ช่วงหลายปีมานี้สำหรับ Tales ผมเจอ Xillia 1-2 กับ Zestiria คอมโบเข้าไปก็ติดสตันไม่น้อยจนคิดว่าจะเลิกเล่นซีรีส์เทลส์แล้ว 2 ภาค Xillia ยังพอเล่นได้ แต่ Zestiria นี่ไม่ไหวจริง ๆ เลยคิดว่าโอกาสสุดท้ายคือ Berseria นี่ล่ะ สรุปว่า...

Faith in humanity restored!

หรืออาจจะเพราะว่ามาตรฐานตกต่ำลงเพราะพักนี้เล่นแต่ jRPG เห่ย ๆ? whatever...

รีวิวด้วยเวอร์ชั่น PlayStation 4 (ไม่ได้เล่นแบบ 60fps ต่อมกระแดะจะแตกตายค่ะ)

เนื้อเรื่องในภาค Berseria นี่จะเกิดก่อน Zestiria (หลายร้อยปี) แต่จุดเชื่อมกันนี่ถือว่าเป็นแฟนเซอร์วิสกับโมเมนท์ประมาณ "อ๋อ! มันเริ่มอย่างงี้นี่เอง" หรือ "อ๋อ~เมื่อก่อนมันเป็นแบบนี้เหรอ" เพราะฉะนั้นผู้เล่นที่ไม่เคยเล่น Zestiria มาก่อนก็ไม่เป็นไรครับ แฟนเทลส์หลายคนก็อาจจะไม่แนะนำให้เล่นด้วยเพราะภาคนั้นเสนียดมาก (!!!) แต่ถ้าสนใจไปดูอนิเมแทนก็ได้ครับ ส่วนตัวผมลบเนื้อเรื่อง Zestiria ออกจากสมองไปแล้ว แต่ก็พอคลับคล้ายคลับคลาตรงนั้นตรงนี้บ้างก็ยังสนุกกับภาคใหม่นี้ได้สบาย ๆ

สำหรับตัว Berseria เอง ตอนแรกก็อาจจะงง ๆ บ้าง อะไรฟระ "โกมะ" "คูมะ" "ไทมาชิ" วอท เดอะ ฟั...ศัพท์เฉพาะเยอะจัง แต่พอเข้าใจแล้วก็ไม่งงแล้ว (ระบบของเกมยังจะงงเสียกว่า) พอมันคลิกเข้าหัวแล้วก็เป๊ะละครับ เนื้อเรื่องไปง่ายมาก ทางทีมงานวาง story กับ lore ไว้ค่อนข้างดีเกินมาตรฐานเกม jRPG ทั่วไปไว้เยอะมาก รายละเอียดจากการเก็บตกกับ NPC รายทางหรือพรรคพวกในกลุ่ม long chat กันเองก็เยอะ ให้อ่านให้ฟังกันจนคุ้มเลย อันนี้ต้องบวกคะแนนความขยันให้

ทางด้านธีมหลักของเรื่องก็คือ "การเดินทางตามหาจุดหมายในชีวิต" ซึ่งตอนเริ่มต้นนี่ตัวเอกของเรา (เวลเว็ต-ผู้หญิงที่อยู่บนปกเกม) ออกเดินทางเพื่อล้างแค้นอย่างเดียวครับ พอหลัง ๆ ก็ชิลล์ขึ้น ต่อจากนั้นพอได้รู้ความจริงว่าโดน *** (ไม่สปอยล์) ก็กลับมาแค้นอีก อะไรชีจะอุดมไปด้วย rage (โกรธคลั่ง) โหมด กับอภิมหาดราม่าขนาดนั้น พอมองชื่อภาคก็จะเข้าใจครับ Berseria = Berserk เราจะมามัวนั่งชิลล์ไม่ได้ เวลาเล่นต้องโกรธ-แค้น-คลั่ง-ฆ่า โอร่า ๆๆ ไว้ก่อน ซึ่งหลายคนอาจจะมองว่าภาคนี้ออกจะดาร์ค ๆ แต่โดยส่วนตัวแล้วผมว่าสถานการณ์โลกเราปัจจุบันก็ดาร์คกว่านะ คือไอ้ตาย ๆ เลือด ๆ Tales of suffering มุกนี้ก็ทำมาแล้วกับ Xillia 2 เพียงแต่ Berseria ทำได้ดีกว่าเท่านั้นเอง แล้วเนื่องจากการเป็นสาวกซีรีส์เมก้าเทนมากก่อน ไอ้มุก "โคโตวาริ (เหตุผลในการมีชีวิต)" หรือฆ่าแล้วเขมือบแม่มเลยนี่ชินละ

สำหรับตัวละครอื่น ๆ นอกจากเวลเว็ตก็เขียนได้ดีครับอันนี้ก็คิดว่าเกินมาตรฐาน jRPG ทั่วไปเหมือนกัน (หรือตามที่บอกไปว่าเล่นเห่ย ๆ จนสมองด้านชามาเยอะ) ทั้งพรรคพวกของเราที่แต่ละคนก็มี story arc ของตัวเอง มีเบื้องลึกเบือ้งหลัง มีอดีตที่ทำให้แต่ละคนเป็นตัวละครที่มีมิติ นอกจากนี้แต่ละคนก็มี sub event ในเกมที่ทำให้เรารู้จักมากขึ้นด้วย ส่วนตัวร้ายแต่ละคนก็น่าถีบยอดหน้าดีครับ เขียนตัวร้ายออกมาให้น่าหลังมือใส่ทุกครั้งที่ปรากฏตัวบนจอทีวีได้นี่ไม่ได้เห็นมานานละ ข้าน้อยขอคารวะ

สำหรับทางด้านเทคนิค ก็เข้าใจกว่าเดี๋ยวนี้ Tales กลายเป็นเกมทุนกลาง ๆ ค่อนไปทางต่ำแล้ว คงไม่มีอะไรแบบ "โอ้โห!" "ว้าว" "กรี๊ด ๆ" ทางด้านกราฟิคมาให้เห็......น....เดี๋ยวนะ..........

ว้าว~กรี๊ด~...เป็นลม!

โอเค เราต้องยอมรับว่าเทคนี่เป็นของเจนที่แล้ว เกมหรือก็ up port มาจากเวอร์ชั่น PS3 (ไม่ได้ทำบน PS4 เป็นหลัก) แต่กราฟิคที่ขึ้นอยู่กับสเปคเครื่องเป็นอะไรที่ไร้สาระมากถ้าเทียบกับการตั้งใจขัดเกลาออกมาให้ดูดีแล้วก็มีความหลากหลายครับ Tales of Berseria สอบผ่านข้อนี้ ถ้าเกมมันอนุญาตให้เซฟ screenshot ก็มีหลายฉากที่อยากถ่ายออกมาไว้ดูเล่นเยอะเลย ไอ้รูปข้างบนนี่ไปจิ๊กของ official มาถ่ายไม่ได้เรื่อง!

ทางด้านโมเดลตัวละครก็ต้องขอชมว่าสีหน้าท่าทางนี่เป๊ะ คืออนิเมสไตล์นี่อาจจะดูไม่ละเอียดมากแต่ก็มีสเน่ห์ของมันครับ ตัว cut scene นี่ก็จัดเต็มไม่ใช่แค่ยืนคุยกันหน้านิ่งแต่เต็มที่จริง ๆ ดูแต่ละฉากแล้วได้อารมณ์มาก (อารมณ์โกรธแค้นคลั่งฆ่า ไม่ใช่อารมณ์อย่างว่านะ) แล้วก็มีเยอะมาก ตัว long chat หรือ skit ที่เป็นเอกลักษณ์ของซีรีส์ นี่ก็ขยันวากมี cut in มีตัวละครทำท่าทำทางหลากหลาย

ตัวอย่าง

ไม่ได้เล่นของ PS3 แต่เท่าที่อ่านมาจากหลาย ๆ ที่ไม่มีใครมีปัญหาอะไรครับ ไม่เหมือนเสนียด Zestiria ที่แค่มุมกล้องก็น่ากระโดดไรเดอร์คิกขาคู่ใส่คนทำแล้ว ส่วนชนชั้นสูง PS4 ก็ 60fps กิ๊ง ๆ ทั้งเกมครับ ชนชั้นสูงกว่าอย่าง PC เตรียมใจไว้เลยว่าจะกิ๊ง ๆ วิ้ง ๆ กว่านี้แน่นอน เพราะดูทรงแล้วเขากะทำมาเผื่อให้แต่แรกเลย

ทีนี้สำหรับระบบของเกมที่ถ้าไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นบ้างอาจจะมีตายครับ (อ่านรีวิวรอเวอร์ชั่นอังกฤษไปก่อนนะ ปีหน้าลง PS4/Steam) โดยพื้นฐานแล้วตัวเกมหลักก็ค่อนข้างเรียบง่ายอยู่ เนื้อเรื่องก็ดำเนินไปแบบไม่ซับซ้อนมีแผนที่บอกจุดหมายปลายทาง ความยากก็ปรับได้ตลอดตั้งแต่ง่ายมากกับปานกลางให้มนุษย์ทั่วไปเล่นจนถึงยากนิด ยากอีกหน่อย ยากมาก ยากเห้ ๆ ส่วนตัวผู้รีวิวเองเล่นยากอีกหน่อยกับยากมากสลับกัน ทนเล่นเกมง่ายไม่ได้ เดี๋ยวผื่นขึ้น ซึ่งเอาเข้าจริงก็ไม่ได้ยากมากมายอะไร แค่ศัตรู HP เยอะกว่าเดิมตีหนักกว่าเดิมก็ใช้เวลาสู้มากขึ้นเท่านั้น เสียเวลาชิวิตดี...

ทั้งนี้เนื่องจากตัวเกมเน้นไปที่การต่อสู้ ระบบการต่อสู้กับการพัฒนาตัวละครจึงค่อนข้างลึกและหลากหลายมาก ข้อนี้สำหรับแฟน ๆ ก็น่าจะชินแล้ว ที่ไม่ชินคือการบังคับเปลี่ยนจาก 2.5D ที่เล่นจนชินมาเป็น 10 ปีกลายเป็น full 3D บังคับตัวละครในฉากสู้แบบ 360 องศา ปุ่มบังคับอะไรต่าง ๆ โดยเฉพาะการกดการ์ดป้องกันกับกลายปล่อยท่าก็เปลี่ยนใหม่หมดเลย แถมตัวละครแต่ละตัว (ทั้งหมด 6) ก็มีสไตล์การเล่นที่ไม่เหมือนกันเท่าไรนัก แต่สู้ไปสักพักก็น่าจะปรับตัวได้ครับ สำหรับผู้เล่นใหม่ก็คงจะมึนหน่อยเพราะรายละเอียดมันเยอะ ซึ่งตัวเกมก็อธิบายให้แบบเต็มที่แล้วที่เหลือก็อาศัยอ่านเอาหรือดำน้ำมั่ว ๆ ก็เล่นจนจบได้นะคิดว่า อย่างที่บอกไปคือตัวเกมหลัก ๆ แล้วไม่ยาก

และจากประสบการณ์ตรงของผู้รีวิวก็เป็นคนเล่นเกมแนว "ไม่แคร์ชีวิต" ด๊ง depth อะไร ระบบอะไร สไตล์อะไรวุ่นวายไม่สนครับ จะสแปมปุ่มอย่างเดียว ดังตัวอย่างวิดีโอข้างล่างเป็นต้น เพราะฉะนั้นเชื่อว่าสมาชิกหรือผู้อ่านทั่วไปที่มีเซลล์สมองมากกว่าผู้รีวิวหลายเท่าคงจะเล่นเกมนี้ได้ครับ แค่สแปมปุ่มก็สนุกมากแล้วนะจะบอกให้

ม่วนหลาย

ในจุดที่ขอชมอย่างมากแล้วก็ถือว่าได้ซีรีส์เทลส์อาจจะกลับมายิ่งใหญ่อลังการได้อีกแบบสมัยก่อนก็คือ sub event กับมินิเกมจำนวนมากมันกลับมาแล้ว! แล้ว แล้ว โอ้พระเจ้าจอร์จ! ข้อดีของ Berseria ที่แตกต่างจากภาคอื่นที่ผ่านมาก็คือถึงแม้จะมีจำนวนอะไรต่อมิอะไรให้ทำให้ค้นหาเข้าขั้นวิปริตแบบภาคก่อน ๆ (ก่อนนู้นเลย Eternia, Symphonia, Vesperia อะไรเงี้ย) แต่ก็ไม่ต้องคลำแล้วครับ ไม่ว่าจะมินิเกม เนื้อเรื่องเสริม ล่าศัตรู ล่าสมบัติ ฯลฯ มีบอกมีอธิบายมีเครื่องหมายบนแผนที่บอกทุกอย่างครับ ขนาดดันเจี้ยนลับอะไรแบบนี้ก็มีบอกแบบละเอียดไม่ต้องหลง ไม่ต้องจดเอาเอง ไม่ต้องเปิดวิกิ 100 tabs

ถ้าให้ถามว่าเยอะแค่ไหน ส่วนตัวเล่นแบบเก็บทุกอย่าง 70 ชั่วโมงเพิ่งถึงหัวหน้าใหญ่ ยังมีอะไรที่ต้องเก็บอีกหลายสิบหลายร้อยอย่าง (ถ้วยก็ยังไม่ถึง 50%) นอกจากนี้ยังได้ยินมาว่าหลังจบยังมีอีก ซึ่งนอกจากดันเจี้ยนไว้เก็บอาวุธสุดยอดแล้วยังมีหัวหน้าใหญ่ที่แท้จริงด้วย เล่นได้ยัน Persona 5 ออกเลยนะเนี่ย! (แต่ต้องเล่นพร้อม ๆ กันกับ Nioh-Beta กับ Gunvolt 2 ด้วย กระอักโลหิตพะย่ะค่ะ)

ส่วนสุดท้ายที่อยากจะพูดคือ OST ภาคนี้ดีงามมากครับ อาจจะเพราะแอบเอาคุณโก ชิอินะมาแต่งอีกรอบหรือคุณซากุระบะแกเลิกขี้เกียจนั่งรีไซเคิลงานตัวเองแล้วขอองค์ลงแบบตอนแต่ง Dark Souls บ้างบน Berseria (ชอบงานแกบน Dark Souls จริง ๆ นะ ของ Star Ocean หรือ Tales นี่ไม่เคยชอบเลยจนกระทั่งภาคนี้นี่ล่ะ) 

ว่าแต่ขี้เกียจรีไซเคิลงานตัวเอง กับขี้เกียจจึงรีไซเคิลงานตัวเองถือเป็น paradox หรือเปล่า? (หัวเราะ)

ลังเลว่าจะให้ระหว่าง 8.5 หรือ 9.5 ดี เกมมันก็ยอมเยี่ยมกระเทียมพริกไทยอะนะ แต่ก็...ช่างหัวมัน

10 คะแนนไปเลยละกัน เก็บกดจาก Tales มาหลายภาคแล้ว ขอปลดปล่อยหน่อย!

เหมาะสมสำหรับทั้งแฟนเทลส์แล้วก็ผู้เล่นใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสซีรีส์นี้มาก่อนครับ เริ่มด้วยภาคนี้นี่แหละดีที่สุดแล้ว

อุดหนุนกันเยอะ ๆ แล้วภาคต่อไปทำได้ดีกว่านี้ก็วินวินกันทุกฝ่ายเนาะ