรื่องค่อนข้างพายเรือในอ่าง วนเวียนอยู่กับการตัดพ้อของเด็ก under หนูพยายามแล้ว หนูไม่เป็นที่นิยม ไปๆมาๆ มันย้อนแย้งกับคอนเซปของวงที่บอกขายความพยายาม แต่สุดท้ายคนที่ได้ดีก็คือคนสวย ตามสัจธรรมของโลก ดูแล้วสงสารหดหู่กับเด็ก under โดยเฉพาะจิ๊บที่ถูกขยี้เป็นพิเศษ ที่พยายามโคตรๆแต่ก็ไม่เคยได้รับโอกาส เทียบกับเซ็มบัดสึบางคนที่เต้นก็ธรรมดา ร้องเพลงก็งั้นๆ แต่พอดีโคตรสวย เลยมีแต่คนนิยม กว่า 70% ของเรื่องจะวนอยู่แค่นี้ hype แทบตายว่าโอ้ว มีมุมมืดที่เมมเบอร์ไม่เคยเล่านะ โอ้ว มันดาร์คมาก โอ้ว มีเบื้องหลังที่ทุกคนคาดไม่ถึง แต่ไปมาๆก็ไม่มีไร คาดว่าที่ ผกก. บอกว่า ค่ายเปิดกว้างให้นำเสนออะไรก็ได้ก็ไม่น่าจะจริงซักเท่าไหร่ มีความรู้สึกว่าในเนื้อหายังมีการสกรีนอยู่อีกเยอะ แต่ต้องชมการกำกับของผู้กำกับ ที่นำเสนอออกมาได้ค่อนข้างดีและน่าสนใจ และอีกส่วนที่แม่งเป็นทีเด็ดขโมยซีนเลยคือ คุณปู๊ป โผล่มากี่รอบก็ฮา ดูแล้วรักนางขึ้นมาอีกเยอะเลย

ปล. มี end credit ยังกะหนัง Marvel ใครไปดูอย่าเพิ่งรีบลุก

แต่ประเด็นที่มันเล่าน่าสนใจ เรื่องของเด็ก 26 คน ที่ก่อนหน้านั้นใช้ชีวิตในโลกของความฝัน แล้วจู่ๆ ก็โดนจับโยนเข้าสู่โลกความเป็นจริง แถมยังเป็นความจริงแบบ "เหี้ยๆ" ด้วย การแข่งขัน ผลประโยชน์ ความไม่เท่าเทียม ริษยา เด็กพวกนี้เจอทุกความเน่าหนอนแบบจัดเต็ม

ขณะที่นั่งดูว่าโลกแสนสวยของเด็กพวกนี้ยับเยินยังไง มันก็ทำลายแฟนตาชีของคนดูหลายคนยับเยินเช่นกัน

ส่วนตัวคิดว่าหนังมันทำหน้าที่ได้สมบรูณ์แล้ว ถ้าทำให้คนที่ไม่สนในวงเสียน้ำตา อินไปกับเด็กที่ไหนก็ไม่รู้ได้

สรุป หนังไม่ได้ทำให้คนเข้าใจ BNK แต่ทำให้เข้าใจความเป็นมนุษย์มากขึ้น เข้าใจว่าเด็กพวกนี้ก็แค่คนธรรมดา

คือตอนที่ ขึ้นภาพเด็กมาออดิชั่นวันแรก คู่กับภาพตอนที่สัมภาษณ์ในหนัง

ระยะเวลามันห่างกันแค่ปีเดียว แต่เรารู้สึกได้เลยว่าเด็กเปลี่ยนและเปลี่ยนไปมากด้วย

เด็กร่าเริงไร้เดียงสา พวกนั้นหายไปหมดแล้ว เหลือแต่ผู้ใหญ่ในร่างเด็ก

พร้อมกับเพลง ซากุระ โนะ ทีเนื้อหาสื่อถึงการ บอกลา และก้าวเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่

ฉากที่กระแทกใจผมจนเกือบจะร้องให้มีสองฉาก ซึ่งมาจากจิ๊บทั้งนั้นเลย
- ฉากที่จิ๊บบอกว่าไม่รู้ว่าสมควรเป็นเพื่อนกับสิคมั๊ย คนจะมองว่าไปเกาะสิคดังมั๊ยนี่จี๊ดหนึ่งละ
- ฉากที่จิ๊บเต้นริเวอร์คนเดียวข้างๆ เวที ดูแล้วแบบจุกเลย

ผมก็ตามวงมาแต่แรกนะ แต่ผมก็รู้สึกได้รู้อะไรใหม่ๆ จากหนังเยอะเหมือนกันนะ
- ซัทจังเกือบต้องออกจากวงถ้าไม่ติดเซมแรก
- เฌอปรางนี่ค่อนข้างเป็นคนเย็นชาเลยนะ เป็นเด็กสาวที่ใช้ตรรกะมากกว่าอารมณ์อ่ะ แต่ก็เข้าใจนะว่าทำไมต้องทำแบบนั้น
- ก่อนก็เจ็บปวดกับการเป็นตัวแทนของแจนอยู่เหมือนกัน
- จิ๊บเบื่อหน้าเฌอ อันนี้ฮา
- วงเกือบเจ๊งก่อนคุกกี้ดัง มีการลดเกรดช่างแต่งหน้า 5555
- เคทเป็นคนพูดปลุกใจอันเดอร์ “6 ปีเราจะไม่ติดสักซิงเลยเหรอ”