Menu
[--mobilemenu--]
บราวเซอร์ของท่านไม่สนับสนุนหรือปิดการใช้งาน javascript ซึ่งจะไม่สามารถใช้งานไซต์บางส่วนเช่นการเข้าลิ้งค์ หรือโพสข้อความได้ตามปกติ, กรุณาเปิดการใช้งาน javascript เพื่อที่จะใช้งานเว็บ gconhubม หากมีปัญหาในการใช้งาน หรือต้องการสอบถามเพิ่มเติม กรุณาติดต่อ [email protected] หรือ [email protected]
เล่าสู่กันฟังเรื่อยเปื่อยหลังดู มืออสูรล่าปีศาจ (Live action)
Acata at 2014-10-25 22:16:39 , Reads (10140), Comments (3) , Source :



เล่าสู่กันฟังเรื่อยเปื่อยหลังดู
มืออสูรล่าปีศาจ (Live action)


ย้อนหลังกลับไปหลายเดือนก่อนผมเห็นข่าวที่ว่าจะเอามังกะโบราณที่ผมเกิดไม่ทันเรื่องนึงมาทำเป็นหนังคนแสดง
ตอนนั้นเองผมก็ไม่ได้ติดใจจะตามอะไรเป็นพิเศษนัก จนกระทั่งเมื่อวานมีเพื่อนในเฟสมาบอกว่าตอน1ออนแอร์
แล้ว(อันที่จริงคือ ออนแอร์ไปตั้งแต่วันที่11 แต่ผมไม่ได้ตาม จนถึงวันที่ผมนั่งพิมพ์อยู่นี่ก็ ออนแอร์ไป 3 ตอนแล้ว)
แล้วพอดีกับมีคนเอามาปล่อยในเวปโหลดอนิเมชื่อดังแห่งหนึ่ง ผมก็เลยสอยมาส่องซักหน่อย
ก่อนจะมาเล่าสู่กันฟังซักเล็กน้อย


แน่นอนครับว่าเป็นเรื่องปรกติอยู่แล้ว สำหรับการนำเอามังกะความยาว20กว่าเล่มมาทำเป็นหนังคน
แสดงความยาว10กว่าตอนนั้น จำเป็นจะต้องมีการดัดแปลงเนื้อหาและรายละเอียดในหลายๆส่วน เพื่อให้มัน.....
เออ.... เรียกอะไรดี? เออ ให้มันเหมาะสมขึ้น...(ไม่ก็ประหยัดต้นทุนขึ้น)



เรื่องราวเริ่มต้นที่จิคูฯพ่อของนูเบกำลังทำอะไรซักอย่างอยู่ แล้วมิติก็เกิดรั่ว วิญญาณร้ายส่วนหนึ่ง
หลุดออกมา แล้วก็ตัดมาที่นูเบกับทามาโมะได้เข้ามาเป็นครูในโรงเรียน....เอ ชื่ออะไรนะ โดโมริ? มิโดริ? ....
ช่างมันเอาเป็นว่าเข้ามาเป็นครูก็แล้วกันครับ ความเห็นจากเด็กๆ บอกว่านูเบหน้าประหลาด ขณะที่ทามาโมะ
เป็นอิเคะเมน...... อ่ะ ก็คงรสนิยมอะนะ ข้ามๆ ไปก่อนละกัน


ฉากของเรื่องถูกเปลี่ยนจากโรงเรียนประถมมาเป้นโรงเรียนมัธยม ในตอน1 มีการแนะนำตัวละครสั้นๆ
ผ่านการทักทายของนักเรียนบางคนเท่านั้น แต่ถ้าใครเคยผ่านตาเวอร์ชั่นมังกะมาก่อน ก็จะพอจะเดาได้ไม่ยาก
ว่าใครเป็นใคร เพราะดูเหมือนละครจะจับเอาจุดเด่นของเด็กแต่ละคนมาได้ค่อนข้างดี พอตัว
ฝั่งอาจารย์ คุณริตสึโกะโดนปรับเล็กน้อยจากครูภาษา มาเป็นครูเคมี แต่ระดับความกลับผียังMaxเหมือนเดิม

ตัวละครที่เคยโผล่กลางเรื่องอย่างอิสึนะหรือยูคิเมะก็โผล่หัวกันมาตั้งแต่ตอนแรกรวมไปถึงบากิกับครูมินาโกะด้วย

ทีนี้ลองมาดูตัวหลักๆ กันบ้างว่าโดนแก้อะไรไปบ้าง
ตัวหลักอย่าง อ.นูเบ โดนแก้ให้มีห้องเช่าเป็นของตัวเอง.....อืมม ผมเข้าใจว่าเป็นส่วนที่โดนแก้นะ เพราะในความ
ทรงจำของผม ไม่เคยเห็นที่ซุกหัวนอนของนูเบเลย หรือถ้าผมเข้าใจผิดก็บอกกล่าวกันเข้ามาได้ครับ



ใน ตอน1 นี้ อิมเมจของนูเบออกมาแนวๆ โอตาคุเรื่องผี ที่ดูเป็นครูที่ยังไม่ค่อยมีประสบการณ์และความมั่นใจ
ตรงข้ามกับต้นฉบับ ที่ออกแนวเสือซ่อนเล็บ ดูเป็นที่พึ่งให้กับเด็กๆ ได้ตลอดเวลาตั้งแต่ต้น เข้าใจว่าผู้กำกับคง
อยากได้ตัวละครแนวเติบโตไปพร้อมๆ กับคนดูมากกว่า เลยมีปรับแก้กันไป


ต้นฉบับ นูเบ เป็นครูประถมครอบจักรวาล แต่ก็เป็นครูสายพละครับ
แต่เวอร์ชั่นนี้เป็นครูภาษาญี่ปุ่น

ทามาโมะ อย่างที่บอกไปข้างต้นครับว่า ออกแนวตัวตลกมากกว่าหนุ่มหล่อ

เด็กๆ ในห้องแม้จะถูกปรับใหม่ให้เป็นนักเรียนมัธยมแล้ว แต่ตัวละครส่วนใหญ่ก็เป็นสไตล์สามัญชนคนทั่วไปครับ
เป็นมิตรสนิทสนมกับอาจารย์ดีเหมือนต้นฉบับดังนั้นไม่ต้องระแวงไปว่าจะมาแนวGTO



บากิกับครูมินาโกะ อย่างที่เรารู้กันครับในว่าในต้นฉบับนั้นครูของนูเบใช้ตัวเองผนึกบากิเอาไว้
ในเวอร์ชั่นนี่ก็เช่นกันครับ แต่ต่างกันตรงที่ นูเบยังคุยกับทั้ง2ได้อยู่เรื่อยๆ
คุยทั้งสอง? ใช่ครับ คุยกับทั้งสอง 1คือครูมินาโกะ และอีก1คือตัวบากิเอง ซึ่งเวอร์ชั่นนี้ออกมาเป็นแนว
ยักษ์มีสมองครับ มีประสบการณ์ชีวิตผ่านโลกมามาก และสามารถยกตัวอย่างเปรียบเปรยให้คำแนะนำกับนูเบ
ได้เป็นอย่างดี ตรงข้ามกับครูมินาโกะที่ยืนสวยอย่างเดียว ตรงข้ามกับต้นฉบับอย่างสิ้นเชิงครับ ที่เป็นยักษ์กล้ามเนื้อ
ที่พูดภาษาคนยังไม่ค่อยได้




จิคู นี่ประหนึ่งหลุดออกมาจากมังกะ

โดยรวมด้านการดันแปลงจากมังกะมาเป็นหนังคนแสดง ผมว่ายังไม่มีปัญหาเท่าไหร่ครับก็คือ ลงตัวใน
รูปแบบของมันเองครับ ปัญหาอย่างเดียว ที่เป็นปัญหาระดับชาติสำหรับผมก็คือ...






ยูคิเมะหน้าแก่ กับอิสึนะ ที่ไม่ใช่สาวม.ปลายแล้ว......




โอ้ว จร๊อทททท อิสึนะที่ไม่ใช่สาว ม.ปลาย นี่มัน เรื่องบ้าอะไรกัน!!!
....
..
อะแฮ่ม ขอโทษทีครับ หลุดไปนิด

กลับเข้ามาเมนหลักเรื่องของตัวหนังกันบ้างครับ ตัวหนังมีเนื้อหาเกียวกับการต่อสู้กับภูติผีปีศาจ แน่นอนครับว่า
ต้องมีการใช้งาน CGในท้องเรื่อง ซึ่งแม้จะไม่เนียน แต่ก็ไม่ขัดลูกตาสำหรับคนที่ดูหนังญี่ปุ่นประจำ
ฉากตัวหนังสือลอยไปลอยมาตอนสวดมนต์สวยงาม และเท่ดีครับ

ฉากบู้.....ต้องยอมรับว่า อาจจะไม่ใช่องค์ประกอบหลักเท่าไหร่ แต่ก็มีส่วนสำคัญกับความรู้สึกตอนดูพอตัวครับ
ถ้าใครจำต้นฉบับได่้ จะรู้ว่าการโจมตีของมืออสูรจะค่อนข้างมีจำกัดครับ เพราะความทรงพลังของมัน ดังนั้น
ส่วนใหญ่แค่โผล่มาก็ ตบ1ทีตู้มม หรือแทง1จึ่ก ก็พอส่งให้ภูติผีปีศาจสลายหายไปกับอากาศได้
ซึ่งฉากสไตล์นั้นมันมีข้อจำกัดหลายๆ อย่าง ระหว่างมังกะและไลฟ์แอคชั่น

ในตอน1นี้ นูเบเองก็ออกท่าทางไม่ต่างกันเท่าไหร่ครับ คือวิ่งไปเอามือเสียบปีศาจ1จึก แล้วก็ชนะไป
ประเด็นคือ ผมไม่รู้ว่าคนทำต้องการจะทำออกมาให้ออกมาคล้ายๆ กับต้นฉบับอย่างที่ผมกล่าวไปข้างบน
หรือว่า มีปัญญาทำได้แค่นี้ เพราะไม่ว่าจะด้วยจุดประสงค์ใด ไอ้ฉากนี้ทำออกมาได้......เออ... ว่ากันตรงๆ คือ
กิ๊กก๊อกล่ะครับ แต่อย่างไรก็ตาม ไอ้ความกิ๊กก๊อกตรงนี้เป็นสัดส่วนราวๆ เกือบๆ นาทีจากหนังเกือบๆ ชม.
ก็ เลือกช่างน้ำหนักกันเอาแล้วกันครับ (อย่างน้อยมันก็ดีกว่าฉากCGเสือจากละครสะท้อนสังคมจากช่อง
ฟรีทีวีชื่อดังแห่งหนึ่งก็แล้วกันครับ)






อืมม โดยรวมๆ ก็ไม่มีอะไรแล้วมั๊งครับ ตัวหนังก็มาตรฐานดี ไม่มีอะไรขัดตาเท่าไหร่ นอกจาก
อิสึนะกับยูคิเมะที่บอกไป อ่อ...ใหนๆ ก็ใหนๆ พูดถึงเรื่องซับด้วยแล้วกันครับ เพราะสำหรับตอน1ที่ผมดูนี่
ผมบังเอิญไปได้ซัพไทยมา เพราะเป็นDDL ซึ่งโหลดง่ายดี ผมเลยจิ้มมา และก็เจอปัญหาซับแหกโค้ง
เทกระจาดเลือดสาดกระจายไปหลายทีมากครับ เช่น มุขบางอย่าง อย่างมุขโยวไคว๊อชในเรื่อง
อันนี้ถูกมองข้ามไปเลย ซึ่งก็โอเคครับ รับได้ เพราะผมมองว่า พวกมุขอ้างอิงจากที่อื่น อันนี้นี่เป็นอะไรที่ค่อนข้าง
แอดวานด์พอตัว พลาดกันได้ไม่แปลก
แต่ ก็มีจุดง่ายๆบางที่เหมือนกันครับที่หลุดโค้งไป เช่น ตัวละครบอกว่าห้ามพูด ซับขึ้นเป็นให้พูด

อะไรประมาณนั้น แต่ถ้าคุณเป็นคนดูแบบไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไร ก็....ตามนั้นแหล่ะครับ

ในตอน1นี่ตัดจบที่ทามาโมะ โชว์ร่างจริง.....
งั้นผมก็ขอตัดจบที่เดียวกันก็แล้วกันครับ...
ครับ..... นี่แหล่ะ ครับ ทามาโมะ......



....ถ้าไม่บอกผมจะนึกว่าเป็นไคจินซักตัวจากไรเดอร์ยุคโชววะล่ะ orz


(Click to expand)


แสดงความคิดเห็น
คังจียอง วง KARA เลยนะนั่น เรื่องนี้น่าจะได้กลุ่มคนดูที่เป็นพวกติ่งด้วยแหละครับ
ชอบการ์ตูนทีเดียว ตอนเด็กซื้อมาอ่านประจำ
แต่จากที่อ่านที่ท่านเล่าแล้ว ดูเหมือนจะจืดๆแหะ
ผมไม่เคยอ่านนูเบเลย เพิ่งได้ดูก็ฉบับซีรี่ย์นี่แหละผมว่าก็สนุกดีนะครับ
ดาราส่วนใหญ่ที่มาแสดงก็ค่อนข้างชอบอยู่แล้วด้วย
แต่ที่ติดขัดจริงๆก็ทามะจังน่ะแหละ ร่างคนเสร่อมาก เจอร่างปีศาจนี่ยิ่งกว่า