ตั้งแต่ Concept ที่ว่า 情熱が世界を照らす (ความเร่าร้อนจะส่องสว่างโลก)
แต่สุดท้ายก็ไม่รู้จะสื่อถึงอะไร เพราะเนื้อเรื่องมันกลายเป็นตำนานนักบุญเปื้อนเลือด
คนตายเยอะมากกกกกก ชำละล้างใครก็ไม่ได้ก็ Kill เขาหมด ไม่เว้นกระทั่งบอสใหญ่
จนมันกลายเป็นเรื่องธรรมดา ทำให้ความเป็นนักบุญของสเรย์มันไร้ค่าไปอย่างสิ้นเชิง
กระทั่งเพื่อนตัวเอง (เอโดน่า) ตอนจะเข้าตี้ก็บอกว่าไปหาหนทางช่วยพี่ชายกันเถอะ
แต่สุดท้ายก็ไม่มีการหาหนทางใดๆ แล้วก็กลับมา Kill พี่เขาซะงั้น
(แถมหลุมศพกลายเป็น Discovery ด้วยนะ ไม่รู้ไปบันทึกในบันทึกสวรรค์ตั้งแต่เมื่อไหร่)
มหา Fail ที่สุดคือประเด็นการวางบทเรื่องเด็กซึ่งมันต้องอาศัยความละเอียดอ่อนนี่แหละ
ทั้งการจับให้เด็กก่ออาชญากรรม ทั้งปล้นหรือฆ่า แล้วสุดท้ายก็เล่นถึงตาย
เข้าใจแหละว่าต้องการสื่อให้เห็นว่าโลกมันอยู่ในยุคแห่งมหันตภัยที่เสื่อมโทรม
(ใช้คำว่าโลกหรือยุคก็จริง แต่เนื้อเรื่องมันก็อยู่แค่ใน 2 ประเทศยันจบเกม)
สำหรับผมมันไม่ได้อะไรเลยนอกจากความหดหู่

ยังไม่รวมอีกหลายๆเรื่องเช่นเมวินที่เจอกันแค่ไม่กี่ที แต่ตอนตายนี่ดราม่ากันเหลือเกิน
หรือโรเซ่ตอน DLC ดันใช้ภาษาโบราณตั้งชื่อให้อารีช่าได้ทั้งที่ตัวโรเซ่ไม่เคยสนใจประวัติศาสตร์เลย
หลายๆอย่างก็ไม่มีที่มาที่ไป เลยต้องมาเล่าเสริมใน ＴoB หรือในอนิเม
อนิเม X มันเลยกลายเป็นหนังคนละม้วนไปเลยเพราะมาตามแก้สิ่งที่โดนด่านี่แหละ

ส่วน Gameplay ก็อย่างเคยๆพูดกัน คือคามุยทำบาลานซ์เกมพัง
ฮิโอกิ (เดี่ยว) ไร้ค่า อิสระในการใช้ตัวละครไม่มี ถามว่าสนุกมั้ย ผมตอบว่าสนุกนะ
แต่อย่าลืมว่าภาคนี้มันออกมาในฐานะภาคครบรอบ 20 ปีซี่รี่ส์
แล้วก็ดันทิ้งองค์ประกอบของซีรี่ส์ไปเกือบหมดะงั้น