เอกสารหายและโดนกล่าวหาว่าเป็นคนทำหาย หาข้อมูลและมีหลักฐานว่าไม่ว่าไม่ได้ทำหายที่เรา แต่คนผิดไม่รับ แล้วโดนโบ้ยกลับมารับบาปเป็นแพะอีก ตัวคนทำหายซีใหญ่กว่าระดับผู้ใหญ่+

ทางนี้พร้อมบวกคับโดยไม่สนสิ่งใด หักคือหัก ชนะแล้วแล้วค่อยตาย ดีกว่า ยอมตายแล้วได้ตาย (เปรียบเปรยนะ)


-------- อัพเดท --------

หลังจากนั่นก็มี ระดับผู้ใหญ่++ อีกคนมาช่วยเคลียให้ก่อนที่ผมจะเหนียวไกถล่มกลับ เพราะผมบอกแหย่ๆไปว่า แกล้งผมมากๆเดียวผมกลัวแล้วไปฟ้องบิ้กๆนะ

เรื่องเลยจบลงที่ รีเซทซีโร่ ผมก็กลับไปทำงานตามเดิม ส่วนคนที่ผิดก็ไปแก้กรรมกันเอาเอง ผ่านมา 2-3 วันนับจากที่โพสไปไม่มีไรเกิดขึ้นคิดว่าสงบจบแล้วคับ

รอดมาได้เพราะมีหลักฐานปึกๆ แล้วกำไว้แน่นๆเลย ถ้าไม่มีนิคงโดนยำๆจนเละเลยมั่ง เพราะความผิดนี้มันต้องมีคนรับผิดชอบ

คุยกับเจ้านายดูก่อนครับ ถ้าไม่รู้เรื่องก็คนบนขึ้นไป
ส่วนใหญ่เดี๋ยวก็จบที่ให้ไปหาซ้ำ หาไม่เจอก็ทำใหม่ครับ คนบนๆ สนใจเรื่องมีผลงาน หรือทำงานให้เสร็จมากกว่ามาไล่เบี้ยกล่างโทษกัน

เรื่องทะเลาะอะไรก็คิดเรื่องว่าเราจะได้กำไรกับเรื่องนี้ไหมถ้าไม่กำไร อย่าเสียเวลาทำครับ ทะเลาะเสร็จงานเท่าเดิม

ถ้าเป็นผม
ผมก็จะยืนยันต่อไปว่าไม่ได้ทำหาย ในเมื่อมีหลักฐานว่าไม่ได้เป็นคนทำจริงๆ
แต่ก็คงไม่ถึงกับจะบวกให้พังไปข้าง หลังจากนั้นถ้ายังโดนกลั่นแกล้ง บอยคอต หรือมารุมเล่นเรา ไม่สบายใจก็ลาออก
ปล่อยแx่งให้มันผิดพลาดกันซ้ำๆ หาแพะวนกันไป เดี๋ยวคนจะรู้แล้วว่าทำไมเราถึงออก

ใจเย็นก่อน บวกกันเลยก็ไม่ได้อะไร เก็บหลักฐานที่คุณมีเอาไว้ ถ้าโดนกลั่นแกล้งเอาเรื่องขึ้นศาลแรงงานได้เลย ถ้ามั่นใจว่าคุณไม่ผิดไปเคลียร์กันที่นั่น

สิ่งที่เราไม่ได้ทำ ไม่ต้องยอมรับว่าเราทำครับ จุดนี้ต้องยืนหยัดถึงจุดยืนตัวเองให้ชัดเจนครับ
ยืนยันในส่วนของตัวเองพอ ไม่ต้องไปพูดทำนองโบ้ยความผิดให้คนอื่นด้วย
ยิ่งถ้าอธิบายให้ชัดเจนได้ด้วยว่าเราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการที่เอกสารหาย ยิ่งไม่ต้องกลัวอะไร

ถ้าโดนอะไรไม่เป็นธรรม มีทางแก้ไขเสมอครับ ขอเพียงอย่าใจร้อนทำอะไรให้เสียเปรียบไปซะก่อน

ถ้าทำสิ่งที่ถูกต้องไปแล้ว แต่สังคมในที่ทำงานไม่เป็นไปอย่างที่คิด ต้องคิดละครับว่าจะอยู่ต่อหรือถอย อยากอยู่สังคมแบบไหน เลือกเองได้นะครับ

บวกไม่คุ้มหรอกครับ ยังไงเค้าก็ตำแหน่งสูงกว่า ยิ่งถ้าเค้าเป็นหัวหน้าเราโดยตรงยิ่งแล้วใหญ่
อาจจะต้องลองมาพิจารณาดูว่าเรายังอยากอยู่ที่นี่ต่อมั้ย ลองหางานอื่นๆเล่นๆไปก่อนก็ได้ครับของพวกนี้บางทีมันก็ขึ้นอยู่กับดวงและจังหวะซะเยอะ

ถ้ายังอยากอยู่ต่อผมว่า เราก็ยืนยันในส่วนของเราครับ ถ้าใครมาถามก็บอกในส่วนของเราไป เก็บหลักฐานไว้ให้ดีๆ
ไม่ต้องไปโทษอีกฝั่งนะครับมันจะทำให้เราดูไม่ดีใบสายตาบางคน สุดท้ายถ้าเรื่องมันใหญ่จริงบางบริษัทเค้าก็จะมีสอบสวนเราก็งัดหลักฐานเรามาโชว์ครับ หรือถ้า อยู่ดีๆเค้าจะให้เราเขียนใบลาออกก็ไม่ต้องไปเขียนนะครับ ถ้าอยากให้ออกก็จ่ายเงินชดเชยตามกฏหมายมา หรือถ้ามาไล่เราออกแล้วไม่จ่ายอะไรให้เลยก็ฟัองศาลกลับเลยครับ ชนะชัวแล้วเรียกให้เยอะๆเลย กฏหมายแรงงานบ้านเราค่อนข้างคุ้มครองพนักงานอยู่ครับไม่ได้ไล่ออกกันง่ายๆถ้าไม่ได้ทำอะไรผิดจริงๆไม่เหมือนต่างประเทศ อันนี้ครอบคลุมถึงพวกลดตำแหน่งลดเงินเดือนด้วยนะครับ บริษัทลดตำแหน่งได้แต่ลดเงินเดือนไม่ได้ครับ อยากให้ออกก็จ่ายเงินมาครับง่ายๆ

อย่าไปบวกเลยครับ ไม่คุ้ม
สุดท้ายมันจะกลายเป็นเราเองที่ดูไม่ดี
คนบางคนมันสามารถใช้คำพูด หรือการกระทำของเราย้อนมาทำให้เรากลายเป็นคนผิดได้
ถ้าโดนโบ้ยก็ปล่อย แกล้งทำเป็นไม่ได้่ยิน ไม่รู้ ถ้าโดนเรียกไปให้ชี้แจง หรือจะลงโทษ ก็เอาหลักฐานสู้
ก็ว่ากันตามเหตุและผล และหลักฐาน ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ถอย แต่อย่าไปยอมรับผิดเอง

ส่วนอนาคตถ้าคิดว่าอยู่ต่อแล้วไม่ work ก็จากมาแบบ good term ดีกว่า
ไม่มีใครรู้ อนาคตอาจจะโคจรมาเจอกันอีกก็ได้ ไม่จำเป็นต้องไปเป็นศัตรูกัน แต่เป็นคนที่ทำงานกันได้ แต่ไม่ไว้ใจกัน

ผมเข้าใจว่า มันคนละยุค คนละสถานการณ์กันนะครับ แต่พ่อผมเคยเล่าว่าเคยเจอเรื่องคล้ายกัน ลองอ่านแล้วคิดตามละกันครับ

พ่อผมทำงานหล่อเหล็ก แล้วชั่วโมงทำงานเจ้านาย เขาเรียกไปคุย เจอกับลูกค้า เจ้าของโรงงานเรียกเฮ้ย "ไอ้ XXX งานที่ลูกค้าสั่งด่วนได้ยังวะ " พ่อ "อ๋อพอดีผมลืมครับ เดี๋ยวผมทำด่วนให้เลย"

พ่อผมเล่าว่า ลูกค้าสั่งด่วนเขาส่งพิมพ์เขียวมาอยู่ที่ออฟฟิต แต่ พ่อผมไม่รู้เรื่องเลย แต่ที่นายเขาเรียกไปว่าเพราะ จะต้องรักษาหน้าว่า ยังดูแลลูกค้าดีอยู่ พ่อผมก็รับไป แต่นายก็ไม่ได้มาพูดจิกพ่อผมต่อ ประมาณว่ารู้กัน พ่อผมก็ต้องไปเอาแบบมารีบทำให้เขา เกิด พ่อผมไปโพล่งว่านายไม่ได้สั่ง เขาก็เสียหน้าอีก



อีกเรื่อง ก็คือ ในเรื่อง ซีรีย์ Band of brother ที่นายร้อยฝึกทหาร มันทำเรื่องผิดพลาดแล้วไปเรียกพวกนายสิบมาแล้วบอกให้รับผิดไปแทน แล้วให้เขียนจดหมายลาออกซะ ในเรื่อง ตัวเอกเขาไม่รับ ส่วนพวกนายสิบด้วยกันก็ส่งเรื่องไปว่าให้ ย้าย นายร้อยคนนั้น ไปค่ายอื่น ให้ไปเป็นครูฝึก แต่ไม่ได้นำกองร้อยออกรบ (จำได้ละมีทหารฆ่าตัวตาย ในโรงฝึก เพราะนายกองมันซาดิสต์ ไปเลื่อนวันพักของทหาร )

คือเรื่องของเรื่อง มันอยู่ที่ว่าเขามา ด่าจิกเราไหม เขาจะให้เรารับผิด แล้วต้องโดนลงโทษหรือลาออกไหมด้วยน่ะครับ อย่างในเรื่องพ่อผม มันเป็นเรื่องแบบแกล้งโง่ไปซะ แต่ไม่ได้โดนตามด่า ตามลงโทษอ่ะนะ เรื่องพวกนี้ก็ต้องพิจารณาเอง เอาไปปรับใช้กันครับ

ผมอ่านคนที่ทำงานตลาดหลักทรัพย์ เขาเล่าว่าประชุมกันอยู่แล้วนายลืมข้อมูล บางหน้า ยังด่าลูกน้องเลยว่าไม่เตรียมให้ พอเตรียมเยอะๆให้ก็ด่าว่า เห็นว่ากูโง่หรือไง พอจะทำโครงการอะไรก็ต้องไปถามทุกขั้นก็บอกว่า เรื่องเล็กๆก็คิดเองสิ่ พอทำไม่บอก ก็ด่าว่าทำโดยพละการณ์ (นายเป็นผู้หญิงทำตัวเหมือนเมนส์มา ) เขาก็ต้องทนหลายปี แต่มีทีนึง เขาให้ทำลิสต์ว่า มีพนักงานเท่าไหร่ รับผิดชอบอะไรบ้าง ลูกน้องเขาไปทำโพลแจกพนักงานทุกคนถามเรื่องหน้าที่รับผิดชอบเนี้ยแหล่ะ พอประชุมรอบหน้ามีคน หน่วยอื่นพูดว่า "ตอนนี้ บ. เราจะคิดคนออกเหลือ ถัึงไปถามไปทำแบบสอบถามว่าใครทำงานอะไรบ้าง นายหญิง เขาเลยรับจบให้ว่าหน่วยเขาทำขึ้นมาเอง แล้วมาด่าตัวต่อตัวทีหลังครับ เขาถือว่าเขาเป็นหัวหน้าโดยตรง เขาจะไม่ยอมให้ คนหน่วยอื่นมาว่าลูกน้องเขา

บางงานเจอคนแบบนี้ก็ซวยไป แต่ถ้าแค่โดนด่าไม่โดนลงโทษ หลายๆคนเขาเลือกทนครับ เพราะยังต้องใช้เงินเดือนเลี้ยงชีพอยู่