ถ้าหากให้นึกถึงรายชื่อของภาพยนตร์ที่มีความน่าประทับใจเป็นอันดับต้นๆของปี 2559 เชื่อว่าสำหรับผู้ชมหลากหลายคน รายชื่อนั้นก็คงจะมีชื่อของภาพยนตร์อย่าง Train to Busan ติดเข้าไปบ้างไม่มากก็น้อย ซึ่งหนึ่งในความดีงามของภาพยนตร์ที่ว่าด้วยเรื่องราวของการวิ่งหนีเหล่าซอมบี้และมนุษย์ใจโฉดก็คงจะหนีจากนักแสดงหลักอย่าง กง ยู ที่ดูค่อนข้างจะมาแรงในขณะนี้ไปไม่ได้



ไม่ว่าเหตุผลในการนำ The Age of Shadows เข้ามาฉายในบ้านเราจะเป็นเพราะนักแสดงหลัก คุณภาพของตัวภาพยนตร์หรือทั้งสองอย่าง การที่รอบฉายของผลงานจากแดนกิมจิเรื่องนี้มีค่อนข้างน้อยอย่างน่าตกใจ ถือเป็นเรื่องที่ช่างแสนน่าเสียดายยิ่งนัก

The Age of Shadows เป็นภาพยนตร์ที่ให้ความรู้สึกเหมือนการนั่งดูเกมกระดานหมากรุกที่กำลังต่อสู้กันชนิดตาต่อตา ฟันต่อฟัน ของผู้เล่นชั้นเลิศ ซึ่งความดุเดือดนี้มันมากจนชนิดที่ชวนให้เรารู้สึกกระวนกระวายอย่างแปลกประหลาด



พอสืบสาวไปถึงต้นตอของความกระวนกระวายที่ว่า เราก็พบว่ามันมาจากลูกเล่นการตัดต่อ การควบคุมโทน และจังหวะจะโคนชั้นเลิศของ คิมจีวุน ที่คอยจุดชนวนให้ความตึงเครียดพุ่งขึ้นเป็นทวีคูณอยู่เบื้องหลังอยู่เป็นเนืองๆ

เมื่อความตึงเครียดเริ่มปกคลุมดั่งเมฆทมิฬมหึมา การหยิบจับเรื่องการเมือง คุณค่าของชีวิตมนุษย์ และความรักชาติ/มาตุภูมิ ท่ามกลางบริบทในโลกแห่งความเป็นจริงที่มีความคล้ายคลึงกันบางส่วนอย่างน่ากลัว ก็ยิ่งทิ้งให้เราตกอยู่ภวังค์ของความตึงเครียดหนักหน่วงเข้าไปอีก

อย่างไรก็ตามการละเล่นของคิมจีวุนในบางครั้งก็ดูยัดเยียดและโฉ่งฉ่างเกินขอบเขตไปบ้าง พอผนวกเข้ากับบทภาพยนตร์ที่มีความยืดยาดเกินความจำเป็น ก็ยิ่งเป็นเหตุที่ทำให้บทสรุปของการเฉือดเฉือนครั้งนี้ไม่คมคายและน่าจดจำเท่าที่ควร



แต่ทว่า สิ่งที่น่าประทับใจอย่างแท้จริงของ The Age of Shadows กลับเป็นสายสัมพันธ์ระหว่างคิมวูจิน (กงยู) กับ ลีจองชุล (ซองคังโฮ) ที่เติบโต พัฒนา ถูกขัดเกลา และสนับสนุนจากสิ่งทั้งหลายข้างต้นที่กล่าวมา จนสุกงอมกลายเป็นเนื้อแท้ที่นำเสนอการต่อสู้กันของอุดมการณ์และความเชื่อที่มีบทสรุปชวนให้สลดและมีความหวังไปพร้อมๆกัน

- The Age of Shadows (2016)
Director: Jee-woon Kim (I Saw the Devil, A Tale of Two Sisters, The Good The Bad The Weird)
Writer: Jee-woon Kim
Country: South Korea

Final Score: [ 8 ]