ชื่อภาษาญี่ปุ่น GRAVITY DAZE 2/重力的眩暈完結編:上層への帰還の果て、彼女の内宇宙に収斂した選択 (แปลออก = สปอยล์ครึ่งเกม) ...........เอิ่ม...ยาวจัง เรียกย่อ ๆ ว่า GR2 ละกัน 

มือใหม่ขอบอกตรงนี้ก่อน ถ้าไม่เล่นภาคแรกมาเลยมีงงแน่นอน เพราะงั้น Remastered ลดแลกแจกแถมบ่อยมากราคาถูกเหมือนได้ฟรี (ส่วนภาค Vita ออริจินอลทำลืม ๆ ไปได้ก็ดี) ถ้าจะเล่นต้องเล่นเป็นแพ็คคู่ไปเลย 1 ก่อน 2 ซึ่งตรงนี้อาจจะดูเป็นภาระสำหรับหลาย ๆ คนที่อยากเล่นแต่ไม่ค่อยมีเวลา (เฉลี่ยภาคละ 15-20 ชั่วโมงถ้าเอาจบอย่างเดียว) หรือไม่เล่นไม่ได้จริง ๆ อ่านรีวิวอย่างเดียวก็พอ...

สำหรับเกมนี้ถ้าให้จำกัดความภายในประโยคเดียวล่ะก็คง "ซุเปอร์ฮีโร่หญิงผู้มีพลังควบคุมแรงดึงดูด บินไปบินมาอย่างอิสระทั่วแมป ช่วยชาวบ้าน ช่วยเมือง เนื้อเรื่องหลักไขปริศนาค้นหาตัวเอง แล้วก็ทำตัวน่ารักนุ้งนิ้ง" ประมาณนี้มั้ง...ตัวเอกเกมนี้แฟน ๆ เยอะมาก~ (ประมาณ 2-3 คน) หลงอะไรเธอนักหนา?

เสน่ห์นี้มาจากการนอนในเล้าเป็ดหรือท่ามกลางกองขยะ?

เอาล่ะเข้าเรื่อง ถ้าคนเล่นภาคแรกกระโดดมาจาก Vita เลยอาจจะไม่เท่าไร ไม่รู้สึกอะไรมาก แต่ถ้ามาจาก Remastered ของ PS4 นี่รับรองว่ามี hurt กระดองใจกันครับ คือแบบจากเล่นลื่น ๆ ควบคุมเคลื่อนไหวแม่นยำ 60fps เหลือ 30 เงี้ย ใครไม่เจ็บยกมือให้ดูหน่อย ไอ้รับได้มันก็รับได้อยู่หรอก ฮึ่ย...(กัดริมฝีปากล่างพูด)

เอาเฟรมเรตไปแลกได้อะไรกลับมาบ้าง หนึ่งเลยก็คือสีสันมีมากขึ้น ภาคที่แล้วนี่จืดมาก ตัวอย่างเช่นเมืองโซนนี้สีน้ำตาล โซนนี้สีม่วง โซนนี้สีเขียวแล้วมันจะไปแนวโทนเดียวกันหมด ซึ่งก็เข้าใจว่าเกมมัน open world บินร่อนได้ทั่วถ้าทำมากไปเครื่อง Vita ระเบิดคามือ พอมาภาคสองพัฒนาแล้วให้สมกับที่ทำบนเครื่องเจนปัจจุบัน ตัวกราฟิกไม่เท่าไร สวย-โอเคร-แบบปกติ โมเดลตัวละครก็สวย-โอเคร-แบบปกติ ที่พัฒนากันแบบเอาจริงเอาจังคือเอฟเฟ็คต์ตูมตาม ศัตรูมาทีละ 10-20 ตัวเฟรมไม่ตก (บางมิชชั่นมาพร้อมมิสไซล์ หรือ npc มาทีละร้อยตัวนี่ตกนะ แต่อันนั้นมันแค่ 1% ของเกมเลยไม่อยากพูดถึง) อะไร ๆ ที่มันเต็มจอจัดหนักก็ใส่มาไม่ยั้งแบบภาคแรกอายม้วนต้วนไปเลย แล้วก็ระบบฟิสิกส์ที่ไม่ธรรมดา ตัวเอกมีพลังควบคุมแรงดึงดูด + ลอยได้ + ทำให้ของลอยได้แล้วยิงให้บินไปชนเป้าหมายได้ ฯลฯ เพราะฉะนั้นเวลาเล่นอยู่นี่มีของประกอบฉากหรือผู้คนปลิวว่อนเด้งไปเด้งมา ก็ต้องขอนับถือในทีมเทคนิคทีมโปรแกรมเลยครับ

ทว่า ไม่ว่าจะด้วยข้อจำกัดทางด้านฮาร์ดแวร์หรือจากไหนก็ตาม GR2 ก็มีปัญหาทางด้านภาพแบบไม่น้อยอยู่เหมือนกัน อะไรที่เกี่ยวกับเกมเพลย์จะยกไปไว้ในส่วนย่อหน้าอื่น เอาแต่ที่เห็นได้ชัดก่อนคือเกมนี้มี draw distance ที่ต่ำมาก ยกตัวอย่างในภาพข้างล่าง

อธิบาย:

ส่วนเขียว ๆ ข้างล่างนั่นคือสวนสาธารณะที่มีต้นไม้หลายสิบต้น คนเดินไปมาหลายสิบคน ร้านค้า เก้าอี้ น้ำพุ ฯลฯ

แต่ตัวเกมโหลดไม่ได้เลย นอกจากนี้ก็พวกเทกเจอร์กำแพง หลังคา พื้น ฯลฯ ที่จะไม่โหลดถ้าไม่เข้าใกล้เหมือนกัน

บางเกมเลือกที่จะโหลดของคุณภาพจากต่ำมาก ปานกลาง สูงเมื่อค่อย ๆ เข้าใกล้ 

แต่ GR2 เลือกที่จะไม่โหลดแบบใดเลยขึ้นมา แล้วบางทีเข้าไปใกล้แล้วก็จะยังโหลดไม่ทันด้วย

ซึ่งน่าจะเป็นสิ่งที่ต้องแลกเพื่อรักษาคุณภาพเฟรมเรตไว้ หรือแค่ปัญหาของทีมพัฒนาเกมเอง

ให้อธิบายง่าย ๆ ก็คือ รอบตัวละครเกินระยะประมาณ 5-10 เมตร เกมจะแทบไม่โหลดอะไรมาให้เห็นเลยครับ ยกเว้นอยู่สองอย่างคือศัตรูกับไอเท็มฟื้นพลังที่จะมองเห็นได้ไกลหน่อย ที่เหลือไม่มีเลย ไอเท็มต้องเข้าไปใกล้ บินอยู่ดี ๆ ชนรั้วกั้นที่โหลดมาไม่ทันจนกระทั่งอยู่ตรงหน้า ไอเท็มหรือหีบสมบัติที่หมุนหาไปเถอะ ถ้าไม่อยู่ข้าง ๆ ไม่เจอหรอก npc ชาวเมืองที่โหลดทีละคนสองคนโดยต้องเข้าไปใกล้ เรื่องนี้เรื่องใหญ่ก็จริง แต่ถ้าไม่คิดมากและทำความเข้าใจว่าเกมมัน open world ไปไหนมาไหนอิสระสุด ๆ แบบไม่ต้อง now loading เปลี่ยนฉาก ก็หยวน ๆ กันได้ เกมก็ไม่ได้อลังการงานสร้าง AAA ขนาดนั้น

ส่วนปัญหาอื่น ๆ ที่เล็กน้อยกว่านั้นก็มีเรื่องมุมกล้องที่บางทีมั่วนิ่มสุด ๆ ในทางแคบ ๆ หรือตัวทะลุกำแพงคิดซอกเหยียบพื้นไม่ตรงทิศประมาณนี้ เล็ก ๆ น้อย ๆ

อีกจุดที่อยากจะพูดถึงหน่อยก็คืองานศิลป์การออกแบบ "โลกต่างมิติ" ของ GR2 ส่วนตัวแล้วคิดว่าทำได้ด้อยกว่าภาคแรก อันนี้ในแง่ของความรู้สึกอย่างเดียว

มองโลกในแง่ดี เรื่องแบบนี้พอรีมาสเตอร์ลง PS5 เขาคงแก้ไขเนอะ...แต่ต้องซื้ออีกรอบเนอะ... ;~;

ส่วนของเนื้อเรื่อง ก็อย่างที่บอกไปตอนต้นว่าถ้าไม่เล่นภาคแรกนี่เหมือนกินข้าวไม่กินกับ ต้องเล่นต่อเนื่องกันครับไม่งั้นนี่นอกจากจะไม่รู้เรื่องแล้วก็จะไม่รู้ว่าใครเป็นใครด้วย เปรียบง่าย ๆ ภาคแรกคือภาคปริศนาส่วนภาคนี้คือภาคไขปริศนา ไม่มีการย้อนความ เริ่มมาถึงก็ต่อจากภาคที่แล้วเลย แล้ววิธีการเล่าเรื่องก็ชวนปวดหัวน่าดูชมอยู่ ไม่ใช่เพราะ deep หรือซับซ้อนหรืออะไรนะครับ เล่าง่ายตรงไปตรงมาแบบการ์ตูนเด็ก-วัยรุ่นเลย (เกมใช้วิธีเล่าเรื่องแบบการ์ตูนช่อง comic ด้วย) แต่ตัวละครแต่ละตัวไวมาก คิด-พูด-ทำแบบข่องต่อช่อง ฉากต่อฉาก ไม่มีการยืนรอเพลงขึ้นหรือบิ๊วอารมณ์ดราม่า เผลอกด O รัวนี่คือพลาดไปแล้วช่วงหนึ่งของชีวิต นี่เล่นตั้งแต่ต้นจนจบยังต้องใช้เวลาให้มันเข้าสมองคืนนึงเลยกว่าจะสรุปตบโต๊ะออกมาได้ทั้งหมด แต่จบสวยประทับใจนะ

ในส่วนของตัวละคร เรื่องนี้ต่อให้ไม่สังเกตคงจะเห็นกันชัดเจนอยู่แล้วว่า women power มาก ตัวละครสำคัญที่เป็นตัวนำ 80% ผู้หญิงล้วน ๆ แต่เป้าหมายของทีมสร้างและกลุ่มเป้าหมายผู้เล่นน่าจะอยู่ตรงที่ "ชอบตัวละครผู้หญิงที่หลากหลาย" มากกว่าจะกดเพศชาย ซึ่งตัวละครชายหลายคนก็มีบทที่ดีและกึ่ง ๆ จะโรแมนติคเรียกน้ำตาลูกผู้ชายด้วย แต่ประเด็นอยู่ที่ strong and cute women แล้วก็ my waifus ครับ ซึ่งประเด็นนี้ตัวละครหญิงก็ไม่ได้เขียนขึ้นมาเพื่อเอาใจแบบฉบับของพวกหลงรูปลักษณ์ภายนอก ผู้หญิงแต่ละคนในที่นี้ไม่ว่าจะตัวดีหรือตัวร้ายก็มีลักษณะที่เราเข้าใจได้ง่าย ๆ มีอุปนิสัยและปมเด่นปมด้อยที่ไม่ห่างเหินไปจากคนเล่น ยกตัวอย่างง่าย ๆ อย่างตัวเอก Kat เองนี่ที่ชอบช่วยเหลือคนอื่นไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่นี่เพราะเป็นเด็กดีมากหรือเพราะหัวกลวงหลงคารมคนง่ายกันแน่...ก็ถือว่าเป็นแบบฉบับที่ดีของการเป็น super hero (เก็ตมั้ยครับว่าผู้สร้างเกมจงใจให้เราเล่นเป็น comic hero)

เนื้อเรื่องโดยรวมค่อนข้างยาวครับ หลัก ๆ นี่ก็หลายชั่วโมงแล้ว นอกจากนี้พวก side story (คั่นระหว่างเนื้อเรื่องหลักแต่ละบท ทำหรือไม่ทำก็ได้) ก็ไม่ได้เขียนมาแบบเผา ๆ เต็มไปด้วยเหตุการณ์และตัวละครทั้งหลักทั้งเสริมมากมายให้ค้นหา GR2 ถือว่าสอบผ่านสำหรับผู้เล่นที่จะมาเล่นเพราะสนใจในเรื่องราวของเกม (100% ที่ 40 ชั่วโมง)

ซาวน์แทร็คของเกมนี้ก็เป็นอีกอย่างที่อยากแนะนำ จำได้ว่าเคยรีวิวภาคแรกไปว่าประมาณ "ติดหูมากกกก" มาภาค 2 ก็เสริมเพิ่มไปเป็น "ติดหูมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ละกัน โดยเฉพาะเพลงนี้ 5 วันแล้วยังไม่ยอมออกจากหัวเลย...

ตัวเกมจะใช้ภาษาแปลก ๆ พูดแทนพากย์แบบเต็ม ๆ นะครับ ก็มาทีละพยางค์สองพยางค์ "อะเฮอะ" "อะฮะ" "ซี ๆ" "ฮานาก้า" "โซเดมาคอม" ฯลฯ อะไรก็ว่าไป จุดที่ชอบคือนั่งฟังว่านักพากย์ (คนญี่ปุ่นล้วน) แต่ละท่านคนไหนจะหลุดชื่อตัวเอก Kat ว่าเคตโตะ หรือ Raven ว่าเรวึนมั้ย พยายามกันมากมายเลยให้เสียงมันออกมาเป็น "แค้ต!" ฟังแล้วจั๊กจี้ดี

ในส่วนของเกมเพลย์ พื้นฐานก็ไม่มีอะไรมากครับ บินเล่นไปไหนก็ได้ คุยกับ npc ทำเนื้อเรื่องหลัก เนื้อเรื่องเสริม หานู่นหานี่ ขุดเหมืองหาเงินมาอัพเกรดตัวละคร ทำ challenge mission เพื่อความภูมิใจส่วนตัว อันนี้คือเบสิคที่ทุกคนที่เล่นจะเข้าใจได้ง่ายโดยไม่ต้องอธิบายเพิ่มอะไร GR2 เป็นเกมที่มีระบบไม่ซับซ้อน ความหลากหลายไปกระจุกอยู่ตรงเดียวคือการควบคุมตัวละครและการต่อสู้ด้วยสไตล์ต่าง ๆ ที่มีลีลาเด็ดดวงหลากหลายให้เลือกใช้ในการต่อสู้หรือเดินทางไปไหนต่อไหน

ส่วนที่อยากออกความเห็นก่อนเป็นอย่างแรกเลยคือส่วนที่ทำให้อยากปาจอยไปปักคาทีวีที่สุด คือ...ตั้งแต่สมัย Vita แล้วล่ะ Gravity Rush นี่ก็ถือว่าเป็นเกมที่คอนโทรลได้***มากเกมหนึ่ง อันนั้นเราเข้าใจว่าลงเครื่องพกพา ปุ่มมันไม่พอ แถมมีโมชั่นคอนโทรลบ้าบออะไรก็ไม่รู้อีก ซึ่งตรงนั้นพอรีมาสเตอร์แล้วก็ถูกปรับปรุงให้ดีขึ้น เล่นได้สบายขึ้นจนอยากกราบบริษัทที่รีมาสเตอร์มาให้เล่น..................ทีนี้ พอเวลาผ่านไป ชะวิ้ง! Gravity Rush 2 .......โอ พระเจ้ากล้วยทอด! มันกลับไปคอนโทรลบัดซบเกือบจะเหมือนสมัยตอนเล่น Vita เลย!!! เอาจริงนี่ก็เวอร์ไป GR2 ไม่ได้บัดซบถึงขนาดนั้น แต่ก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าทีมรีมาสเตอร์ (Bluepoint Games) มันโปรแกรมส่วนของเกมเพลย์เก่งกว่าทีมสร้างตัวจริง (Project Siren) หรือไงฟระ...คือ ไม่รู้จะบ่นอันไหนก่อนดี มุมกล้องตอนบินที่หน่วงบ้างมึนบ้างโดยเฉพาะในช่วงเวลาคับขัน ตอนไรเดอร์คิกใส่ศัตรูแล้วเลยไปหน้าตาเฉย ตอนกดกราวิตี้สไลด์แล้วมุมกล้องสั่น ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (ทั้งที่ปิดโมชั่นคอนโทรลแล้ว) โดดลงแพลตฟอร์มแล้วลื่นตก กระโดดจะเกาะแล้วไม่เกาะ กดโดดแล้วไม่ถูกจังหวะ สไตล์การต่อสู้แบบตัวเบา (Lunar Style) ตัวหนัก (Jupiter Style) ที่โคตรจะเล่นลำบาก ฯลฯ ให้บ่นนี่ทั้งวัน 100 บรรทัด พอก่อนดีกว่า สรุปคือ...แบบ นี่คือคนรีวิวเล่น 100% ทั้งเนื้อเรื่องหลักเรื่องเสริมแล้วนะ Challenge ก็เหรียญทอง max หมดทุกด่าน 100% ยังไม่เข้าใจเลยว่าทนเล่นบางด่านไปได้ยังไง แล้วคิดดู คนที่ไม่ได้กะจะเล่นละเอียดหรือเล่นไม่คล่อง หมุนไปหมุนมา กล้องสั่นหงึก ๆๆๆๆ มันต้องมีคลื่นไส้เลิกเล่น เผาแผ่นกันบ้างล่ะ...ใจไม่รักจริงไม่น่ารอด

จุดที่ช่วยไว้ไม่ให้จอยปลิวหรืองอนเลิกรีวิวเลิกเล่นไปก่อนนี่คือนอกจากตัวเกมเพลย์จะมีความยืดหยุ่นและความหลากหลายแสดงให้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์ของทีมสร้างแล้ว บอสไฟท์กับจุดไคลแมกซ์ของเกมทำได้ดีมากจนต้องอ้าปากค้างเลยทีเดียวครับ คือไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมากตั้งแต่สมัย God of War II หรือ Bayonetta กับ MGR ซึ่งเป็นความรู้สึกว่า "เราได้ต่อสู้ในเหตุการณ์ที่สำคัญจริง ๆ แบบอลังการงานสร้าง" เนื้อเรื่องก็ส่งมาถึงตรงนี้แบบชวนอินมาก ซึ่งตรงนี้อาจจะเป็นภาพลวงตามาจากที่เราเป็นแฟนเกมนี้แต่แรกอยู่แล้ว แต่ความรู้สึกประมาณว่าขาจรไม่เข้าใจเก็บเอาไว้ก็ไม่เสียหลาย

ที่เหลือให้เก็บตกก็มีพวกความลับหรือของสะสมที่เราต้องไปถ่ายรูปมาเช่นภาพศิลปะของจิตรกรเอก วิวสำคัญของเมือง ชายหญิงหน้าตาดีของเมือง แล้วก็มีช่วยกันหาสมบัติแล้วแชร์สถานที่กันผ่านทางออนไลน์ กับแข่งกันทำเวลา challenge mission ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นโบนัสที่ไม่ทำก็ได้ แต่ถ้าทำก็ดีครับ

+ โอเพ่นเวิร์ลบินเล่นสนุกดี

+ ตัวเอกน่ารัก

+ เนื้อเรื่อง โดยเฉพาะส่วนไคลแม็กซ์ทำได้ดีมาก ปิดฉากอวสานอย่างสวยงาม << ข้อนี้ช่วยไม่ให้คะแนนต่ำกว่า 8

+ ซาวด์แทร็ค

- คอนโทรล เล่นให้ตายก็ไม่ชิน คนที่เล่นไม่เป็นนี่สงสัยคือตายเลย แหวะ! (เสียงคายของเก่า)

- ชอบภาคแรกมากกว่า ไม่รู้ทำไม

8.5 คะแนน

เกมเฉพาะกลุ่มตัวจริงเสียงจริง แต่ถ้าโดนแล้วก็รักเลย

ความจริงอันโหดร้าย