แต่ละคนเก่งจังตอนนี้ผมดร็อปเล่นเกมนี้ไปละ เล่นไปถึงน่าจะประมาณ 70 - 80% ถึงตอนที่เราใช้ตัวเอกตัวที่ 3 บุกปราสาทใหญ่ ดันเจี้ยนมันซับซ้อนเกินจนผมขี้เกียจเล่น ไหนจะระบบสุดโบราณจนผมขี้เกียจเล่น ช่องเก็บของอะไรให้เก็บได้ 30 ชิ้นเก็บของนิดหน่อยก็เต็ม ตอนแรกผมคิดว่าถ้าอัพฐานแล้วช่องเก็บของจะเพิ่มสรุปก็เหมือนกันต้องใส่ตัวละครซับถึงจะเก็บเพิ่มได้อีก 50 ของ

แต่บางช่วงที่มันให้กลุ่มเป็น 3 กลุ่มลุย กลุ่มไหนที่ไม่ได้ใส่ซับแล้วของเต็มต้องมานั่งเอาของออกมันบ้าหรือเปล่า ไหนจะระบบพัฒนาปราสาทที่ต้องหาของมาสร้างโครตเสียเวลาเลย ของพัฒนาบางอย่างมีอยู่ที่เดียวแถมเก็บแล้วต้องเสียเวลารอดร็อปเพิ่มอีก ความสมดุลของเกมก็ไม่สมดุลอะไรเลยตัวละครเวทย์ยิงเวทย์โครตเบาเลยโจมตีธรรมแบบปกติเลยแรงกว่าเยอะ

ระบบติดตั้งเลนก็แสนจะวุ่นวาย ต้อง Type นี้เท่านั้นถึงจะติดตั้งแล้วไม่ได้ติดตั้งได้หมดต้องมานั่งดูว่าช่องนี้เวลาอะไร บางตัวละครใช้เวทย์ได้แต่ช่องติดตั้งไม่ถึงก็ยังเวทย์ระดับต่ำไป แถมบางความสามารถก็ดูซ้ำๆ กับเครื่องประทับไม่รู้มันจะเอามาใส่ไว้เป็นเลนให้ดูวุ่นวายไปทำไม

ผมไปแอบดูสปอยมาละนี่ผมจำเป็นต้องเก็บตัวละครให้ครบเพื่อเปลื่ยนแปลงบทช่วงท้ายเกมเลยเหรอ ผมไม่ได้อินอะไรกับเนื้อเรื่องขนาดไหนปล่อยมันไปตามธรรมชาติเหอะ เนื้อเรื่องโครตห่วยเลยไม่มีจุดพีคอะไรทั้งนั้นเลยเล่นๆ มาอ้าวที่เราถึงบทต่อสู้ครั้งสุดท้ายแล้วเหรอ ไหนจะพวกตอนช่วงท้ายๆ ที่เงื่อนไงการเอาเป็นพวกสุดแสนยากลำบากจนขี้เกียจเสียเวลาเก็บ ตัวละครคาแรคเตอร์ก็ซ้ำๆ กันเหมือนไม่ได้วางบทตัวละครเอาไว้


ตอนนี้ผมกำลังเล่น Star Ocean The Second Story R ระบบตัวช่วยความสะดวกสบายเพียบไม่เห็นจำเป็นต้องโบราณอะไรเลย ภาษาบทพูดก็นั่งแปลง่ายๆ (ผมภาษาอังกฤษงูๆ ปลาๆ ต้องคอยเอามือถือขึ้นมากดนั่งพิมพ์ใช้ google translate ในเนื้อเรื่องช่วงที่เราสนใจ) ทำให้ผมรู้เลยว่าเกมนี้มันแปลภาษาอังกฤษโครตห่วยใช้ภาษาอะไรก็ไม่รู้มาผูกรวมกันอย่างยาก

แล้วพอเนื้อเรื่องที่เราเป็นแค่คนธรรมดาไม่มี Rune เทพอะไรเลยโครตน่าเบื่อเลย ถ้าจะทำภาค 2 จริงๆ กรุณาช่วยเอางบไปลงทุนกับคนเขียนบทสรุป กับคนคิดคาแรคเตอร์ตัวละครนะ รวมถึงเกมทำเอาใจคนเล่นยุค 90 ก็จริงแต่ระบบไม่ต้องโบราณเหมือนยุค 90 ก็ได้นะ พฤติกรรมผู้บริโภคเค้าต้องการความสะดวกสบาย เค้าต้องการเล่นเกมไว้คลายเครียดไม่ได้เล่นเกมเพื่อทรมาน (มีช่วงหนึ่งผมไปนั่งเล่นเกมเก่าๆ อย่างเกม โอนิ 5 ของซุปเปอร์ผมพบถึงความทรมานในการเล่นทั้งๆ ที่เมื่อก่อนรู้สึกสนุกมาก ผมคิดว่าคอนเซ็ปของเกมญีปุ่่นในยุคนั้นน่าจะเป็น อดทนต้องความยากลำบากเพื่อเอาชนะอุปสรรค์ให้ได้)

ผมระบายจบละ และคงไม่กับไปยุ่งเกมนี้อีกเป็นครั้งที่สองละลาขาด