มันเป็นวัฏจักร เสื่อม,รุ่งเรืองอยู่แล้วครับ ซึ่งดู เดาด้วยค่าจ้าง,คนว่างงาน,OT, หนี้ครัวเรือนก็ว่าไป
SMEบางอย่างมันก็เริ่มฟื้นตัวจริง แต่กิจการผมมันยังมีกราฟดิ่งลงอยู่เลยครับ ส่วนตัวคิดว่าน่าจะเข้าสู่ยุคปลาใหญ่กินปลาเล็ก ใครไม่ทันยุคสมัย ,จัดการข้อมูล สตอค,รายรับ-รายจ่าย,ภาษี, เทคโนฯ ใหม่ๆไม่ดีจะค่อยๆตายเพราะ รายใหญ่เขาลงทุนเยอะไปแล้วจนลดต้นทุนได้

แต่พวกเล็กๆทำบ้านๆ จะเริ่มลดต้นทุนไม่ได้แล้ว เพราะยี่ปั้วซาปั้ว โดนบีบให้ต้องจัดภาษีก็เป๊ะๆ ใครทำเป๊ะๆก็ลดต้นทุนไม่ได้ ใครไม่ทำก็โดนตรวจสอบจับปรับจนเลิกไปหลายเจ้าครับ

ผมพูดถึงกิจการขายปลีก ของชำ ที่ผมทำอยู่นะครับ เมื่อก่อนทำงุบงิบขายเบียร์ ได้ถูกกว่า 7-11 ขวดละห้าบาทได้ แต่ปัจจุบันเนื่องจากยี่ปั้วต้องจ่ายภาษีตรง ผมก็ได้เบียร์ราคาสูงขึ้น มาขาย ตย.ลีโอ ผมขาย 58/ขวด แต่7-11 ทำราคาได้ 156/สามขวด =52/ขวด เอง

คือตอนนี้ถ้ารัฐขึ้นภาษีหรือมีนโยบายเข้มงวดขึ้นอีก มันจะยิ่งเอื้อให้ผู้ค้ารายใหญ่กินรวบแล้วครับ เพราะผมทำราคาสู้ไม่ได้

บางทีมันก็ได้อย่างเสียอย่างตรงที่รายใหญ่เขาจ่ายภาษีเยอะ เลี่ยงภาษียากด้วย แต่รายย่อยแบบที่เป็นเหมือนผมมันเล่นใต้ดินมาตลอดจ่ายภาษีน้อยกว่าที่ควรเป็นมานานมากแล้ว ถ้ารัฐบอกคำเดียวว่าต่อไปจะบีบให้เข้าระบบแรงงานหรือบีบให้จ่ายภาษีตรงๆ ผมจะได้ตัดใจไปเรียนรู้/ทำกิจการอื่นซะที

ตกลงว่าร้านค้ารายย่อยที่อยู่ได้ในปัจจุบันเพราะเลี่ยงภาษีเอาเหรอครับ

ไม่ได้เลี่ยงนะครับไปจ่ายรายปีนั่นแหล่ะ แต่เป็นแบบเหมาจ่ายให้เขาตีราคาคร่าวๆแล้วจ่ายหน้าเคาเตอร์เลย ซึ่งความแม่นยำมันไม่เกิดเพราะ บัญชีไม่มี รายรับรายจ่ายไม่ได้ยื่นให้คำนวณ คิดว่าเป็น โบนัสสำหรับรายย่อย ไว้ให้มีข้อได้เปรียบสู้กับกลุ่มทุนค้าปลีกแล้วกันครับ

ถ้าให้แจงว่ารายย่อยแบบผมมีข้อได้เปรียบยังไงก็ต้องแจงยาวเลย ใบ้ว่าเป็นเรื่องเทาๆก้ำกึ่งว่าจะผิดไหม? แต่ไม่มีใครสนใจจะมาตามจับ