หลังจากหายหน้าหายตาไป 2 ปี ในที่สุดสตูดิโอซึ่งโดดเด่นในการใช้เทคนิค Stop Motion และเคยสร้างผลงานที่น่าประทับใจอย่าง Coraline (2009) สตูดิโอ Laika ก็ได้เปิดตัวผลงานล่าสุดซึ่งว่าด้วยเรื่องราวการผจญภัยอันแสนน่าทึ่งของคูโบ้ Kubo and the Two Stings ให้เราได้ยลโฉมกันเสียที



เมื่อเทียบและใช้เกณฑ์จากผลงานเรื่องก่อนอย่าง Coraline แล้ว สิ่งที่ Kubo and the Two Strings แสดงให้เห็นถึงประสบการณ์สร้างภาพยนตร์ที่สั่งสมใน 7 ปีที่ผ่านมามากที่สุด ก็คงจะหนีไม่พ้นด้านภาพและวิชวลของภาพยนตร์

ไม่ใช่แค่งดงาม ตระการตา โดดเด่น มีเอกลักษณ์ และสวยจนชวนขนลุกเท่านั้น แต่เทคนิค Stop Motion นี่เอง ที่สามารถถ่ายทอดอารมณ์ต่างๆของเรื่องผ่านสีหน้า แววตาอันเป็นประกายและสิ้นหวังของตัวละครได้อย่างดีเยี่ยมมากกว่าภาพยนตร์แอนิเมชั่นซึ่งใช้ซีจีหรือกราฟฟิกเสียอีก ซึ่งเป็นเหตุทำให้เราถูกดึงเข้าไปในโลกภาพยนตร์ของ Kubo and the Two Strings กลายเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวการผจญภัย และความสัมพันธ์ของตัวละครอย่างรวดเร็ว



ยิ่งไปกว่านั้นคือการผสมผสานเทคนิค Stop Motion ชั้นเทพเข้ากับการถ่ายทอดวัฒนธรรมตะวันออกผ่านสายตาของชาวตะวันตก จากการออกแบบตัวละคร เรื่องราว หรือฉากต่างๆ ก็ทวีคูณความงดงามและโดดเด่นของภาพยนตร์เรื่องนี้ยิ่งขึ้นไปอีก

ในขณะเดียวกันเนื้อหาที่สอดแทรกของ Kubo and the Two Strings ไม่ว่าจะเป็น สายสัมพันธ์ที่ตัดไม่ขาดระหว่างครอบครัว ความเชื่อเรื่องชาติภพชีวิตหลังความตาย หรือกระทั่งคุณค่าและความหมายของการเป็นมนุษย์ ก็ลึกซึ้งน่าค้นหาไม่แพ้กัน



แต่ถ้าหากจะมีจุดหนึ่งที่เป็นจุดที่สามารถพัฒนาให้ดีได้มากกว่านี้ สำหรับ Kubo and the Two Strings ก็คงจะหนีไม่พ้นการกำกับของ ทราวิส ไนท์

แม้การกำกับภาพยนตร์อย่างเต็มตัวครั้งแรกของเขาจะถือได้ว่าทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยมแล้ว ไม่ว่าจะในด้านของการเล่าเรื่อง การปูพื้นตัวละครหรือเรื่องราวต่างๆ แต่หลายสิ่งหลายอย่างก็ยังคงแสดงให้เห็นถึงการขาดซึ่งประสบการณ์ของตัวเขาเอง ไม่ว่าจะเป็นจุดหักมุมบางจุดที่ให้ความรู้สึกเหมือนถูกตบหน้า มากกว่าการวางแผนมาอย่างดิบดี



หรือการกำกับในช่วงท้ายเรื่องซึ่งให้ความรู้สึกบีบและเร่งรีบอย่างมากเมื่อเทียบกับตอนต้นเรื่องซึ่งตัวเขาค่อนข้างจะใช้เวลาในการค่อยๆเล่าเรื่องราวของตัวละครไปค่อนข้างเยอะ ส่งผลทำให้บทสรุปเป็นเหมือนเรื่องราวที่วางแผนมาอย่างยิ่งใหญ่ แต่กลับจบลงภายในเสี้ยววินาที ยิ่งเมื่อเทียบกับการกำกับของ เฮนรี่ เซลลิค ใน Coraline แล้ว ยิ่งแสดงให้เห็นถึงช่องโหว่ต่างๆของ ทราวิส ไนท์

แต่กระทั่งความพลาดพลั้งในบางส่วนของ Kubo and the Two Strings สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เราก็ไม่อาจลืมเลือนและลบออกไปจากความทรงจำของเราได้เลย ก็คือภาพวิชวลอันแสนตระการตา เรื่องราวอันแสนยิ่งใหญ่ อลังการ แต่แฝงไปด้วยจิตวิญญาณอันทรงพลัง ส่งผลทำให้ Kubo and the Two Strings กลายเป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่ยอดเยี่ยมที่สุดแห่งปี 2016 ในขณะนี้อย่างไม่ต้องสงสัย



Final Score: [ 8.5 ]