อย่างแรกที่เห็นชีวิตซูสุเมะหลังภัยพิบัติก็ดู OKดี มีน้าที่รัก มีเพื่อนปกติ ไม่ได้มีบาดแผลอะไร ตอนไปปลอบตัวเองในอดีตเลยไม่อิน แต่เออ ในหนังมันก็บอกชัดๆนี่หว่าว่าในใจแกยังมีแผลอยู่ อย่างตอนที่บอกว่าวิวนี้สวยงั้นเหรอ? กับตอนที่ขีดดำบนสมุดโน๊ต

เรื่องความรักนี่ผมว่ามันเร็วเกิ๊น ทั้งเรื่องที่ 2 กับเรื่องนี้เลย มีแค่ Your Name ที่รู้สึกว่าความรักมันดูเข้าเค้าจริงๆ เพราะงั้นตอนที่แกไปพูดกับปู่ว่ากลัวโลกที่ไม่มีโชตะนี่แอบจั๊กกะเดียม

แต่เรื่องแมวกลับใจนี่ยังไงก็ไม่เก็ตแฮะ จะว่าเพราะแมวดำมาคุมก็ไม่ใช่ เพราะเจอระหว่างการเดิมทาง
(แมวดำนี่ควรบ่นกว่าแมวขาวอีก ตูสู้ได้อยู่คนเดียว แมวขาวช่วยสู้อะไรไม่ได้เลย)