แปลบทความการจบการศึกษาของ Imaizumi Yui และ Yonetani Nanami จากบทความออนไลน์ของหนังสือพิมพ์ Zaikei Shinbun ครับ
-
-
การจบการศึกษาของอิไมซุมิ ยุย และ โยเนะทานิ นานามิ
-
จากรายการ Keyakitte Kakenai ซึ่งออนแอร์ไปในวันที่ 5 พฤศจิกายนนั้น ในตอนดังกล่าวก็เป็นตอนที่โยเนะทะนิ นานามิ ปรากฏตัวในรายการเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อกล่าวคำอำลาก่อนที่เธอจะจบการศึกษาออกไปจากวงนั่นเอง
-
เธอได้กล่าวในรายการว่า “หนูอยากจะใช้ชีวิตแบบนักศึกษามหาลัยทั่วไปค่ะ” และเธอยังได้พูดออกมาพร้อมรอยยิ้มว่า “การได้เข้ามาทำกิจกรรมในวงเคยากิซากะ 46 นั้นเป็นอะไรที่ดีค่ะ” ซึ่งคำพูดของเธอน่าจะช่วยบรรเทาความรู้สึกเศร้าหรือสับสนของแฟนๆได้
-
และในวันนั้นก็เป็นวันที่อิไมซุมิ ยุยก็จะจบการศึกษาเช่นเดียวกัน เรียกได้ว่าเป็นวันที่ 2 สมาชิกของเคยากิที่อยู่กับวงมาตั้งแต่เริ่มต้นได้ออกจากวงนี้แล้ว
-
เมื่อวันก่อนนั้นซูมินได้กล่าวในงานวันจับมืออย่างหนักแน่นว่า “ฉันจะกลับมาให้ทุกคนเห็นอีกครั้งแน่ๆค่ะ” แต่ว่าในบล็อกของเธอนั้นเธอก็เขียนว่า “ฉันขอโทษที่ไม่สามารถเป็นไอดอลในแบบที่ทุกคนได้คิดไว้ค่ะ” ซึ่งดูเหมือนจะเป็นข้อความที่แฝงไปด้วยความเศร้าเจ็บปวดพอสมควร
-
เมมเบอร์คนแรกของวงเคยากิที่จบการศึกษาไปนั้น (มี 1 คน ออกไปเพราะข่าวอื้อฉาว ทำให้ต้องจบการศึกษาออกไปจากวงตั้งแต่ตอนที่วงเพิ่งเริ่มจะมีกิจกรรม) ซึ่งตรงนี้อาจจะสร้างความรู้สึกในแง่ลบอย่างน่าเสียดาย แต่สำหรับเมมเบอร์ทั้งสองนั้น ต่อจากนี้ไปโดยเฉพาะกับซูมินที่ยังอยู่ในวงการบันเทิงต่อไปนั้นก็อยากจะเอาใจช่วยให้ซูมินพยายามต่อไปให้เต็มที่
-
วงอย่างเคยากิซากะนั้น เป็นวงที่มีความเป็นไปได้แบบที่ไม่มีขีดจำกัด ซึ่งบางทีเมื่อดูจากตัววงแล้วก็จะเห็นฮิราเตะ ยูรินะซึ่งเป็นเมมเบอร์ที่เป็นเหมือนศูนย์กลางที่มี performance ที่แข็งแรง , เพลงของวงที่เนื้อหารุนแรง และวง Yuichanzu ซึ่งเป็นวงที่มีซูมินและยุยปงนั้น เป็นวงที่เน้นทำเพลงให้ดึงดูดคนฟังโดยใช้พลังของเสียงการร้องซึ่งจะมีความแตกต่างคนละขั้วกันจนทำให้เกิดความสมดุลย์ขึ้นมาซึ่งสิ่งนี้ก็ชวนให้คิดว่านี่ก็คือทิศทางที่วงต้องการนั่นเอง
-
และเมื่อในซิงเกิ้ลแรกมีเพลง “Shibuyagawa” ของคู่ยูนิต ซูมินและยุยปงเข้ามาด้วย ซึ่งเพลงนี้เป็นเพลงโฟล์กแบบใสๆซึ่งแตกต่างกับซิงเกิ้ล “Silent Majority” อย่างสิ้นเชิงนั้นก็เหมือนเป็นการยืนยันสิ่งที่คิดไว้จริงๆ และด้วยซิงเกิ้ล “Silent Majority” ที่กลายเป็นเพลงฮิตที่โด่งดังมากกว่าที่คิดเอาไว้ รวมไปถึงเมมเบอร์ทุกคนที่ได้ติดเซ็มบัตสึนั้นถึงแม้ว่าดูไปแล้วจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับพวกเธอก็ตาม แต่สื่อต่างๆก็มองเห็นว่าที่จริงแล้วสาวๆทั้งหลายก็ต้องเจอกับเรื่องที่โหดร้ายและเจ็บปวดเช่นกัน
-
ยกตัวอย่างเช่น ในเพลงที่ต้องใช้พลังในการ performance มากๆนั้น ก็ทำให้การร้องสดนั้นเป็นไปไม่ได้ เพราะแค่หายใจอย่างเดียวก็แทบจะไม่ทันแล้ว เลยต้องมีการลิปซิ้งค์หรือใช้วิธีการอื่นๆเพื่อให้การแสดงออกมาดูดี แต่ถ้าใช้วิธีการแบบนั้นจริงๆ ในกรณีที่เพลงที่แสดงสดเป็นเพลงบัลลาดหรือเป็นเพลงช้านั้นก็จะทำให้มันขาดบางสิ่งบางอย่างไปเหมือนกัน
-
และด้วยการที่วงให้ความสำคัญของภาพลักษณ์แบบ “Silent Majority” ทำให้เพลงต่างๆและโดยเฉพาะเพลงโปรโมตหลักนั้นถูกตีกรอบให้แคบลง ซึ่งเป็นจุดด้อยอย่างหนึ่งของวง ซึ่งตรงนี้อาจจะเป็นเหตุผลอ้อมๆที่ทำให้ซูมิน ซึ่งเป็นเมมเบอร์ที่อยากจะโชว์พลังในการร้องเพลงนั้นเลือกที่จะจบการศึกษาจากวงไปก็เป็นได้
-
เนื่องจากความต้องการที่จะให้ทุกคนได้ติดเซ็มบัตสึนั้น จึงมีวงอย่างฮิรางานะเคยากิตั้งแยกขึ้นมาอีกวง ซึ่งความแตกต่างนี้ไม่ได้อยู่ที่อายุแต่อยู่ที่รูปแบบตรงที่ว่า วงคันจิเคยากิเป็นวงที่เน้นการ performance แต่วงฮิรางานะเคยากิจะเป็นวงที่เน้นการร้องเพลง ซึ่งเมื่อแยกกันแล้วก็ทำให้สามารถสนุกไปกับเพลงที่แตกต่างกันไปทั้งตัวเพลงและเมมเบอร์ของวงที่เปลี่ยนกันไปมาในแต่ละเพลงได้ด้วย
-
แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งโนกิซากะและเคยากิซากะก็จะต้องเจอกับการจบการศึกษาของสมาชิกในวงอีกแน่นอน แต่เมื่อถึงเวลานั้แล้วก็อยากจะเอาใจช่วยให้เมมเบอร์ต่างๆออกเดินสู่เส้นทางใหม่ด้วยรอยยิ้มที่ปราศจากความเศร้าแบบโยเนะทานิ นานามิครับ
-



จาก[Link]