ดูจบแล้ว สำหรับผม ถือว่าเป็น "หนังที่ดีมากเรื่องนึง"

งานภาพ + เสียงสุดยอด + กับสไตล์การเล่าเรื่อง ทำให้มีอารมณ์ร่วมค่อนข้างเยอะ

ติดอยู่อย่างเดียว คือตัวบท เอาจริงคือไม่ได้แย่ แต่มันผิดไปกับหนังโนแลนเรื่องอื่นๆ คือขาดความซับซ้อน
บทมันย่อยง่ายไป (อันนี้ส่วนนึงมาจากความคาดหวังของผมเอง)

โดยรวมก็ B+ ครับ

รู้สึกว่ามัน outstanding มาก

เพราะมันใช้มาตรฐานอะไรวัดไม่ได้เลย เพราะไม่เคยมีหนังเรื่องไหนเล่าเรื่องได้เท่านี้
คือถ้าเอาไปเปรียบเทียบ มันเทียบกันไม่ได้เลย

จุดที่รู้สึกว่าดีที่สุดคือคาดเดาไม่ได้เลยว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง มันน่ากลัว มันหดหู่

แล้วเรื่องลำดับการเล่าเรื่อง มันทั้งดีแล้วก็ไม่ดี คือมันคาดเดายากว่าใครรอดใครตาย
ช่วงเวลาที่มันมาบรรจบกันก็เหลื่อมกันไปพอสมควร
เข้าใจนะว่าตั้งใจทำให้มันแบ่งช่วงอารมณ์กัน แต่ติดจริตมาจากหนังเรื่องอื่น ที่มันไม่ทำเหลื่อมๆแบบนี้

สรุปก็ชอบครับ แต่มันไม่ถูกจริต เพราะหนังมันแปลกใหม่ และฉีกกฎหนังสงคราม/เอาตัวรอดมากๆ

ผมให้ 7/10 แฮะ ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ดี ไม่แย่ กลางๆ

ปล. ขนาดผมเป็นติ่งโนแลนนะ 555

ถ้ามีช่วงพีคๆอีกซักหน่อย ผมให้ 10 เต็ม

8/10 ก็สนุกดี ใช้ภาพเล่าเรื่องได้ดี บางคนว่าลุ้นแต่เราไม่ลุ้นเลย อาจเพราะดูหนังเยอะจนด้านชา

เราไม่ใช่ติ่งโนแลนเลยไม่หวือหวากับกระแส เราว่าหนังธรรมดามาก ดูรอบแรกให้ตามนั้น แต่ถ้ารอบสองให้ 5/10 เผลอหลับคาโรงด้วย

ถามเล่นๆ ถ้าหนังเรื่องนี้ไม่ติดป้ายโนแลนคิดว่าจะเป็นไง

โนแลนเป็นผู้กำกับประเภทบิ๊กเนม คือไม่ใช่สายรางวัล แต่เป็นสายตลาด ทำหนังแล้วคนดูชอบ หนังทำรายได้สูง ประมาณชื่อของสปิลเบิร์กในสมัยก่อน




หนังอาจจะแป๊ก รายได้น่าจะน้อยกว่านี้ คือชื่อของโนแลนมันมีผลแน่ๆ รวมถึงคะแนนรีวิวหลายๆเจ้าด้วย คำว่า "ติ่งโนแลน" มันไม่ได้เกิดขึ้นมาลอยๆ มันถึงมีดราม่า "อวยหนัง" "รับตังค์ค่ายหนังมาอวย"

อวยไม่อวย? ชวนเพจวิจารณ์หนังคุย “เราจะแยกออกได้ยังไงระหว่างรีวิวอวยกับรีวิวทั่วๆ ไป?” [Link]

แต่อันนี้ต้องเข้าใจก่อนว่าไอ้ที่เพจหนัง+นักรีวิวหลายเจ้าทำกัน ไอ้ประเภทชอบ-ไม่ชอบ แล้วให้คะแนน ให้ดาว บางสำนักไม่ถือว่าเป็นการวิจารณ์เพราะใช้ความรู้สึกส่วนตัว ใช้อคติมาตัดสิน แต่บางสำนักก็นับว่าเป็นการวิจารณ์ แต่เป็นการวิจารณ์แบบขั้นต่ำสุด คือเป็นแค่ปริทัศน์รีวิว ใครๆก็ทำได้ แค่ดูแล้วมาแสดงความคิดเห็น บอกความรู้สึกส่วนตัวว่าชอบไม่ชอบ ถึงจะให้เหตุผลประกอบแต่ก็ไม่มีหลักการอะไร เพราะเต็มไปด้วยอคติของคนรีวิวชอบไม่ชอบ (การวิจารณ์แบบจริงๆ จะใช้ทฤษฎีไหนก็ได้ แต่ต้องอธิบายได้ว่าดีไม่ดียังไง ต้องมีเหตุผลที่ดี ที่น่าเชื่อถือรองรับ) คนก็เลยไม่เชื่อกัน เพราะต่างคนก็ใช้ความรู้สึกมาตัดสิน มันเลยเกิดดราม่า ถึงบอกไงพวกนักรีวิวที่ชอบกดไลค์คนที่เห็นด้วยกับตัวเองนี่แย่มาก

(วิจารณ์ห่าอะไร ต้องบอกก่อนว่าเป็นความคิดเห็นส่วนตัว หรือบางเจ้าก็บอกเลยว่าเป็นติ่ง เป็นแอนตี้ อย่างบางคนเกลียดหนังฮีโร่อีกค่าย หรือชอบอีกค่าย แต่สะเออะมาวิจารณ์ มันเลยเละไง)



แต่การตีคุณค่าของงานศิลป์มันก็สามารถทำได้ครับ แต่ต้องมีหลักการ มีเหตุผลที่อธิบายได้ ไม่งั้นคณะกรรมการคงไม่สามารถให้รางวัลกับหนังเรื่องไหนได้ ดังนั้นถ้าตัดป้ายโนแลนออก หนังมันก็มีคุณค่าเหมือนเดิมแหละครับ หนังดีมันก็คือหนังดี แย่ก็คือแย่ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่าใช้หลักเกณฑ์แบบไหนอีก

ส่วน Dunkirk นี่จะมองว่าติดป้ายโนแลนแล้วผิดหวัง หรือทำให้คิดว่าหนังมันดีก็ได้ หรือจะมองว่าไม่เกี่ยวกับชื่อโนแลนก็ได้ แล้วแต่จะมอง


- มองในแบบ Formalist (รูปแบบนิยม) งานสร้าง งานภาพ องค์ประกอบ การตัดต่อ ลำดับภาพ มันก็เป็นหนังที่ดีโดยตัวของมันเอง ส่วนตัวมองว่านี่เป็นหนังที่ดีมีความจัดจ้านมากที่สุดของโนแลน ฉีกแนวออกจากกระบวนการผลิตซ้ำของสตูดิโอฮอลลีวู้ด เป็นหนังที่เอาใจตลาดน้อยที่สุดของโนแลน แต่ก็ยังมีความเป็นหนังตลาดอยู่ สตูดิโอก็คงมองแบบนั้น เพราะก็วางวันฉายไว้ช่วงซัมเมอร์ บวกกับการโปรโมทของค่ายหนัง ตรงนี้อาจจะทำให้คนดูบางส่วนไขว้เขว หรือคาดหวังว่ามันจะเป็นหนังตลาดแบบหนังซัมเมอร์เรื่องอื่นๆ


- ผมมองว่าหนังเรื่องนี้เป็นหนังส่วนตัวของโนแลน เลยมองในแบบปฏิฐานนิยม +ทฤษฎีประพันธกร มันก็ต้องมองที่ตัวตนและวิธีการทำงานของผู้กำกับอยู่แล้ว ว่าเป็นยังไง มีพัฒนาการอะไร

หนังมันสะท้อนความคิดของโนแลนเรื่องเหตุการณ์ที่ดันเคิร์ก คือโนแลน (เป็นคนอังกฤษ) พยายามจะบอกว่าที่อังกฤษถอยร่นต้องขนคนหนีที่ดันเคิร์กมันไม่ใช่เรื่องอัปยศนะ (แต่ฝรั่งเศสเหยียดหยามว่าอังกฤษไม่มีศักดิ์ศรี ขี้ขลาด ทุเรศ หนี เลยทำให้เยอรมันบุกยึดฝรั่งเศสได้) ถึงหนังจะมีแต่ทหารหนีตาย เอาตัวรอด (ใครๆก็รักชีวิต กลัวตายมันเป็นเรื่องธรรมดา ทหารฝรั่งเศสถ้าหนีได้มันก็หนีแหละว้า) แต่ในหนังก็ใส่บทพูดตรงๆ ว่าไม่ใช่เรื่องอัปยศ แต่เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ (หนังโนแลนถ้าจะบอกอะไรก็มักจะบอกเป็นบทพูดตรงๆ อย่างแบทแมน จะพูดเรื่องประชาธิปไตย โนแลนก็ไม่ได้สร้างนัยยะสื่อให้คนดูเข้าใจไปคิดได้เอง แต่ใส่บทพูดให้โจ๊กเกอร์เลย) อย่างตัวละครนักบิน แน่นอนมาจากปู่ของโนแลนที่เป็นนักบิน แต่ปู่ของโนแลนไม่ได้ไปปฏิบัติภารกิจที่ดันเคิร์กนะ (ในหนังมีทหารบ่น "ทัพอากาศไปมุดหัวอยู่ไหน") ปมในใจโนแลนคงทำให้ออกมาเป็นตัวแทนของปู่ ถึงได้สวมหน้ากากกันตลอดทั้งเรื่อง ในหนังก็จะสื่อว่านักบินก็คือนักบิน จะถูกยิงตก จะตาย จะไม่ได้เข้าร่วมที่ดันเคิร์ก จะแพ้ แต่นักบินก็มีเกียรติ ในหนังก็ยังยกย่องฝรั่งเศสว่าเสียสละ และก็ยังมีตัวละครนายทหารอังกฤษที่พูดว่าจะขออยู่ช่วยฝรั่งเศส ฯลฯ คือมันเป็นมุมมอง เป็นปมในใจของโนแลน

แล้วก็ไม่ต่างจากที่คิดจริงๆ Christopher Nolan Explains Why ‘Dunkirk’ Is His Most Personal Film Yet [Link]

อันนี้เพิ่งเห็น เผอิญพวกติ่งสีเสื้อในเฟวแชร์รีวิวของ Voice TV กันเย้วๆ



คือดูแล้วตลกดี (คนละเรื่องกับที่โนแลนให้สัมภาษณ์เลย แล้วมันเหมือนดูหนังไม่จบ จับประเด็นไม่ครบ ไม่ดูทั้งบริบท แต่เลือกเฉพาะส่วนที่ถูกจริตตัวเอง) อันนี้คือตัวอย่างของรีวิวแบบคิดตามใจตัวเอง แม้จะยกเหตุผลมาประกอบแต่ก็เป็นเหตุผลที่คลาดเคลื่อนเพราะเป็นอคติของตัวคนรีวิว (Subjectivity) ไอ้พวกเพจรีวิว+นักรีวิวแบบปริทัศน์มันก็มีข้อเสียแบบนี้แหละ

ป.ล.แต่ไม่ใช่ว่าพวกเพจรีวิว+นักรีวิวพวกนี้จะไม่ดีนะ แม้การรีวิวจะเต็มไปด้วยข้อเสีย แต่ข้อดีก็คือมันแสดงให้เห็นถึงอำนาจการใช้สื่อของปชช. อยู่ในมือคนทุกคน ทุกคนมีสิทธิ์ ใครๆก็ทำได้ เรียกว่าเป็นการกระจายอำนาจอย่างนึงก็ได้

7/10ครับ ระทึกดี ทั้งการนำเสนอและเพลงประกอบ ชอบฉากเครื่องบินสุดแหละ เสียงปืนแน่นมาก


ส่วนฉากบนหาดผมให้เรื่องนี้ที่สุดแล้ว

มีตรงหนึ่งนะ ผมชอบเกี่ยวกับการตัดฉาก

ดูแล้วไม่ค่อยกดดันเท่าไหร่

ลุ้นแค่ใครจะรอดบ้าง

เรือพลเรือนที่มาช่วยก็ดูน้อยมาก ถึง 20 ลำมั้ยไม่รู้ ไม่รู้สึกว่าจะมาเป็นฮีโร่ มาช่วยคนหลักแสนได้

นักบินน้ำมันหมด เก่งขนาดบังคับเครื่องที่น้ำมันหมดแล้วกลับมายิงเครื่องบินศัตรูได้ น่าจะคำนวนจุดร่อนให้ตกตรงฝั่งตัวเองไม่น่ายาก