ที่ว่าให้ผมรีบมาตั้ง ก่อนที่จะมีคนตัดหน้า ...

คนตัดหน้าก็คือแกเองนี่หว่า !!!

ตั้งชื่อกระทู้ไม่จ๊าบเลย -3- มันต้อง
"Final Fantasy IV รวมเหล่าผู้กล้าร่วมอุดมการณ์ร่วมขัดขวางแผนแย่งชิงคลิสตัลของกอลเบซ่า"

มีอะไรถามผมได้นะภาคนี้ เซียนมาเอง ๆ




เปิดตำนาน Final Fantasy IV

"เซซิล"ยอดทหารผู้เก่งกล้าแห่งอณาจักรบารอน ผู้นำกองกำลังอากาศเพียงหนึ่งเดียวซึ่งมีนามว่า "เรดวิง" ได้เดินทางไปชิงคลิสตัลที่หมู่บ้านมิสสิเดียร์ (ผมเรียกอย่างนี้ ใครอ่านเป็นอย่างอื่น ขออภัย) ตามคำสั่งของพระราชาแห่งอณาจักรบารอน หลังจากภารกิจลุล่วง ระหว่างการเดินทางกลับไปยังอณาจักรนั้น ...



พลทหาร - กัปตัน อีกซักครู่เราจะถึงบารอนแล้ว
เซซิล - ดีมาก
พลทหาร - กัปตันดูแย่ลงนะ
พลทหาร 2 - หลังจากสิ่งที่พวกเราทำลงไป ... ใครบ้างจะไม่รู้สึกผิด คำสั่งก็คือคำสั่ง แต่การฆ่าผู้บริสุทธิ์เพื่อแย่งชิงคลิสตัลนั้นมันไม่ถูกต้อง !!

ภาพตัดมายังเหตุการณ์ชิงคลิสตัลแห่งน้ำจากมิสสิเดียร์



ภาพตัดมายังเรือเหาะอีกครั้ง



พลทหาร 2 - เรดวิงมีหน้าที่ปกป้องประชาชนนะ ! ไม่ใช้ทำร้ายพวกเขา !!
เซซิล - พอได้แล้ว !!
พลทหาร - แต่ ... กัปตัน ...
เซซิล - ทุกคน ฟังข้าให้ดี
เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงภารกิจจู่โจมมิสสิเดียร์ครั้งนี้ได้ พระราชาและทุกคนในที่ประชุมต่างก็ลงความเห็นว่า มิสสิเดียร์และผู้ที่สามารถใช้คลิสตัลได้นั้น วางท่าจะก่อกบฎต่ออณาจักร เพื่ออณาจักรบารอนเราจำเป็นต้องใช้คลิสตัล และสุดยอดกองกำลังอากาศอย่างพวกเราก็จะต้องทำให้สำเร็จ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม

พลทหาร - กัปตัน !! มีมอนส์เตอร์กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ครับ !
เซซิล - เตรียมตัวจู่โจม !

จากการต่อสู้ ทหารบางส่วนได้รับบาดเจ็บ

เซซิล - ไหวรึเปล่า ?
พลทหาร - มันมาอีกแล้ว !!
เซซิล - ปัดโถ่เว้ย !!




เซซิลจัดการเจ้าดวงตายักษ์และนก Zu ลงได้อย่างง่ายดายด้วยท่าไม้ตาย เขี้ยวแดง และ เขี้ยวน้ำเงิน จงจับตาดูไว้ให้ดี ๆ เพราะจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เซซิลใช้มัน ...

เซซิล - ทุกคนเป็นไงบ้าง ?
พลทหาร - ทุกอย่างเรียบร้อยครับ
พลทหาร - จำนวนมอนส์เตอร์เดี๋ยวนี้มันอะไรกันเนี่ย แปลกจริง ๆ
เซซิล - นี่มัน ... กำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ

เรือเหาะแห่งเรดวิง ในที่สุดก็เดินทางมาถึงอณาจักรบารอนอย่างปลอดภัย

พลทหาร - กัปตัน ตอนนี้เราบินอยู่เหนือบารอนแล้วครับ !
เซซิล - ดีมาก เตรียมลงจอดได

ที่หน้าวัง ...



ไบแกน - เป็นไงบ้าง !! ได้คลิสตัลมาแล้วใช่มั้ย ?
เซซิล - มิสสิเดียร์ยื่นขอเสนอจะไม่ต่อต้านเรา ... แต่จริง ๆ แล้วพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นต่างหาก
ไบแกน - ท่านสงสารพวกมันเหรอ ? ฮึ่ม ! ตามมากัปตัน พระราชากำลังรออยู่

ก่อนจะเข้าพบพระราชา ไบแกนก็หยุดเซซิลไว้ และ ...

ไบแกน - โทษทีนะกัปตัน ข้าต้องเข้าไปคุยกับพระราชาเป็นการส่วนตัวหน่อย รออยู่ที่นี่ก่อนนะ

(ไบแกนเข้าเฝ้าพระราชา)




ไบแกน - ฝ่าบาทพะย่ะค่ะ ข้าเกรงว่าเราจะไม่สามารถไว้วางใจเซซิลได้อีกต่อไป เขามีปัญหากับหน้าที่ที่ได้รับ
พระราชา - ข้าเองก็ระแวงอยู่เหมือนกัน แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เราได้คลิสตัลมาแล้ว เรียกมันเข้ามา
ไบแกน - พะย่ะค่ะ ! กัปตัน ! พระราชาโปรดให้ท่านเข้าเฝ้า
พระราชา - อณาจักรบารอนยินดีที่เจ้ากลับมา ได้คลิสตัลมารึเปล่า ?
เซซิล - ได้พะย่ะค่ะ ฝ่าบาท
พระราชา - นี่หรือคลิสตัล งดงามอะไรเช่นนี้ ... เอาล่ะเจ้าออกไปได้แล้ว เซซิล

เซซิลที่กำลังจะจากไป ยังข้องใจกับหน้าที่ที่ได้รับ และเดินย้อนกลับมาที่บัลลังก์

้เซซิล - ฝ่าบาท !!
พระราชา - หืม ?
ไบแกน - เจ้ามีอะไรอีกหรือ ?
เซซิล - ฝ่าบาท อภัยให้หม่อมชั้นด้วย หม่อมชั้นรู้สึกสับสนเหลือเกิน ฝ่าบาทต้องการอะไรกันแน่
พระราชา - เจ้า ? มีปัญหากับคำสั่งของข้างั้นเหรอ ?
เซซิล - ไม่พะย่ะค่ะ หม่อมชั้นแค่สงสัย
พระราชา - หุบปาก ! ความขัดแย้งของเจ้ากำลังนำไปสู่การทรยศ และข้าจะไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นเด็ดขาด ข้าขอปลดเจ้าออกจาก เรดวิง

Tip* อาจจะดูฉุนเฉียวไปหน่อย แต่ราชาต้องการจะจับผิดเซซิลอยู่แล้วอย่างที่คุยกับไบแกนเมื่อซักครู่ ... เมื่อได้โอกาส ราชาจึงตัดหางปล่อยวัดเซซิลทันควัน

เซซิล - ฝ่า่บาท !!
พระราชา - บัดนี้ ข้าขอลงทัณฑ์เจ้า จงไปสังหารปีศาจมายาที่หุบเขาแห่งหมอก และนำแหวนบอมบ์ไปที่หมู่บ้านแห่งหมอกซะ

(ไคน์เข้ามา)



ไคน์ - ฝ่าบาท หม่อมชั้นขอให้พระองค์ทรงไตร่ตรองใหม่อีกครั้ง เซซิลไม่ได้ทำผิด
พระราชา - อวดดี !! กล้าดียังไงถึงได้พรวดพราดเข้ามาในนี้ ! ถ้าเจ้ากังวลเรื่องของมันนัก เจ้าก็ไปกับมันด้วยเลยแล้วกัน !!มารับแหวนไปแล้วก็รีบไสหัวออกไปซะ !
เซซิล - ฝ่าบาท !!

(ทั้งคู่โดนองค์รักถีบส่งออกมา)

เซซิล - ขอโทษนะ ไคน์
ไคน์ - เมื่อภารกิจลุล่วง พระราชาจะต้องอภัยให้พวกเราแน่นอน แล้วนายก็จะได้กลับเข้ารับตำแหน่งในเรดวิงอีกครั้ง
เซซิล - ...
ไคน์ - รีบไปพักผ่อนเถอะ ... พรุ่งนี้คงต้องเดินทางกันแต่เช้า

*Tip ตรงนี้อาจแปลมั่วหน่อย ... เพราะกระผมไม่ได้มองสคริป


(ขณะที่เซซิลกำลังเดินผ่านห้องโถงแห่งหนึ่ง ก็ได้ยินเสียงโรซ่าจากทางด้านหลัง เรียกตัวไว้)

โรซ่า - เซซิล ! ขอบคุณพระเจ้าเธอไม่เป็นไร ชั้นเป็นห่วงเธอมาก เธอไปทั้งที่ไม่ได้บอกกันซักคำ
เซซิล - ชั้นอยากจะพูดคำเดียวกันนั้นกับมิสสิเดียร์ที่เพิ่งถูกชั้นโจมตีไป
โรซ่า - เซซิล ! ชั้นจะไปหาเธอคืนนี้ ตกลงนะ ?
เซซิล - อืม ...

(เซซิลออกมาจากตัวปราสาทเพื่อจะไปยังห้องพักของตัวเอง ระหว่างทางก็ได้พบกับซิด ชายแก่ผู้สร้างเรือเหาะและสนิทสนมกับเขาราวพ่อลูกกันจริง ๆ)



ซิด - เยี่ยม ๆ ๆ ดูซิใครมา โรซ่าเป็นห่วงแกมากนะ ชั้นเคยบอกแกแล้ว แล้วก็กำลังจะบอกแกอีก ถ้าทำให้เธอร้องไห้แกอดเหยียบเรือเหาะของชั้นเป็นครั้งที่ 2 แน่ ว่าแต่เรือเหาะเป็นยังไงบ้าง ?
ชั้นเดาว่าแกกับพวกของแกก็คงทำมันพังอีกตามเคย ใช่มั้ยล่ะ ? เฮ้ ! แกไม่เป็นอะไรรึเปล่าู ?
เซซิล - ปกติดี
ซิด - ว่าแต่ ฝ่าบาทปลดแกแล้วเหรอ ? เกิดอะไรขึ้นกับเรดวิง ? แล้วพวกเขาจะทำยังไงเมื่อไม่มีแก ? อะไรทำให้ฝ่าบาทแปลกไปนะ พระองค์สั่งให้ชั้นสร้างเรือเหาะ แล้วพระองค์ก็นำมันไปทำร้ายราษฎร !!
ทุกคนต่างก็วิตกกังวลเรื่องของฝ่าบาท... ออกไปก็ระวังตัวด้วยล่ะ รีบไปทำภารกิจให้เสร็จแล้วก็กลับมาซะ ... โว่ว ! ชั้นคงต้องรีบกลับบ้านแล้วล่ะ ไม่งั้นลูกสาวชั้นคงตามมาฆ่าชั้นถึงที่แน่

เซซิลกลับมานอนที่ห้องพักของตนเอง แต่ก็นอนไม่หลับเนื่องจากมัวแต่กลัดกลุ้มกับเรื่องของพระราชา

เซซิล (คิด) - เกิดอะไรขึ้นกับฝ่าบาทนะ ? พระองค์อยากได้คลิสตัลมากราวกับถูกบางอย่างครอบงำ ซ้ำยังทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา แต่ยังไงก็ตาม เราจะขัดขืนพระองค์ที่เป็นผู้เก็บไคน์กับเรามาชุบเลี้ยงได้ยังไง ? ใครกันที่เรารักและเคารพยกย่องมาตั้งแต่เด็ก ๆ ? เราทรยศพระองค์ไม่ได้ ... เราทำไม่ได้

(โรซ่าเข้ามา)



โรซ่า - เซซิล ! เกิดอะไรขึ้น เธอเพิ่งกลับมาจากมิสสิเดียร์แล้วตอนนี้ยังจะต้องออกไปสู้กับปีศาจมายานั่นอีกเหรอ ? พักนี้เธอแปลกไปนะ
เซซิล - ไม่มีอะไรหรอก ทุกอย่างปกติดี
โรซ่า - เซซิล มองตาชั้น
เซซิล - ที่มิสสิเดียร์ ชั้นต้องฆ่าคนบริสุทธิ์ มันน่ากลัวมาก ชั้นคิดว่านี่คงเป็นชะตากรรมของอัศวินดำ ในไม่ช้าชั้นคงจะไม่รู้สึกสำนึกผิดในสิ่งที่ทำอีกต่อไป
โรซ่า - มันไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอก
เซซิล - เงียบเถอะ ชั้นขัดขืนฝ่าบาทไม่ได้ ชั้นมันก็แค่คนขี้ขลาด
โรซ่า - ... เซซิลที่ชั้นรู้จัก ไม่ใช่คนที่เอาแต่คร่ำครวญเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปแบบนี้ เซซิลที่ชั้นรัก... พรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้าใช่มั้ย ?
เซซิล - ใช่้ แต่ไม่ต้องห่วงนะ ไคน์ก็ไปด้วย ชั้นไม่เป็นอะไรหรอกน่า วา่งใจเถอะ
โรซ่า - ขอร้องล่ะ กลับมาอย่างปลอดภัยนะ
เซซิล - ขอบใจนะ โรซ่า

(โรซ่าออกไปจากห้อง)

เซซิล - ยังไงชั้นก็เป็นอัศวินดำ ... เธอเองก็คงรู้ดีว่าเราไม่มีทางอยู่ร่วมกันได้นะ

(เช้าวันต่อมา)

ไคน์ - ไง เตรียมพร้อมสำหรับศึกจริงรึยัง
เซซิล - พร้อมทุกเมื่ออยู่แล้ว
ไคน์ - เอาล่ะ ไปกันเถอะ



(เพลง Final Fantasy เริ่มบรรเลง ภาพตัดมาที่ท้องฟ้าบริเวณปราสาทบารอน และเริ่มมีตัวหนังสือบรรยายเหตุการณ์ปรากฎขึ้น)




บัดนี้ ... ตำนานแห่ง Final Fantasy IV เริ่มต้นขึ้นแล้ว






เหนื่อย ๆ จริง ๆ พับผ่าสิ ... จะมีคนอ่านมั้ยเนี่ย